Huis De Beuk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Romaine (overleg | bijdragen) op 16 apr 2020 om 11:13.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Huis De Beuk, gezien vanuit het zuidwesten
Huis De Beuk, gezien vanuit het noordwesten
Uitzicht richting het zuiden

Huis De Beuk is een gebouw in het Savelsbos in de Nederlandse gemeente Eijsden-Margraten. Het witte gebouw staat ten noordoosten van het dorp Gronsveld op een kop van de Wijngaardsberg[1]/Riesenberg[2] aan de rand van het Plateau van Margraten vanwaar men uitzicht heeft over het westelijk gelegen Maasdal. Ten zuiden van Huis De Beuk mondt de Termaardergrub uit in het Maasdal.[2][3]

Aan de zuidwestzijde wordt het gebouw omgeven door bomen, ten noordoosten liggen de groeves Riesenberggroeve en Groeve boven op de Riesenberg. Op ongeveer 300 meter naar het noorden ligt de Groeve de Hel en op ruim 300 meter naar het oosten ligt de Varkensgatgroeve.[4] Op ongeveer zeshonderd meter naar het noordoosten staat de Hotsboom.

Geschiedenis

De locatie van Huis De Beuk werd tegen het einde van de 18e eeuw bewoond door twee kluizenaars. In 1818 overleed de laatste kluizenaar en werd de voormalige kluizenarij verhuurd aan een uit Wallonië afkomstige man met de bijnaam 't Salpietermenneke. De man zou zijn naam te danken hebben gehad aan de salpeterhoudende aanslag die hij van de rotsen afschraapte en als meststof aan boeren verkocht.[5]

In 1848 werd de boswachterswoning opgetrokken in mergel in opdracht van de familie Martens, woonachtig in Leuven, die het bosgebied alhier in bezit hadden. Tussen 1848 en 1938 werd het huis bewoond door drie generaties boswachters of veldwachters van de familie Beuken, waaraan het huis haar naam te danken heeft.[5]

In 1870 werd het gebouw verkocht aan de familie Schreinemacher uit Maastricht, die de familie Beuken er liet wonen.[5]

In 1955 vertrok de familie Aarts uit de boswachterswoning waarna de woning onbewoond bleef.[5]

In 1959 werd het gebouw eigendom van Staatsbosbeheer die het gebruikte als weekendverblijf voor personeel.[5]

Vanaf de jaren 1970 kwam het gebouw in verval en men wilde het in de jaren 1980 gaan slopen. Dat gebeurde echter niet en in 1989 restaureerden de Heemkundestichting Grueles en leden van de Wildbeheereenheid Savelsbos het huis.[5]

Zie de categorie Huis De Beuk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.