Naar inhoud springen

Hypercalciëmie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Hypercalciëmie
Coderingen
ICD-11
5B91.0
Eerdere versies
ICD-10: E83.5
ICD-9: 275.42
DiseasesDB 6196
DOID 12678
MedlinePlus 000365
eMedicine med/1068
emerg/260 ped/1062
MeSH D006934
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Een hypercalciëmie is een te hoog calciumgehalte in het bloed (Griekse 'hyper' betekent 'boven' of 'veel'). Een normaal calciumgehalte in het bloed bevindt zich tussen de 2,10-2,55 mmol/l[1] Alles boven deze normale waarden wordt hypercalciëmie genoemd. Alles lager dan deze waarden wordt een hypocalciëmie genoemd. Calcium is nodig voor de opbouw en het onderhoud van de botten en de tanden, bij de werking van zenuwen en spieren (spiercontractie), bij de bloedstolling en bij het transport van stoffen in de lichaamscellen.

Aanbevolen hoeveelheid

[bewerken | brontekst bewerken]

De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid inname van calcium per dag ligt tussen de 800 mg en 1200 mg per dag. Vanaf de geboorte tot en met het tiende levensjaar is de aanbevolen hoeveelheid calcium 300 tot 800 mg per dag. De botdichtheid is maximaal op een leeftijd van ongeveer 30 jaar. Daarna blijft deze stabiel tot ongeveer 70 jaar bij mannen en bij vrouwen tot de menopauze. Belangrijk hierbij is beweging en belasting van de botten én zonlicht.[3]