IJzer(II)acetaat

IJzer(II)acetaat
Structuurformule en molecuulmodel
	Weergave van de verhoudingsformule van ijzer(II)acetaat
Algemeen
Molecuulformule	;
IUPAC-naam	IJzer(II)acetaat
Andere namen	Ferro-acetaat
Molmassa	173,93 g/mol
SMILES	CC(O1)O[Fe]12OC(O2)C
CAS-nummer	3094-87-9
PubChem	18344
Wikidata	Q2657418
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnen	H315 _ H319 _ H335
EUH-zinnen	P261 _ P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Kleur	anhydraat: witte kristallen; tetrahydraat: licht groene kristallen
Dichtheid	1,734 g/cm³
Smeltpunt	(ontleding) 190-200 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

IJzer(II)acetaat is een coördinatie complex met de verhoudingsformule ${\ce {Fe(CH3COO)2}}$ . Het is een witte, vaste stof, hoewel verontreinigde hoeveelheden licht gekleurd kunnen zijn.^[3] Een licht groen gekleurd tetrahydraat is ook bekend, deze verbinding is zeer goed water-oplosbaar.

Synthese en structuur[bewerken | brontekst bewerken]

IJzerpoeder reageert met azijnzuur als oplosmiddel in een elektrolyse waarbij ${\ce {Fe(CH3COO)2}}$ en waterstofgas ontstaan:^[3]

{\ce {Fe\ +\ CH3COOH\ ->\ Fe(CH3COO)2\ +\ H2}}

Een andere optie is het onoplosbare, olijfgroene ijzer(II)carbonaat als bron van ijzer te gebruiken:^[4]

{\ce {FeCO3\ +\ 2CH3COOH\ ->\ Fe(CH3COO)2\ +\ CO2\ +\ H2O}}

De stof heeft een polymere structuur met een octahedrische omringing van de Fe(II)-ionen die door bruggende acetaatliganden verbonden zijn. Het is een coördinatiepolymeer.^[3]

De gehydrateerde vorm, een tetrahydraat, ontstaat in de reactie van ijzer(II)oxide of ijzer(II)hydroxide met azijnzuur.^[5] Het tetrahydraat is oplosbaar in water en ethanol en heeft een groene tot (bruine (door oxidatie) kleur.^[6]

De reactie van oud ijzer met azijnzuur levert een bruin gekleurd mengsel op van verschillende ijzer(II)- en ijzer(III)-acetaten dat in de kleurstofindustrie gebruikt wordt.^[7]

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

IJzer(II)acetaat wordt in de verfindustrie gebruikt als (mordant, hechtmiddel, voor textiel.^[8]

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Iron(II) acetate op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ ^a ^b ^c ^d Online catalogus van Sigma Aldrich, geraadpleegd op [dode link].
↑ (en) Lide, David R., ed. (2009). CRC Handbook of Chemistry and Physics (90th ed.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-1-4200-9084-0.
↑ ^a ^b ^c ^d (en) Weber, Birgit, Betz, Richard, Bauer, Wolfgang, Schlamp, Stephan (2011). Crystal Structure of Iron(II) Acetate. Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie 637: 102–107. DOI: 10.1002/zaac.201000274.
↑ Basisscheikunde: een sterker zuur verdrijft een zwakker zuur uit zijn zouten
↑ (en) Synthesis of Iron(II) acetate hydrate (ferrous acetate). Gearchiveerd op 25 augustus 2013. Geraadpleegd op 7 januari 2009.
↑ (en) Dale L. Perry. (2011). Handbook of Inorganic Compounds. (Second Edition ed.) 173 – Taylor & Francis US ISBN 1439814619 Internetpagina: Handbook of Inorganic Compounds (alleen samenvatting, voor volledig artikel is betaald abonnement nodig)
↑ (en) Egon Wildermuth, Hans Stark, Gabriele Friedrich, Franz Ludwig Ebenhöch, Brigitte Kühborth, Jack Silver, Rafael Rituper. (2000). Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. , hoofdstuk Iron Compounds – Wiley-VCH (Weinheim) DOI:10.1002/14356007.a14_591
↑ (en) Eboniseren van hout met ijzer(II)acetaat

[sigma-1] Online catalogus van Sigma Aldrich, geraadpleegd op [dode link].

[crc-2] (en) Lide, David R., ed. (2009). CRC Handbook of Chemistry and Physics (90th ed.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-1-4200-9084-0.

[rg-3] (en) Weber, Birgit, Betz, Richard, Bauer, Wolfgang, Schlamp, Stephan (2011). Crystal Structure of Iron(II) Acetate. Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie 637: 102–107. DOI: 10.1002/zaac.201000274.

[4] Basisscheikunde: een sterker zuur verdrijft een zwakker zuur uit zijn zouten

[5] (en) Synthesis of Iron(II) acetate hydrate (ferrous acetate). Gearchiveerd op 25 augustus 2013. Geraadpleegd op 7 januari 2009.

[Dale_L._Perry-6] (en) Dale L. Perry. (2011). Handbook of Inorganic Compounds. (Second Edition ed.) 173 – Taylor & Francis US ISBN 1439814619 Internetpagina: Handbook of Inorganic Compounds (alleen samenvatting, voor volledig artikel is betaald abonnement nodig)

[Ullmann-7] (en) Egon Wildermuth, Hans Stark, Gabriele Friedrich, Franz Ludwig Ebenhöch, Brigitte Kühborth, Jack Silver, Rafael Rituper. (2000). Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. , hoofdstuk Iron Compounds – Wiley-VCH (Weinheim) DOI:10.1002/14356007.a14_591

[8] (en) Eboniseren van hout met ijzer(II)acetaat

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]