Naar inhoud springen

IJzer(III)carbonaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Capaccio (overleg | bijdragen) op 17 mei 2011 om 16:42. (+ ontledingsreactie)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
IJzer(III)carbonaat
Algemeen
Molecuulformule Fe2(CO3)3
IUPAC-naam ijzer(III)carbonaat
Andere namen ijzertricarbonaat
SMILES
C(=O)([O-])[O-].[Fe+3].C(=O)([O-])[O-].C([O-])([O-])=O.C([O-])([O-])=O.[Fe+3]
InChI
1S/4CH2O3.2Fe/c4*2-1(3)4;;/h4*(H2,2,3,4);;/q;;;;2*+3/p-8
Wikidata Q1924102
Beschrijving Roodbruin poeder
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur roodbruin
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

IJzer(III)carbonaat is een ijzerzout van koolzuur, met als brutoformule Fe2(CO3)3. Het komt voor als een roodbruine poederachtige vaste stof die onoplosbaar is in water. De verbinding is erg onstabiel en ontleedt gemakkelijk.

IJzer(III)carbonaat heeft geen smelt- of kookpunt, want bij verhitting pyrolyseert het tot ijzer(III)oxide en koolstofdioxide:

In zure oplossingen ontleedt het eveneens tot koolstofdioxide.

Synthese

IJzer(III)carbonaat kan bereid worden door een driewaardig ijzerzout, zoals ijzer(III)acetaat, op te lossen in water en er een geconcentreerde natriumcarbonaatoplossing aan toe te voegen. Hierbij slaat ijzer(III)carbonaat neer, dat kan afgefiltreerd worden.

Zie ook