Indianapolis 500 in 1981

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De 65e Indianapolis 500 werd gereden op zondag 24 mei 1981 op de Indianapolis Motor Speedway. Penske Racing coureur Bobby Unser, die de race won, kreeg een dag na de race een ronde straftijd waardoor Mario Andretti die op de tweede plaats finishte, als winnaar werd aangeduid. Meer dan vier maanden later werd Unsers straftijd teruggedraaid en werd hij de winnaar van de race. Het was zijn derde en laatste Indy 500 overwinning.

Startgrid[bewerken | brontekst bewerken]

Rij Binnen Midden Buiten
1 Vlag Bobby Unser Vlag Mike Mosley Vlag A.J. Foyt
2 Vlag Gordon Johncock Vlag Johnny Rutherford Vlag Josele Garza
3 Vlag Bill Alsup Vlag Gordon Smiley Vlag Al Unser
4 Vlag Pancho Carter Vlag Gary Bettenhausen Vlag Kevin Cogan
5 Vlag Bob Lazier Vlag Tom Bigelow Vlag Geoff Brabham
6 Vlag Tony Bettenhausen Jr. Vlag Steve Krisiloff Vlag Vern Schuppan
7 Vlag Larry Dickson Vlag Tom Sneva Vlag Danny Ongais
8 Vlag Rick Mears Vlag Sheldon Kinser Vlag Pete Halsmer
9 Vlag Michael Chandler Vlag Don Whittington Vlag Bill Whittington
10 Vlag Dennis Firestone Vlag Scott Brayton Vlag Tom Klauser
11 Vlag Jerry Karl Vlag Mario Andretti Vlag Tim Richmond

Race[bewerken | brontekst bewerken]

Toen er een kwart van de wedstrijd gereden was waren er enkele ernstige incidenten. Rick Mears maakte tijdens de 58e ronde een pitstop waarbij zijn wagen in brand vloog tijdens het bijtanken. Hij en vier mecaniciens werden overgebracht naar het ziekenhuis. Zes ronden later maakte Danny Ongais een zware crash, hij werd met gebroken ledematen naar het ziekenhuis overgebracht.

Eenentwintig ronden van het einde van de race reed Gordon Johncock aan de leiding van de race maar moest enkele ronden later vertragen door een falende motor en hij gaf op zes ronden voor het einde. Bobby Unser reed vervolgens aan de leiding en won de race. De volgende ochtend besliste de organisatie om Unser een ronde straftijd te geven omdat hij tijdens een neutralisatie wagens voorbij had gereden toen hij de pitstraat verliet. Mario Andretti, die met zijn wagen van Patrick Racing op de tweede plaats gefinisht was, werd de officiële winnaar. Penske Racing tekende beroep aan. Het bleek dat de regels voor het uitrijden van de pitstraat onder een neutralisatie niet erg duidelijk waren. Op 9 oktober, meer dan vier maanden na de race werd de straftijd die Unser gekregen had teruggedraaid en won hij zijn derde Indy 500. Hij kreeg evenwel een geldboete opgelegd.

# Coureur Auto Ronden Opgave
1 Vlag Bobby Unser Penske-Cosworth 200
2 Vlag Mario Andretti Wildcat-Cosworth 200
3 Vlag Vern Schuppan McLaren-Cosworth 199
4 Vlag Kevin Cogan (R) Phoenix-Cosworth 197
5 Vlag Geoff Brabham (R) Penske-Cosworth 197
6 Vlag Sheldon Kinser Longhorn-Cosworth 195
7 Vlag Tony Bettenhausen Jr. (R) McLaren-Cosworth 195
8 Vlag Steve Krisiloff Penske-Cosworth 194
9 Vlag Gordon Johncock Wildcat-Cosworth 194 Mechanisch
10 Vlag Dennis Firestone Wildcat-Cosworth 193 Mechanisch
11 Vlag Bill Alsup (R) Penske-Cosworth 193
12 Vlag Mike Chandler (R) Penske-Cosworth 192
13 Vlag A.J. Foyt Coyote-Cosworth 191
14 Vlag Tim Richmond Parnelli-Cosworth 191
15 Vlag Jerry Karl McLaren-Chevrolet 189
16 Vlag Scott Brayton (R) Penske-Cosworth 173 Mechanisch
17 Vlag Al Unser Longhorn-Cosworth 166
18 Vlag Larry Dickson Penske-Cosworth 165 Mechanisch
19 Vlag Bob Lazier (R) Penske-Cosworth 154 Mechanisch
20 Vlag Tom Bigelow Penske-Chevrolet 152 Mechanisch
21 Vlag Bill Whittington March-Cosworth 146 Mechanisch
22 Vlag Gordon Smiley Wildcat-Cosworth 141 Ongeval
23 Vlag Josele Gaza (R) Penske-Cosworth 138 Ongeval
24 Vlag Pete Halsmer (R) Penske-Cosworth 123 Ongeval
25 Vlag Tom Sneva March-Cosworth 96 Mechanisch
26 Vlag Gary Bettenhausen Lightning-Cosworth 69 Mechanisch
27 Vlag Danny Ongais Interscope-Cosworth 64 Ongeval
28 Vlag Pancho Carter Penske-Cosworth 63 Mechanisch
29 Vlag Tom Klausler (R) Schkee-Cosworth 60 Mechanisch
30 Vlag Rick Mears Penske-Cosworth 58 Brand
31 Vlag Don Whittington March-Cosworth 32 Ongeval
32 Vlag Johnny Rutherford Chaparral-Cosworth 25 Mechanisch
33 Vlag Mike Mosley Eagle-Chevrolet 4 Mechanisch
Gemiddelde snelheid : 223,834 km/h - Snelste Ronde : Gordon Johncock, 316,94 km/h
Aantal neutralisaties : 11 (69 van de 200 ronden in totaal)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]