Indianapolis 500 in 1997

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De 81e Indianapolis 500 werd gereden op maandag 26 en dinsdag 27 mei 1997. Het was de tweede keer dat de race op de kalender stond van het Indy Racing League kampioenschap en de vijfde race uit de IndyCar Series van 1996-1997. Het was de laatste keer dat de race georganiseerd werd door de USAC. De Nederlandse coureur Arie Luyendyk won de race voor de tweede en laatste keer in zijn carrière, nadat hij de race ook in 1990 had gewonnen.

Startgrid[bewerken | brontekst bewerken]

Arie Luyendyk won de kwalificatie en mocht in de race starten vanaf poleposition. Tijdens de oefenritten van 7 mei haalde hij een snelheid van 220,297 m/ph (354.53 km/h). Luyendyk werd daarmee de eerste coureur die de barrière van 220 m/ph overschreed.

Rij Binnen Midden Buiten
1 Vlag Arie Luyendyk Vlag Tony Stewart Vlag Vincenzo Sospiri
2 Vlag Robbie Buhl Vlag Scott Goodyear Vlag Jim Guthrie
3 Vlag Jeff Ward Vlag Davey Hamilton Vlag Eliseo Salazar
4 Vlag Buddy Lazier Vlag Eddie Cheever Vlag Robby Gordon
5 Vlag Stéphan Grégoire Vlag Affonso Giaffone Vlag Kenny Bräck
6 Vlag Buzz Calkins Vlag Jack Miller Vlag Mike Groff
7 Vlag Roberto Guerrero Vlag Steve Kinser Vlag Robbie Groff
8 Vlag Billy Boat Vlag Sam Schmidt Vlag Billy Roe
9 Vlag Mark Dismore Vlag Tyce Carlson Vlag Marco Greco
10 Vlag Dennis Vitolo Vlag Fermín Vélez Vlag Greg Ray
11 Vlag Alessandro Zampedri Vlag Claude Bourbonnais Vlag Paul Durant
12 Vlag Lyn St. James Vlag Johnny Unser

Race[bewerken | brontekst bewerken]

De race stond gepland op zondag 25 mei, maar werd uitgesteld naar maandag wegens regen. Maandag ging de race van start. Vijf coureurs moesten de race al staken nog voor hij begonnen was. Tijdens de laatste opwarmronde voor de start was er een ongeval waar drie wagens bij betrokken waren; Stéphan Grégoire, Affonso Giaffone en Kenny Bräck moesten de race staken. Sam Schmidt en Alessandro Zampedri reden op dat moment de pitstraat binnen en ook zij moesten de race verlaten wegens mechanische problemen. Tony Stewart had in de allereerste ronde de leiding overgenomen van polesitter Arie Luyendyk. Na vijftien ronden werd de race weer gestaakt omdat het weer begon te regenen.

Het restant van de race werd op dinsdag afgewerkt. De race startte vanaf de zestiende ronde en kon uitgereden worden. Tony Stewart bleef tot de 62e ronde aan de leiding rijden, met uitzondering van ronde 51, toen Billy Boat een ronde aan de leiding reed. In de 63e ronde kwam Luyendyk weer aan de leiding van de race. Hij reed in totaal vijf verschillende keren aan de leiding, met een totaal van 61 ronden. Met nog twintig ronden te racen reed Jeff Ward aan de leiding. Elf ronden voor het einde werd de race geneutraliseerd, waarop Ward de pitstraat inreed voor een laatste tankbeurt. Luyendyk nam op dat moment de leiding van de race over en zijn teamgenoot Scott Goodyear kwam op de tweede plaats te liggen.

De laatste zes ronden waren hectisch. In de 194e ronde kon er weer geracet worden, maar de race werd een ronde later opnieuw geneutraliseerd om wat brokstukken op te ruimen. In de 197e ronde was de neutralisatie voorbij. Toen Luyendyk aan de 198e ronde begon, raakte Tony Stewarts wagen licht de buitenmuur, zonder veel schade want hij kon verder rijden. Desondanks gingen de lichten weer op geel en was de race opnieuw geneutraliseerd. Op het moment dat de allerlaatste ronde begon mocht er weer geracet worden, maar dat werd niet duidelijk gemaakt aan de coureurs en ook de gele lichten aan de zijkant van het circuit bleven te lang branden, waardoor de rijders niet doorhadden dat zij weer konden racen. Toen de coureurs doorkregen dat er met de groene vlag werd gezwaaid, ging iedereen terug op het gas. Luyendyk hield de leiding vast en won zijn tweede Indy 500 uit zijn carrière.

Na de race was er controverse omdat de wedstrijdleiding zo onhandig gehandeld had en de race werd mede daardoor vanaf 1998 georganiseerd door de Indy Racing League en niet meer door de USAC, die de race vanaf 1956 georganiseerd had.[1]

# Coureur Auto Team Ronden Opgave
1 Vlag Arie Luyendyk G-Force-Aurora Treadway Racing 200
2 Vlag Scott Goodyear G-Force-Aurora Treadway Racing 200
3 Vlag Jeff Ward (R) G-Force-Aurora Team Cheever 200
4 Vlag Buddy Lazier Dallara-Aurora Hemelgarn Racing 200
5 Vlag Tony Stewart G-Force-Aurora Team Menard 200
6 Vlag Davey Hamilton G-Force-Aurora A.J. Foyt Enterprises 199
7 Vlag Billy Boat (R) Dallara-Aurora A.J. Foyt Enterprises 199
8 Vlag Robbie Buhl G-Force-Aurora Team Menard 199
9 Vlag Robbie Groff (R) G-Force-Aurora McCormack Motorsports 197
10 Vlag Fermín Vélez Dallara-Aurora Team Scandia 195
11 Vlag Buzz Calkins G-Force-Aurora Bradley Motorsports 188 Mechanisch
12 Vlag Mike Groff G-Force-Aurora Byrd/Cunningham Racing 188
13 Vlag Lyn St. James Dallara-Infiniti Hemelgarn Racing 186 Ongeval
14 Vlag Steve Kinser (R) Dallara-Aurora Sinden Racing Services 185 Ongeval
15 Vlag Dennis Vitolo Dallara-Infiniti Beck Motorsports 173
16 Vlag Marco Greco Dallara-Aurora Team Scandia 166 Mechanisch
17 Vlag Vincenzo Sospiri (R) Dallara-Aurora Team Scandia 163
18 Vlag Johnny Unser Dallara-Infiniti Hemelgarn Racing 158 Mechanisch
19 Vlag Tyce Carlson (R) Dallara-Aurora PDM Racing 156 Ongeval
20 Vlag Jack Miller (R) Dallara-Infiniti Arizona Motorsports 131 Ongeval
21 Vlag Paul Durant G-Force-Aurora A.J. Foyt Enterprises 111 Ongeval
22 Vlag Billy Roe (R) Dallara-Aurora EuroInternational 110 Ongeval
23 Vlag Eddie Cheever G-Force-Aurora Team Cheever 84 Mechanisch
24 Vlag Eliseo Salazar Dallara-Aurora Team Scandia 70 accident
25 Vlag Greg Ray (R) Dallara-Aurora Knapp Motorsports 48 Mechanisch
26 Vlag Jim Guthrie Dallara-Aurora Team Blueprint Racing 43 Mechanisch
27 Vlag Roberto Guerrero Dallara-Infiniti Pagan Racing 25 Mechanisch
28 Vlag Mark Dismore Dallara-Aurora PDM Racing 24 Ongeval
29 Vlag Robby Gordon G-Force-Aurora Team SABCO 19 Brand
30 Vlag Claude Bourbonnais (R) Dallara-Aurora Team Blueprint Racing 9 Mechanisch
31 Vlag Stéphan Grégoire G-Force-Aurora Chastain Motorsports 0 Ongeval
32 Vlag Affonso Giaffone (R) Dallara-Aurora Chitwood Motorsports 0 Ongeval
33 Vlag Kenny Bräck (R) G-Force-Aurora Galles Racing 0 Ongeval
34 Vlag Sam Schmidt (R) Dallara-Aurora Team Blueprint Racing 0 Mechanisch
35 Vlag Alessandro Zampedri Dallara-Aurora Team Scandia 0 Mechanisch
Gemiddelde snelheid : 234,686 km/h - Snelste ronde : Tony Stewart, 347,02 km/h
Aantal neutralisaties : 14 (58 van de 200 ronden in totaal)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indianapolis_500_in_1997&oldid=64992346"