Innocent victim

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door DutchTina (overleg | bijdragen) op 23 feb 2019 om 20:59. (Poets)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Innocent victim
Studioalbum van Uriah Heep
Uitgebracht november 1977
Opgenomen juli-september 1977
Genre hardrock, progressieve rock
Label(s) Bronze Records onder meer in Verenigd Koninkrijk, Europa en Australië. Warner Music Group in de Verenigde Staten en Canada.
Producent(en) Gerry Bron
Chronologie
1977
Firefly
  1977
Innocent victim
  1978
Fallen Angel

(en) Allmusic-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Innocent victim is het elfde studioalbum van de Britse rockgroep Uriah Heep.

Muzikanten

De bezetting op dit album:

Muziek

Uriah Heep speelt een combinatie van harde rock en melodieuze stukken. Er worden bij veel solo's gespeeld door gitaar en keyboards. Op dit album zijn ook invloeden van andere muziekstijlen te beluisteren, zoals reggae en funk. Flyin’high en Free ’n easy zijn stevige rocknummers, Illusion is een dromerige ballad. Er staan op dit album vier nummers die (deels) geschreven zijn door niet-bandleden. De Amerikaanse singer/songwriter Jack Williams (die ook al samen met Ken Hensley The hanging tree geschreven heeft op het vorige album Firefly) is een vriend van Ken Hensley en de Brit Pete McDonald heeft samen met Trevor Bolder gespeeld in The Spiders from Mars, de begeleidingsband van David Bowie.

Tracklijst

kant een

  1. Keep on ridin’ – (Ken Hensley, Jack Williams) – 3:40
  2. Flyin’high – (Ken Hensley) – 3:19
  3. Roller – (Trevon Bolder, Pete Mc Donald) – 4:41
  4. Free ‘n ‘easy – (Mick Box, John Lawton) – 3:05
  5. Illusion – (Ken Hensley) – 5:05

kant twee

  1. Free me – (Ken Hensley) – 3:34
  2. Cheat ‘n’ lie – (Ken Hensley) – 4:54
  3. The dance – (Jack Williams) – 4:49
  4. Choices – (Jack Williams) – 5:49

Album

Dit album is opgenomen in juli/september 1977 in Gerry Bron’s Roundhouse studios in Londen. Het album is uitgebracht in november 1977 op Bronze Records voor onder meer Europa, Australië Zuid-Afrika en op Warner Music Group voor onder meer de Verenigde Staten en Canada. Dit album is vanaf 1987 ook op Compact Disc verkrijgbaar. Er is in 1997 een herziene versie van het album uitgebracht met twee bonustracks en in 2004 een uitgebreide De Luxe Editie met vier bonustracks. De discografie en uitgebreide informatie over alle uitgaven staat vermeld op de site van Discogs (zie bronnen, noten en referenties).

Ontvangst

AllMusic waardeerde Innocent victim met twee en een halve ster (maximaal vijf). Recensent Donald A. Guarisco vond het album niet voldoende evenwichtig, maar "despite this uneveness in tone, Innocent Victim remains a likable album, with enough strong material to satisfy Uriah Heep’s admirers".

Het album behaalde geen notering in de Amerikaanse en Britse hitlijsten, maar in Noorwegen behaalde het album # 13 en in Duitsland # 19. Het album was ook succesvol in Nieuw-Zeeland (# 19) en Australië (# 44). De single Free me bereikte # 1 in Nieuw-Zeeland en # 3 in Zuid-Afrika.