Naar inhoud springen

Italië op het wereldkampioenschap voetbal 1982

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Italië voor de aftrap tegen Argentinië, met staand (v.l.n.r.): Zoff, Antognoni, Scirea, Graziani, Collovati, Gentile; Zittend (v.l.n.r.): Rossi, Conti, Cabrini, Oriali en Tardelli.

De winst van Italië op het Wereldkampioenschap voetbal 1982 kwam grotendeels tot stand door toedoen van aanvaller Paolo Rossi. Door zijn doelpunten tegen Brazilië en Polen wist Italië de eindstrijd te bereiken. Ook in de finale tegen Duitsland was hij belangrijk door de openingstreffer voor zijn rekening te nemen.

Italië had een goede generatie spelers met behalve sterspeler Rossi onder anderen spelmaker Giancarlo Antognoni, libero Gaetano Scirea, de snelle rechtsbuiten Bruno Conti en het talent Giuseppe Bergomi. Deze laatste verving als 18-jarige de geschorste Claudio Gentile in de wedstrijd tegen Brazilië, waarin hij Serginho uit de wedstrijd speelde. Doelman Dino Zoff van Juventus was de stille leider van de ploeg. Hij speelde in de openingswedstrijd tegen Polen (14 juni) zijn honderdste interland voor de nationale ploeg.

WK-kwalificatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Oostenrijk plaatste zich in kwalificatiegroep 5 van de UEFA-zone door als tweede te eindigen achter West-Duitsland, met elf punten uit acht kwalificatieduels (vijf overwinningen, één gelijkspel en twee nederlagen).


11 oktober 1980
WK-kwalificatie
15:00 uur
Luxemburg Vlag van Luxemburg 0 – 2[1] Vlag van Italië Italië[2] Stade Municipal, Luxemburg
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechter: Henk Weerink (NED)
Goal 33' Fulvio Collovati
Goal 77' Roberto Bettega



1 november 1980
WK-kwalificatie
14:30 uur
Italië Vlag van Italië[3] 2 – 0 Vlag van Denemarken Denemarken Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 49.500
Scheidsrechter: Belaïd Lacarne (ALG)
Francesco Graziani Goal 5'
Francesco Graziani Goal 50'



15 november 1980
WK-kwalificatie
14:30 uur
Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 50.677
Scheidsrechter: Abraham Klein (ISR)
Antonio Cabrini Goal 40' (pen.)
Bruno Conti Goal 75'



6 december 1980
WK-kwalificatie
13:30 uur
Griekenland Vlag van Griekenland 0 – 2 Vlag van Italië Italië Olympisch Stadion Spyridon Louis, Athene
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
Goal 11' Giancarlo Antognoni
Goal 81' Gaetano Scirea



3 juni 1981
WK-kwalificatie
Denemarken Vlag van Denemarken 3 – 1 Vlag van Italië Italië Parken, Kopenhagen
Toeschouwers: 48.500
Scheidsrechter: Franz Wöhrer (AUT)
Per Røntved Goal 59'
Frank Arnesen Goal 61'
Lars Bastrup Goal 87'
Goal 69' Francesco Graziani



17 oktober 1981
WK-kwalificatie
16:00 uur
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1 – 1 Vlag van Italië Italië Stadion FK Crvena Zvezda, Belgrado
Toeschouwers: 70.000
Scheidsrechter: Walter Eschweiler (FRG)
Zlatko Vujović Goal 9' Goal 33' Roberto Bettega



14 november 1981
WK-kwalificatie
14:30 uur
Italië Vlag van Italië 1 – 1 Vlag van Griekenland Griekenland Stadio Comunale, Turijn
Toeschouwers: 39.670
Scheidsrechter: Nicolae Rainea (ROM)
Bruno Conti Goal 61' Goal 87' Konstandinos Kouis



5 december 1981
WK-kwalificatie
14:30 uur
Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Stadio San Paolo, Napels
Toeschouwers: 49.247
Scheidsrechter: Velitchko Tzontchev (BUL)
Fulvio Collovati Goal 6'
# Team Pnt Wed W G V DV DT DS
1 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 13 8 6 1 1 22 7 +15
2 Vlag van Italië Italië 12 8 5 2 1 12 5 +7
3 Vlag van Denemarken Denemarken 8 8 4 0 4 14 11 +3
4 Vlag van Griekenland Griekenland 7 8 3 1 4 10 13 −3
5 Vlag van Luxemburg Luxemburg 0 8 0 0 8 1 23 −22

Oefeninterlands

[bewerken | brontekst bewerken]

Italië kende een matige voorbereiding. Twee van de drie oefeninterlands werden verloren in de aanloop naar het WK voetbal in Spanje.


23 februari 1982
Vriendschappelijk
20:30 uur
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 Vlag van Italië Italië Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 43.541
Scheidsrechter: Walter Eschweiler (FRG)
Michel Platini Goal 19'
Daniel Bravo Goal 84'



14 april 1982
Vriendschappelijk
17:00 uur
Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek 1 – 0 Vlag van Italië Italië Zentralstadion, Leipzig
Toeschouwers: 28.000
Scheidsrechter: Dušan Krchnak (TCH)
Lothar Hause Goal 20'



28 mei 1982
Vriendschappelijk
20:30 uur
Zwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 1 Vlag van Italië Italië Stade des Charmilles, Genève
Toeschouwers: 27.100
Scheidsrechter: Adolf Mathias (AUT)
Umberto Barberis Goal 50' (pen.) Goal 79' Antonio Cabrini

Opzet toernooi

[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het WK deden 24 landenteams mee. In de eerste ronde werden deze teams verdeeld in zes groepen van vier. De twee beste landen uit elke groep kwalificeerden zich voor de tweede ronde. In deze ronde werden vier groepen van drie gemaakt. De groepswinnaars plaatsen zich voor de halve eindstrijd.

Nr. Naam Club Geboren Duels Goal Kreeg geel Weggestuurd
Doel
1 Dino Zoff Aanvoerder Vlag van Italië Juventus 28.02.1942 7 0 0 0
12 Ivano Bordon Vlag van Italië Inter Milaan 13.04.1951 0 0 0 0
22 Giovanni Galli Vlag van Italië Fiorentina 29.04.1958 0 0 0 0
Verdediging
2 Franco Baresi Vlag van Italië AC Milan 08.05.1960 0 0 0 0
3 Giuseppe Bergomi Vlag van Italië Inter Milaan 22.12.1963 3 0 0 0
4 Antonio Cabrini Vlag van Italië Juventus 08.10.1957 7 1 0 0
5 Fulvio Collovati Vlag van Italië Inter Milaan 09.05.1957 7 0 1 0
6 Claudio Gentile Vlag van Italië Juventus 27.09.1953 6 0 2 0
7 Gaetano Scirea Vlag van Italië Juventus 25.05.1953 7 0 1 0
8 Pietro Vierchowod Vlag van Italië AS Roma 06.04.1959 0 0 0 0
Middenveld
9 Giancarlo Antognoni Vlag van Italië Fiorentina 01.04.1954 6 0 1 0
10 Giuseppe Dossena Vlag van Italië Torino 02.05.1958 0 0 0 0
11 Giampiero Marini Vlag van Italië Inter Milaan 25.02.1951 5 0 1 0
13 Gabriele Oriali Vlag van Italië Inter Milaan 25.11.1952 5 0 2 0
14 Marco Tardelli Vlag van Italië Juventus 24.09.1954 7 2 1 0
16 Bruno Conti Vlag van Italië AS Roma 13.03.1955 7 1 1 0
Aanval
15 Franco Causio Vlag van Italië Udinese 01.02.1949 2 0 0 0
17 Daniele Massaro Vlag van Italië Fiorentina 23.05.1961 0 0 0 0
18 Alessandro Altobelli Vlag van Italië Inter Milaan 28.11.1955 3 1 0 0
19 Francesco Graziani Vlag van Italië Fiorentina 16.12.1952 7 1 0 0
20 Paolo Rossi Vlag van Italië Juventus 23.09.1956 7 6 1 0
21 Franco Selvaggi Vlag van Italië Cagliari 15.05.1953 0 0 0 0
Bondscoach
Vlag van Italië Enzo Bearzot 26.09.1927

Italië werd ingedeeld in groep A. Het begon bijzonder stroef aan het toernooi: de eerste drie wedstrijden eindigde in een gelijkspel en de ploeg kwam slechts tweemaal tot scoren. Italië ging door naar de tweede ronde, omdat het een doelpunt meer gemaakt had dan Kameroen. Het matige spel leidde tot zware kritiek. Het team besloot daardoor de pers niet meer te woord te staan. Alleen veteraan (hij was inmiddels veertig jaar) en aanvoerder Dino Zoff praatte nog met journalisten. Tot het einde van het toernooi hielden de Italianen dit vol.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Polen Polen 3 1 2 0 5 1 4 4
Vlag van Italië Italië 3 0 3 0 2 2 0 3
Vlag van Kameroen Kameroen 3 0 3 0 1 1 0 3
Vlag van Peru Peru 3 0 2 1 2 6 –4 2

14 juni 1982
17:15 uur
Italië Vlag van Italië 0 – 0 Vlag van Polen Polen Estadio Balaidos, Vigo
Toeschouwers: 33.000
Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
(details)



18 juni 1982
17:15 uur
Italië Vlag van Italië 1 – 1 Vlag van Peru Peru Estadio Balaidos, Vigo
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Walter Eschweiler (FRG)
Bruno Conti Goal 18' (details) Goal 83' Rubén Toribio Díaz



23 juni 1982
17:15 uur
Italië Vlag van Italië 1 – 1 Vlag van Kameroen Kameroen Estadio Balaidos, Vigo
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Bogdan Dotchev (BUL)
Francesco Graziani Goal 60' (details) Goal 61' Grégoire Mbida

Na een matige eerste ronde kwam Italië in de tweede ronde terecht in een zware poule met regerend wereldkampioen Argentinië en dé grote favoriet Brazilië. De wedstrijd tegen Argentinië was een harde wedstrijd, waarin Gentile spelmaker Maradona stevig aanpakte.

De wedstrijd tegen Brazilië had evengoed de finale kunnen zijn.[4] Hoewel gespeeld in het wat kleine Sarrià-stadion (ca. 44.000 plaatsen). Brazilië had genoeg aan een gelijkspel om de halve finale te bereiken. Brazilië maakte tot tweemaal toe een treffer van Rossi (5e minuut en 25e minuut) goed door doelpunten van Sócrates (in de 12e minuut en Falcao (in de 68e minuut). Op de derde treffer van Rossi in de 74e minuut had de Brazilianen echter geen antwoord en Italië plaatste zich voor de halve finale.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Italië Italië 2 2 0 0 5 3 2 4
Vlag van Brazilië Brazilië 2 1 0 1 5 4 1 2
Vlag van Argentinië Argentinië 2 0 0 2 2 5 –3 0

29 juni 1982
17:15 uur
Italië Vlag van Italië 2 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië Estadio Sarrià, Barcelona
Toeschouwers: 43.000
Scheidsrechter: Nicolae Rainea (ROM)
Marco Tardelli Goal 55'
Antonio Cabrini Goal 67'
(details) Goal 83' Daniel Passarella



5 juli 1982
17:15 uur
Italië Vlag van Italië 3 – 2 Vlag van Brazilië Brazilië Estadio Sarrià, Barcelona
Toeschouwers: 44.000
Scheidsrechter: Abraham Klein (ISR)
Paolo Rossi Goal 5'
Paolo Rossi Goal 25'
Paolo Rossi Goal 74'
(details) Goal 12' Sócrates
Goal 68' Falcao

8 juli 1982
17:15 uur
Polen Vlag van Polen 0 – 2 Vlag van Italië Italië Camp Nou, Barcelona
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Juan Cardellino (URU)
(details) Goal 22' Paolo Rossi
Goal 73' Paolo Rossi

11 juli 1982
20:00 uur
Italië Vlag van Italië 3 – 1 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Estadio Santiago Bernabéu, Madrid
Toeschouwers: 90.000
Scheidsrechter: Arnaldo Coelho (BRA)
Paolo Rossi Goal 56'
Marco Tardelli Goal 69'
Alessandro Altobelli Goal 81'
(details) Goal 83' Paul Breitner

Doelpuntenmakers

[bewerken | brontekst bewerken]
Naam Goals
Paolo Rossi 6
Marco Tardelli 2
Allesandro Albotelli 1
Antonio Cabrini 1
Bruno Conti 1
Franceso Graziani 1