Italië op het Europees kampioenschap voetbal 2016

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

ITA
Thuistenue
Uittenue

Italië was een van de deelnemende landen aan het Europees kampioenschap voetbal 2016 in Frankrijk. Het was de negende deelname voor het land, dat in 1968 Europees kampioen werd. Voor Antonio Conte was het de eerste keer dat hij als bondscoach aan het EK voetbal deelnam. Als speler had hij in 2000 de finale bereikt. Italië werd in de kwartfinale uitgeschakeld door Duitsland.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Graziano Pellè scoorde drie keer tijdens de kwalificatiecampagne.

Italië begon op 9 september 2014 in groep H aan de kwalificatiecampagne. Het team van bondscoach Antonio Conte versloeg Noorwegen met 0-2 dankzij goals van Simone Zaza en Leonardo Bonucci. Een maand later speelden de Italianen in Palermo tegen Azerbeidzjan. Giorgio Chiellini bracht zijn team op voorsprong, maar zorgde nadien met een eigen doelpunt dat Azerbeidzjan opnieuw op gelijke hoogte kwam. In de slotminuten trof Chiellini opnieuw raak en bezorgde hij zijn team alsnog de drie punten. Enkele dagen later wisten de Italianen niet te overtuigen in Malta. Graziano Pellè opende al na 24 minuten de score. Nadien werd zowel Michael Mifsud van Malta als Bonucci uitgesloten. Uiteindelijk had Italië aan één doelpunt genoeg om de dwergstaat uit te schakelen.

Op 16 november 2014 volgde het belangrijke duel tegen Kroatië, de grootste concurrent voor groepswinst. De wedstrijd, die gespeeld werd in San Siro en geleid werd door scheidsrechter Björn Kuipers, eindigde in een gelijkspel. Antonio Candreva opende na elf minuten de score, maar zag hoe Ivan Perišić enkele minuten later de score weer in evenwicht bracht.

De volgende wedstrijd, in maart 2015, eindigde eveneens op een gelijkspel. Het elftal van Conte speelde tegen Bulgarije 2-2 gelijk. Via een eigen doelpunt van Jordan Minev kwam Italië al snel op voorsprong, maar de Bulgaren hadden nadien minder dan een kwartier nodig om twee keer te scoren en zelf op voorsprong te komen. Pas in het slot wist Éder toch nog een punt uit de brand te slepen voor Italië.

Op 12 juni 2015 trok de Italiaanse selectie naar koploper Kroatië. Mario Mandžukić bracht het thuisland na elf minuten op voorsprong. Na iets meer dan een half uur kreeg Italië een strafschop, die werd omgezet door Candreva. Het duel, dat overigens zonder publiek werd gespeeld, werd ontsierd door een hakenkruis dat op de grasmat was aangebracht.[1] Door het gelijkspel bleef Kroatië aan de leiding in groep H.

Op 3 september 2015 speelde Italië in Florence tegen Malta. Het elftal van Conte presteerde ondermaats en won uiteindelijk dankzij opnieuw een doelpunt van Graziano Pellè met 1-0. De Italiaan verlengde een voorzet met zijn hand in doel, maar dat werd niet opgemerkt door de scheidsrechter en zijn assistenten. Drie dagen later kwam Bulgarije op bezoek. Daniele De Rossi opende na zes minuten de score. De Italiaanse middenvelder raakte in de tweede helft betrokken bij een opstootje met Iliyan Mitsanski. De Bulgaar ging na een overtreding op het been van De Rossi staan, die reageerde met een trap. Beide spelers werden door scheidsrechter Sergej Karasjov uitgesloten. Ondanks de rode kaart van De Rossi wist Italië stand te houden.

Op 10 oktober 2015 maakte het elftal van Conte de klus af. Het ging in Azerbeidzjan met 1-3 winnen dankzij goals van Éder, Stephan El Shaarawy en Matteo Darmian. Door de overwinning waren de Italianen zeker van kwalificatie.[2] Op de slotspeeldag wonnen de Azzurri voor eigen volk van Noorwegen. Het werd in Rome 2-1 via doelpunten van Alessandro Florenzi en Pellè. Zo sloot Italië de kwalificatiecampagne af zonder nederlaag.

Kwalificatieduels[bewerken | brontekst bewerken]

9 september 2014 Noorwegen Vlag van Noorwegen 0 – 2 Vlag van Italië Italië
10 oktober 2014 Italië Vlag van Italië 2 – 1 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
13 oktober 2014 Malta Vlag van Malta 0 – 1 Vlag van Italië Italië
16 november 2014 Italië Vlag van Italië 1 – 1 Vlag van Kroatië Kroatië
28 maart 2015 Bulgarije Vlag van Bulgarije 2 – 2 Vlag van Italië Italië
12 juni 2015 Kroatië Vlag van Kroatië 1 – 1 Vlag van Italië Italië
3 september 2015 Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Malta Malta
6 september 2015 Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Bulgarije Bulgarije
10 oktober 2015 Azerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan 1 – 3 Vlag van Italië Italië
13 oktober 2015 Italië Vlag van Italië 2 – 1 Vlag van Noorwegen Noorwegen

Stand groep H[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Land GW W G V DV DT DS Ptn
1 Vlag van Italië Italië 10 7 3 0 16 7 +9 24
2 Vlag van Kroatië Kroatië 10 6 3 1 20 5 +15 20
3 Vlag van Noorwegen Noorwegen 10 6 1 3 13 10 +3 19
4 Vlag van Bulgarije Bulgarije 10 3 2 5 9 12 -3 11
5 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan 10 1 3 6 7 18 -11 6
6 Vlag van Malta Malta 10 0 2 8 3 16 -13 2

Selectie en statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Vleugelverdediger Matteo Darmian miste geen enkele kwalificatiewedstrijd.

Bondscoach Antonio Conte maakte tijdens de kwalificatiecampagne gebruik van 34 spelers.

Naam GW AS
Matteo Darmian 10 1 0 2 0 0 0 2
Leonardo Bonucci 9 1 0 0 0 1 0 0
Gianluigi Buffon 9 0 0 1 0 0 0 1
Antonio Candreva 9 2 2 1 0 0 3 2
Giorgio Chiellini 8 2 1 0 0 0 0 0
Mattia De Sciglio 7 0 1 0 0 0 1 0
Graziano Pellè 7 3 0 0 0 0 1 2
Alessandro Florenzi 6 1 1 1 0 0 2 3
Éder 5 2 0 0 0 0 2 2
Ciro Immobile 5 0 0 2 0 0 0 2
Marco Verratti 5 0 1 0 0 0 0 1
Simone Zaza 5 1 1 1 0 0 1 3
Stephan El Shaarawy 4 1 0 0 0 0 1 3
Sebastian Giovinco 4 0 1 0 0 0 4 0
Claudio Marchisio 4 0 0 1 0 0 0 0
Marco Parolo 4 0 0 1 0 0 1 0
Manuel Pasqual 4 0 1 0 0 0 1 1
Andrea Ranocchia 4 0 0 0 0 0 1 0
Roberto Soriano 4 0 0 1 0 0 3 0
Andrea Bertolacci 3 0 0 0 0 0 1 2
Daniele De Rossi 3 1 0 0 0 1 0 0
Andrea Pirlo 3 0 1 1 0 0 0 1
Alberto Aquilani 2 0 0 0 0 0 2 0
Davide Astori 2 0 0 1 0 0 0 0
Andrea Barzagli 2 0 0 0 0 0 0 1
Manolo Gabbiadini 2 0 0 0 0 0 1 1
Riccardo Montolivo 2 0 0 0 0 0 1 1
Salvatore Sirigu 2 0 0 0 0 0 1 0
Luca Antonelli 1 0 0 0 0 0 0 1
Lorenzo De Silvestri 1 0 0 0 0 0 0 1
Mattia Destro 1 0 0 0 0 0 1 0
Emanuele Giaccherini 1 0 0 0 0 0 0 0
Angelo Ogbonna 1 0 0 0 0 0 1 0
Andrea Poli 1 0 0 0 0 0 1 0

EK-voorbereiding[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]


13 november 2015
«onderlinge duels»
20:45 (UTC+1)
België Vlag van België 3 – 1 Vlag van Italië Italië Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 43.749
Scheidsrechter: Szymon Marciniak (Polen)
Vertonghen Goal 13'
De Bruyne Goal 74'
Batshuayi Goal 82'
Goal 3' Candreva

17 november 2015
«onderlinge duels»
20:45 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië 2 – 2 Vlag van Roemenië Roemenië Stadio Renato Dall'Ara, Bologna
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Adrien Jaccottet (Zwitserland)
Marchisio Goal 55' (pen.)
Gabbiadini Goal 65'
Goal 8' Stancu
Goal 89' Andone

24 maart 2016
«onderlinge duels»
20:45 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië 1 – 1 Vlag van Spanje Spanje Stadio Friuli, Udine
Scheidsrechter: Deniz Aytekin (Duitsland)
Insigne Goal 68' Goal 70' Aduriz

29 maart 2016
«onderlinge duels»
20:45 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 4 – 1 Vlag van Italië Italië Allianz Arena, München
Scheidsrechter: Oliver Drachta (Oostenrijk)
Kroos Goal 24'
Götze Goal 45'
Hector Goal 59'
Özil Goal 75' (pen.)
Goal 83' El Shaarawy

31 mei 2016
«onderlinge duels»
20:45 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Schotland Schotland Ta' Qalistadion, Ta' Qali (Malta)
Scheidsrechter: Alan Mario Sant (Malta)
Pellè Goal 57'

6 juni 2016
«onderlinge duels»
20:45 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van Finland Finland Stadio Marc'Antonio Bentegodi, Verona
Scheidsrechter: Bas Nijhuis (Nederland)
Candreva Goal 27' (pen.)
De Rossi Goal 71'

Het Europees kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

De loting vond op 12 december 2015 plaats in Parijs. Italië werd ondergebracht in groep E, samen met België, Zweden en Ierland. Op voorhand berekende een wiskundig model dat een land via groep E het minste kans maakt om de finale te bereiken.[3] Groep E werd na de loting dan ook omschreven als de "poule des doods".[4][5]

Italië won haar eerste groepsduel met 2-0 van België. De Italianen kwamen op 1-0 nadat Emanuele Giaccherini op links de bal kreeg aangespeeld van Leonardo Bonucci en die vervolgens in de verre hoek schoot. Graziano Pellè zette in de blessuretijd de eindstand op het bord door een voorzet van Antonio Candreva met een volley in het doel te schieten. Italië versloeg vier dagen later ook Zweden. Ditmaal was één doelpunt in de 88e minuut van de wedstrijd genoeg: 1-0. Giorgio Chiellini nam een inworp die invaller Simone Zaza links voorin doorkopte naar Éder. Hij bleef al dribbelend richting de rand van het strafschopgebied Victor Lindelöf en Oscar Lewicki voor. De daar wachtende Andreas Granqvist greep niet in en Kim Källström was te laat terug om Éder te verhinderen de bal rechts van Andreas Isaksson in het doel te schieten. Daarmee was Italië na Frankrijk als tweede land op het toernooi zeker van de achtste finales. Toen België een dag later Ierland versloeg, was Italië op basis van het onderling resultaat ook zeker van groepswinst. Met een op negen posities gewijzigd elftal gingen de Italianen in hun laatste groepsduel vervolgens met 0-1 onderuit tegen Ierland. Robbie Brady maakte in de 85e minuut het enige doelpunt van de wedstrijd. Hij kopte ter hoogte van de strafschopstip een hoge bal van Wes Hoolahan langs de uitkomende Salvatore Sirigu.

De Italianen namen het in hun achtste finale op tegen titelverdediger Spanje, de nummer twee van groep D. Daarmee verschenen dezelfde twee ploegen op het veld als tijdens de finale van het EK 2012. Italië nam in de 33e minuut de leiding. Éder schoot een vrije trap voor het doel van Spanje recht door het midden tegen doelman David de Gea aan. Die liet de bal los, waarna die via een kluts tussen Giaccherini en hem naar rechts stuitte, voor de voeten van Chiellini. Die tikte de bal vanaf een paar meter van de doellijn in de Spaanse goal. Na een tweede helft zonder doelpunten, maakte Pellè in de blessuretijd 2-0, tevens de eindstand. Na een afgeslagen Spaanse hoekschop van de voet van Cesc Fàbregas zette Italië een counter in. Terwijl de spelers zich ophoopten aan de linkerkant van het strafschopgebied van Spanje, schoot invaller Lorenzo Insigne de bal naar rechts, naar de eveneens ingevallen Matteo Darmian. Hij liep door richting goal en legde daarna breed, waarna de bal via de voet van verdediger Sergio Ramos voor de voeten van Pellè stuitte. Hij schoot met een volley vanaf de rand van het doelgebied raak. Italië ging door naar de kwartfinales.

Italië speelde in haar kwartfinale tegen Duitsland, dat de laatste acht bereikte ten koste van Slowakije. De Duitsers maakten in de 65e minuut 0-1. Thomas Müller speelde Mario Gómez aan op links, die op zijn beurt Jonas Hector met een steekpass het Italiaanse strafschopgebied instuurde. Zijn voorzet stuitte via het been van Bonucci voor de voeten van Mesut Özil, die vanaf de rand van het doelgebied raak schoot. Italië kwam in de 78e minuut op 1-1. Alessandro Florenzi kreeg een afgeslagen hoekschop terug en zette opnieuw voor. Verdediger Jérôme Boateng ging in het strafschopgebied een kopduel aan met Chiellini en raakte de bal daarbij met zijn rechterarm. Scheidsrechter Viktor Kassai gaf een penalty, die Bonucci benutte. Beide ploegen maakten in de overige speeltijd plus verlengingen geen doelpunten meer. Een beslissende strafschoppenreeks was nodig. Italië begon en miste drie van haar eerste vijf penalty's. Invaller Zaza schoot over, Pellè naast en doelman Manuel Neuer stopte de inzet van Bonucci. Aan de andere kant stopte Gianluigi Buffon een strafschop van Müller, schoot Özil op de paal en miste Bastian Schweinsteiger bij een tussenstand van 2-2 de eerste kans om het af te maken voor Duitsland door over te schieten. Zowel de Italianen als de Duitsers schoten hun volgende drie strafschoppen raak, waarna Neuer die van invaller Darmian stopte. Hector benutte de volgende wel. Italië was uitgeschakeld.

Uitrustingen[bewerken | brontekst bewerken]

Thuis
Uit
Alternatief
Doelman
Doelman
Doelman

Technische staf[bewerken | brontekst bewerken]

Functie Naam
Bondscoach Antonio Conte (foto)
Assistent-coach Angelo Alessio
Assistent-coach Massimo Carrera
Assistent-coach Gianluca Conte
Assistent-coach Mauro Sandreani
keeperstrainer Gianluca Spinelli
Team manager Gabriele Oriali

Selectie en statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Geboortedatum GW Club Positie(s)
1 Gianluigi Buffon Aanvoerder 28-01-1978 4 0 1 0 0 0 0 Vlag van Italië Juventus GK
2 Mattia De Sciglio 20-10-1992 4 0 2 0 0 1 1 Vlag van Italië AC Milan RB
3 Giorgio Chiellini 14-08-1984 4 1 1 0 0 0 1 Vlag van Italië Juventus CB, LB
4 Matteo Darmian 02-12-1989 4 0 0 0 0 3 1 Vlag van Engeland Manchester United RB
5 Angelo Ogbonna 23-05-1988 1 0 0 0 0 0 0 Vlag van Engeland West Ham United CB, LB
6 Antonio Candreva 28-02-1987 2 0 0 0 0 0 0 Vlag van Italië Lazio Roma RW, AM
7 Simone Zaza 25-06-1991 3 0 1 0 0 2 0 Vlag van Italië Juventus CF
8 Alessandro Florenzi 11-03-1991 4 0 0 0 0 0 3 Vlag van Italië AS Roma CM, RW, RB
9 Graziano Pellè 15-07-1985 4 2 2 0 0 0 1 Vlag van Engeland Southampton CF
10 Thiago Motta 28-08-1982 4 0 2 0 0 3 0 Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain CM, DM
11 Ciro Immobile 20-02-1990 2 0 0 0 0 1 1 Vlag van Italië Torino CF
12 Salvatore Sirigu 12-01-1987 1 0 1 0 0 0 0 Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain GK
13 Federico Marchetti 07-02-1983 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Italië Lazio Roma GK
14 Stefano Sturaro 09-03-1993 3 0 1 0 0 1 0 Vlag van Italië Juventus CM, DM
15 Andrea Barzagli 08-05-1981 5 0 1 0 0 0 0 Vlag van Italië Juventus CB
16 Daniele De Rossi 24-07-1983 3 0 1 0 0 0 3 Vlag van Italië AS Roma DM
17 Éder 15-11-1986 4 1 1 0 0 0 3 Vlag van Italië Internazionale CF, LW
18 Marco Parolo 25-01-1985 4 0 1 0 0 0 0 Vlag van Italië Lazio Roma CM
19 Leonardo Bonucci 01-05-1987 5 1 1 0 0 0 0 Vlag van Italië Juventus CB
20 Lorenzo Insigne 04-06-1991 3 0 1 0 0 3 0 Vlag van Italië Napoli LW, AM
21 Federico Bernardeschi 16-02-1994 1 0 0 0 0 0 1 Vlag van Italië Fiorentina RW, AM
22 Stephan El Shaarawy 27-10-1992 1 0 0 0 0 1 0 Vlag van Italië AS Roma LW, CF, RW
23 Emanuele Giaccherini 05-05-1985 4 1 1 0 0 0 0 Vlag van Italië Bologna RW, LW, CM

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Land GW W G V DV DT DS Ptn
1 Vlag van Italië Italië 3 2 0 1 3 1 +2 6
2 Vlag van België België 3 2 0 1 4 2 +2 6
3 Vlag van Ierland Ierland 3 1 1 1 2 4 -2 4
4 Vlag van Zweden Zweden 3 0 1 2 1 3 -2 1

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]


13 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
België Vlag van België 0 – 2 Vlag van Italië Italië Stade des Lumières, Lyon
Toeschouwers: 55.408
Scheidsrechter: Mark Clattenburg (Engeland)
Goal 32' Giaccherini
Goal 90+2' Pellè
België
Italië
België:
GK 1 Thibaut Courtois
RB 23 Laurent Ciman 75'
CB 2 Toby Alderweireld
CB 3 Thomas Vermaelen
LB 5 Jan Vertonghen Kreeg geel 90+1'
CM 4 Radja Nainggolan 62'
CM 6 Axel Witsel
RW 7 Kevin De Bruyne
AM 8 Marouane Fellaini
LW 10 Eden Hazard Aanvoerder
CF 9 Romelu Lukaku 73'
Wisselspelers:
MF 14 Dries Mertens 62'
FW 17 Divock Origi 73'
MF 11 Yannick Carrasco 75'
Coach:
Vlag van België Marc Wilmots
Italië:
GK 1 Gianluigi Buffon Aanvoerder
CB 15 Andrea Barzagli
CB 19 Leonardo Bonucci Kreeg geel 78'
CB 3 Giorgio Chiellini Kreeg geel 65'
RM 6 Antonio Candreva
CM 18 Marco Parolo
DM 16 Daniele De Rossi 78'
CM 23 Emanuele Giaccherini
LM 4 Matteo Darmian 59'
CF 9 Graziano Pellè
CF 17 Éder Kreeg geel 75' 75'
Wisselspelers:
DF 2 Mattia De Sciglio 59'
FW 11 Ciro Immobile 75'
MF 10 Thiago Motta 78' Kreeg geel 84'
Coach:
Vlag van Italië Antonio Conte

Man van de wedstrijd:
Vlag van Italië Emanuele Giaccherini


17 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Zweden Zweden Stadium Municipal, Toulouse
Toeschouwers: 29.600
Scheidsrechter: Viktor Kassai (Hongarije)
Éder Goal 88'
Italië
Zweden
Italië:
GK 1 Gianluigi Buffon Aanvoerder Kreeg geel 90+3'
CB 15 Andrea Barzagli
CB 19 Leonardo Bonucci
CB 3 Giorgio Chiellini
RM 6 Antonio Candreva
CM 18 Marco Parolo
DM 16 Daniele De Rossi Kreeg geel 69' 74'
CM 23 Emanuele Giaccherini
LM 8 Alessandro Florenzi 85'
CF 9 Graziano Pellè 60'
CF 17 Éder
Wisselspelers:
FW 7 Simone Zaza 60'
MF 10 Thiago Motta 74'
MF 14 Stefano Sturaro 85'
Coach:
Vlag van Italië Antonio Conte
Zweden:
GK 1 Andreas Isaksson
RB 14 Victor Lindelöf
CB 3 Erik Johansson
CB 4 Andreas Granqvist
LB 5 Martin Olsson
RM 7 Sebastian Larsson
CM 8 Albin Ekdal 79'
CM 9 Kim Källström
LM 6 Emil Forsberg 79'
CF 20 John Guidetti 85'
CF 10 Zlatan Ibrahimović Aanvoerder
Wisselspelers:
MF 18 Oscar Lewicki 79'
MF 21 Jimmy Durmaz 79'
FW 11 Marcus Berg 85'
Coach:
Vlag van Zweden Erik Hamrén

Man van de wedstrijd:
Vlag van Italië Éder


22 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 0 – 1 Vlag van Ierland Ierland Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq
Toeschouwers: 44.268
Scheidsrechter: Ovidiu Haţegan (Roemenië)
Goal 85' Brady
Italië
Ierland
Italië:
GK 12 Salvatore Sirigu Kreeg geel 39'
CB 15 Andrea Barzagli Kreeg geel 79'
CB 19 Leonardo Bonucci Aanvoerder
CB 5 Angelo Ogbonna
RM 21 Federico Bernardeschi 60'
CM 14 Stefano Sturaro
DM 10 Thiago Motta
CM 8 Alessandro Florenzi
LM 2 Mattia De Sciglio 82'
CF 7 Simone Zaza Kreeg geel 87'
CF 11 Ciro Immobile 74'
Wisselspelers:
DF 4 Matteo Darmian 60'
MF 20 Lorenzo Insigne 74' Kreeg geel 90+1'
FW 22 Stephan El Shaarawy 82'
Coach:
Vlag van Italië Antonio Conte
Ierland:
GK 23 Darren Randolph
RB 2 Séamus Coleman Aanvoerder
CB 12 Shane Duffy
CB 5 Richard Keogh
LB 17 Stephen Ward Kreeg geel 73'
DM 8 James McCarthy 77'
CM 13 Jeff Hendrick
CM 19 Robbie Brady
RW 9 Shane Long Kreeg geel 39' 90'
CF 21 Daryl Murphy 70'
LW 11 James McClean
Wisselspelers:
MF 7 Aiden McGeady 70'
FW 20 Wes Hoolahan 77'
MF 22 Stephen Quinn 90'
Coach:
Vlag van Noord-Ierland Martin O'Neill

Man van de wedstrijd:
Vlag van Ierland Robbie Brady

Achtste finale[bewerken | brontekst bewerken]


27 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van Spanje Spanje Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 76.165
Scheidsrechter: Cüneyt Çakır (Turkije)
Chiellini Goal 33'
Pellè Goal 90+1'
Italië
Spanje
Italië:
GK 1 Gianluigi Buffon Aanvoerder
CB 15 Andrea Barzagli
CB 19 Leonardo Bonucci
CB 3 Giorgio Chiellini
RM 8 Alessandro Florenzi 84'
CM 18 Marco Parolo
DM 16 Daniele De Rossi 54'
CM 23 Emanuele Giaccherini
LM 2 Mattia De Sciglio Kreeg geel 23'
CF 9 Graziano Pellè Kreeg geel 54'
CF 17 Éder 82'
Wisselspelers:
MF 10 Thiago Motta 54' Kreeg geel 89'
MF 20 Lorenzo Insigne 82'
DF 4 Matteo Darmian 84'
Coach:
Vlag van Italië Antonio Conte
Spanje:
GK 12 David de Gea
RB 16 Juanfran
CB 3 Gerard Piqué
CB 15 Sergio Ramos Aanvoerder
LB 18 Jordi Alba
DM 5 Sergio Busquets Kreeg geel 89'
CM 10 Cesc Fàbregas
CM 6 Andrés Iniesta
RW 21 David Silva Kreeg geel 90+4'
CF 7 Álvaro Morata 70'
LW 22 Nolito Kreeg geel 40' 46'
Wisselspelers:
FW 20 Aritz Aduriz 46' 81'
FW 9 Lucas Vázquez 70'
FW 11 Pedro 81'
Coach:
Vlag van Spanje Vicente del Bosque

Man van de wedstrijd:
Vlag van Italië Leonardo Bonucci

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]


2 juli 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 1 Vlag van Italië Italië Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux
Toeschouwers: 38.764
Scheidsrechter: Viktor Kassai (Hongarije)
Özil Goal 65' Goal 78' (pen.) Bonucci
  Strafschoppen  
Kroos Gescoord met penalty
Müller Gemiste strafschop
Özil Gemiste strafschop
Draxler Gescoord met penalty
Schweinsteiger Gemiste strafschop
Hummels Gescoord met penalty
Kimmich Gescoord met penalty
Boateng Gescoord met penalty
Hector Gescoord met penalty
6 – 5 Gescoord met penalty Insigne
Gemiste strafschop Zaza
Gescoord met penalty Barzagli
Gemiste strafschop Pellè
Gemiste strafschop Bonucci
Gescoord met penalty Giaccherini
Gescoord met penalty Parolo
Gescoord met penalty De Sciglio
Gemiste strafschop Darmian
Duitsland
Italië
Duitsland:
GK 1 Manuel Neuer Aanvoerder
CB 4 Benedikt Höwedes
CB 17 Jérôme Boateng
CB 5 Mats Hummels Kreeg geel 90'
RM 21 Joshua Kimmich
CM 6 Sami Khedira 16'
CM 18 Toni Kroos
LM 3 Jonas Hector
AM 13 Thomas Müller
AM 8 Mesut Özil
CF 23 Mario Gómez 72'
Wisselspelers:
MF 7 Bastian Schweinsteiger 16' Kreeg geel 112'
MF 11 Julian Draxler 72'
Coach:
Vlag van Duitsland Joachim Löw
Italië:
GK 1 Gianluigi Buffon Aanvoerder
CB 15 Andrea Barzagli
CB 19 Leonardo Bonucci
CB 3 Giorgio Chiellini 120+1'
RM 8 Alessandro Florenzi 86'
CM 14 Stefano Sturaro Kreeg geel 56'
DM 18 Marco Parolo Kreeg geel 59'
CM 23 Emanuele Giaccherini Kreeg geel 103'
LM 2 Mattia De Sciglio Kreeg geel 57'
CF 9 Graziano Pellè Kreeg geel 91'
CF 17 Éder 108'
Wisselspelers:
DF 4 Matteo Darmian 86'
MF 20 Lorenzo Insigne 108'
FW 7 Simone Zaza 120+1'
Coach:
Vlag van Italië Antonio Conte

Man van de wedstrijd:
Vlag van Duitsland Manuel Neuer

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]