Andrea Ranocchia

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Andrea Ranocchia
Ranocchia in 2011 als speler van Internazionale
Persoonlijke informatie
Volledige naam Andrea Ranocchia
Geboortedatum 16 februari 1988
Geboorteplaats Assisi, Vlag van Italië Italië
Lengte 195 cm
Been Rechts
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2022
Jeugd
1998–2004
2004–2006
Vlag van Italië Perugia
Vlag van Italië Arezzo
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2006-2008
2008-2010
2010
2011-2022
2016
2017
2022
Vlag van Italië Arezzo
Vlag van Italië Bari
Vlag van Italië Genoa
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Italië Sampdoria
Vlag van Engeland Hull City
Vlag van Italië AC Monza
56(1)
34(3)
16(2)
166(9)
14(0)
16(2)
1(0)
Interlands **
2010–2016 Vlag van Italië Italië 21(0)

* Bijgewerkt op 14 september 2023
** Bijgewerkt op 7 september 2019
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Andrea Ranocchia (Assisi, 16 februari 1988) is een Italiaans voetballer die voorheen uitkwam als centrale verdediger. In 2022 stopte Ranocchia op 34 jarige leeftijd bij het Italiaanse AC Monza.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Ranocchia speelde in de jeugdopleiding van Perugia en in 2004 sloot hij zich aan bij Arezzo. Aldaar speelde hij twee jaar in het eerste elftal. In augustus 2008 werd hij aangetrokken door Genoa, dat hem direct verhuurde aan Bari, waar hij zijn oude coach van Arezzo, Antonio Conte, tegenkwam. Met Bari werd hij kampioen van de Serie B en promotie naar het hoogste niveau werd behaald. Bij Bari vormde hij een duo centraal achterin met Leonardo Bonucci. In de zomer van 2010 keerde Ranocchia terug naar Genoa. In diezelfde periode werd hij verkocht aan Internazionale, dat Mattia Destro verhuurde aan Genoa.[1] Ook speelde Ranocchia nog één seizoen voor zijn oude club.[2]

Zes maanden later, in december 2010, werd Ranocchia definitief aangetrokken door Internazionale. Massimo Moratti, president van de Milanese club, sprak lovend over de nieuwe aanwinst: "Eindelijk een Italiaan. We hielden hem al langer in de gaten. Het is ons project om verder te gaan met jonge spelers."[3] Op 9 januari 2011 debuteerde de verdediger, toen met 2–1 werd gewonnen van Catania. In zijn eerste halve jaar bij de club won Ranocchia mede de Coppa Italia. Bij aanvang van het seizoen 2014/15 werd de centrumverdediger aangewezen als opvolger van Javier Zanetti als aanvoerder van het eerste elftal.[4] Hij verlengde in juni 2015 zijn contract bij Inter tot medio 2019.[5] In januari 2017 werd Ranocchia voor de duur van een half seizoen op huurbasis gestald bij Hull City.[6]

Op 1 juli 2022 maakte Ranocchia de transfervrije overstap naar AC Monza maar na 2 wedstrijden maakte hij op 34 jarige leeftijd een eind aan zijn voetballoopbaan.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2006/07 Vlag van Italië Arezzo Serie B 24 1 5 1 29 2
2007/08 Serie C1 32 0 32 0
2008/09 Vlag van Italië Bari Serie B 17 1 0 0 17 1
2009/10 Serie A 17 2 1 0 18 2
2010/11 Vlag van Italië Genoa 16 2 1 0 17 2
Vlag van Italië Internazionale 18 1 4 0 4 0 26 1
2011/12 12 1 3 0 2 0 17 1
2012/13 32 2 3 1 10 0 45 3
2013/14 24 1 2 1 26 2
2014/15 33 2 1 0 8 0 42 2
2015/16 10 0 0 0 0 0 10 0
Vlag van Italië UC Sampdoria 14 0 0 0 14 0
2016/17 Vlag van Italië Internazionale 5 0 0 0 4 0 9 0
Vlag van Engeland Hull City Premier League 16 2 0 0 16 2
2017/18 Vlag van Italië Internazionale Serie A 11 2 2 0 0 0 13 2
2018/19 4 0 1 0 2 1 7 1
2019/20 7 0 3 1 2 0 12 1
2020/21 8 0 1 0 0 0 9 0
2021/22 6 0 1 1 3 0 9 1
2022/23 Vlag van Italië

AC Monza

1 0 1 0 - - 2 0
Totaal 308 17 28 4 35 1 371 22

Bijgewerkt op 14 september 2023.[7]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Ranocchia speelde tussen 2007 en 2010 dertien interlands in het shirt van Italië -21. Op 17 november 2010 mocht de verdediger zijn debuut maken in het Italiaans voetbalelftal, toen met 1–1 gelijkgespeeld werd tegen Roemenië. Ranocchia begon in de basis en speelde het gehele duel mee. De andere debutanten waren Federico Balzaretti (Palermo), Cristian Ledesma (Lazio) en Alessandro Diamanti (Brescia).[8] In het gehele jaar 2012 kwam hij niet in actie voor Italië, maar in 2013 begon hij weer interlands te spelen. In juni 2014 riep Cesare Prandelli de verdediger op voor de voorselectie voor het WK in Brazilië.[9] De definitieve schifting overleefde hij echter niet.[10]

Gespeelde interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Andrea Ranocchia voor Vlag van Italië Italië
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van Vlag van Italië Genoa
1 17 november 2010 Vlag van Italië ItaliëRoemenië Vlag van Roemenië 1 – 1 Vriendschappelijk
Als speler van Vlag van Italië Internazionale
2 9 februari 2011 Vlag van Duitsland DuitslandItalië Vlag van Italië 1 – 1 Vriendschappelijk
3 3 juni 2011 Vlag van Italië ItaliëEstland Vlag van Estland 3 – 0 EK 2012 kwalificatie
4 10 augustus 2011 Vlag van Italië ItaliëSpanje Vlag van Spanje 2 – 1 Vriendschappelijk
5 2 september 2011 Vlag van Faeröer FaeröerItalië Vlag van Italië 0 – 1 EK 2012 kwalificatie
6 6 september 2011 Vlag van Italië ItaliëSlovenië Vlag van Slovenië 1 – 0 EK 2012 kwalificatie
7 11 november 2011 Vlag van Polen PolenItalië Vlag van Italië 0 – 2 Vriendschappelijk
8 15 november 2011 Vlag van Italië ItaliëUruguay Vlag van Uruguay 0 – 1 Vriendschappelijk
9 6 februari 2013 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 1 – 1 Vriendschappelijk
10 31 mei 2013 Vlag van Italië ItaliëSan Marino Vlag van San Marino 4 – 0 Vriendschappelijk
11 11 oktober 2013 Vlag van Denemarken DenemarkenItalië Vlag van Italië 2 – 2 WK 2014 kwalificatie
12 18 november 2013 Vlag van Nigeria NigeriaItalië Vlag van Italië 2 – 2 Vriendschappelijk
13 4 juni 2014 Vlag van Italië ItaliëLuxemburg Vlag van Luxemburg 1 – 1 Vriendschappelijk
14 4 september 2014 Vlag van Italië ItaliëNederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vriendschappelijk
15 9 september 2014 Vlag van Noorwegen NoorwegenItalië Vlag van Italië 0 – 2 EK 2016 kwalificatie
16 10 oktober 2014 Vlag van Italië ItaliëAzerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan 2 – 1 EK 2016 kwalificatie
17 16 november 2014 Vlag van Italië ItaliëKroatië Vlag van Kroatië 1 – 1 EK 2016 kwalificatie
18 31 maart 2015 Vlag van Italië ItaliëEngeland Vlag van Engeland 1 – 1 Vriendschappelijk
19 12 juni 2015 Vlag van Kroatië KroatiëItalië Vlag van Italië 1 – 1 EK 2016 kwalificatie
20 10 oktober 2015 Vlag van Azerbeidzjan AzerbeidzjanItalië Vlag van Italië 1 – 3 EK 2016 kwalificatie
Als speler van Vlag van Italië Sampdoria
21 29 maart 2016 Vlag van Duitsland DuitslandItalië Vlag van Italië 4 – 1 Vriendschappelijk

Bijgewerkt op 31 januari 2017.[11]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Italië Bari
Kampioen Serie B 1x 2008/09
Vlag van Italië Internazionale
Serie A 1x 2020/21
Coppa Italia 2x 2010/11, 2021/22
Supercoppa 1x 2021

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. (en) Mattia Destro on loan to Genoa Internazionale, 20 juli 2010. Gearchiveerd op 4 juli 2017.
  2. (en) Andrea Ranocchia signs five-year contract Internazionale, 21 juli 2010. Gearchiveerd op 12 januari 2018.
  3. (en) Ranocchia completes second training session with Inter[dode link] Football Italiano, 30 december 2010. Gearchiveerd op 15 augustus 2020.
  4. (en) New Inter captain Ranocchia eager to emulate Zanetti Sportal, 17 juli 2014
  5. Inter - Ranocchia seals extension until 2019. Gearchiveerd op 8 maart 2019.
  6. Ranocchia maakt het seizoen af bij Hull City Voetbal International, 31 januari 2017
  7. Profiel Ranocchia bij Soccerway. Gearchiveerd op 17 november 2021.
  8. Wedstrijdverslag Italië - Roemenië bij European Football. Gearchiveerd op 11 juni 2020.
  9. Twee verrassingen in voorselectie Italië Voetbal.com, 13 mei 2014. Gearchiveerd op 30 mei 2014.
  10. Prandelli heeft WK-selectie Italië rond en laat Rossi thuis Voetbal Centraal, 2 juni 2014. Gearchiveerd op 5 maart 2016.
  11. Gespeelde interlands Ranocchia bij European Football. Gearchiveerd op 7 juni 2021.