Johan Limpers
| Johan Limpers | ||
|---|---|---|
| Geboren | 2 augustus 1915, Heemstede | |
| Overleden | 10 juni 1944, Overveen | |
| Land | Nederland | |
| Groep | Groep van Gerrit van der Veen en Willem Arondeus | |
Johan Limpers (Heemstede, 2 augustus 1915 - gefusilleerd 10 juni 1944) was een Nederlands beeldhouwer, die zijn opleiding kreeg aan de Rijksacademie te Amsterdam onder Jan Bronner. Zijn werk is monumentaal en getuigt van grote gevoeligheid. Hij maakte vele portretten. In 1940 won hij de Prix de Rome voor monumentale en gebonden kunst. In de Tweede Wereldoorlog nam hij actief deel aan het verzet (brand Bevolkingsregister Amsterdam). Hij werd wegens zijn rol in het verzet gefusilleerd in de duinen bij Overveen. Later werd hij herbegraven op de Eerebegraafplaats Bloemendaal te Overveen. In Haarlem-Noord is een plantsoen naar hem vernoemd en in Amsterdam-West een straat.
Limpers was gehuwd met de beeldhouwster Katinka van Rood, die samen met hem in het verzet zat.[1]
