John Mayall

John Mayall
	John Mayall (Amsterdam, 1967)
Algemene informatie
Geboren	Macclesfield, 29 november 1933
Geboorteplaats	Macclesfield
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Genre(s)	blues
Beroep	muzikant
Instrument(en)	gitaar, orgel, mondharmonica
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

John Mayall (Macclesfield, 29 november 1933) is een Britse gitarist, toetsenist en componist en een van de mensen die de bluesmuziek in de jaren zestig van de twintigste eeuw immens populair maakten. In de invloedrijke, door hem opgerichte band John Mayall's Bluesbreakers, hebben muzikanten gespeeld als Eric Clapton, Jack Bruce, Peter Green, John McVie, Mick Fleetwood, Mick Taylor en Walter Trout.

Biografie

Mayall zou in zijn jonge jaren bekendstaan als een wat autoritaire bandleider. Een anekdote vermeldt dat hij in het busje op de weg terug van een optreden weleens aan bandleden opdracht gaf een gitaarversterker op schoot te nemen zodat hij languit kon liggen.^[bron?]

Opvallend is dat in de beginperiode het verloop in zijn bands zeer groot was, wellicht omdat Mayall experimenteerde en zoekende was naar de juiste combinatie en het beste geluid. De band heette ook niet voor niets John Mayall's Bluesbreakers. Steeds wist hij talentvolle muzikanten aan te trekken en in muzikaal opzicht kregen zij veel kansen van hem. Een feit is dat Mayall Eric Clapton stimuleerde om ook te gaan zingen. John Mcvie was vanaf het begin in 1964 'zijn' bassist van het eerste uur.

Een andere meester-bluesgitarist die bij John Mayall begon, was Walter Trout. Deze verklaarde op een clinic op 2 april 2007 in Theater Romein te Leeuwarden dat zijn jaren bij John Mayall tot de hoogtepunten van zijn loopbaan behoren: "John Mayall behandelde zijn bandleden alsof ze van goud waren (!)".^[bron?]

Mayall is met ca. 120 optredens per jaar nog steeds actief in de muziek.^[bron?]

Muzikale invloeden en stijl

Mayall kan uitstekend piano, orgel en gitaar spelen. Daarnaast wordt zijn spel op bluesharp geroemd.^[bron?] Zijn liefde voor de blues en de jazz kreeg hij door het beluisteren van zijn vaders verzameling 78-toerenplaten van jazz en blues. Een bluesman die hem inspireerde, was J.B. Lenoir. Zijn eerste band heette The Hounds Of Sound, waarvan het repertoire geleidelijk van jazz naar blues verschoof. Met zijn volgende band John Mayall & The Bluesbreakers zou hij geschiedenis schrijven.

John Mayall kan goed componeren en arrangeren; zijn bluescomposities blijven niet hangen in de geijkte bluesschema's. Verder heeft hij een grote platen- en cd-productie. Zijn stem heeft een wat nasale klank en geen groot bereik, maar heeft toch zeggingskracht en past goed bij zijn composities.

Op veel van zijn oude albums staan, naar zijn eigen zeggen^[bron?], nummers gewijd aan zijn toenmalige vriendin Christine Perfect:

Op "Blues Breakers with Eric Clapton": Little Girl, Key To Love en Have You Heard.
Op "A Hard Road": Leaping Christine and You Don't Love Me. Laatstgenoemd nummer is overigens niet door Mayall geschreven maar door Willie Cobbs.

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Room to move	898	637	1072	1095	703	968	1015	828	1108	908	1236	1165	1413	1636	1538	1713	-	-	-	-	-

Dvd's

Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Music Top 30	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
70th birthday concert	2009	21-02-2009	30	1	met The Bluesbreakers and Friends

Externe link

Officiële website (en)

Bronnen, noten en/of referenties

Mayall, John, CD inlay, John Mayall: Blues Breakers with Eric Clapton (DERAM), pp. 5-6.

Zie de categorie John Mayall van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.