José Hennekam

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
José Hennekam
José Hennekam
Algemene informatie
Volledige naam José Antonio Hennekam
Geboren 4 maart 1951
Geboorteplaats Roosendaal
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep schrijver, paleontoloog
Werk
Jaren actief 2005 - heden
Genre thriller, roman
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

José Hennekam (Roosendaal, 4 maart 1951) is een Nederlandse schrijver en paleontoloog.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd en studie[bewerken | brontekst bewerken]

Hennekam volgde zijn lagere- en middelbareschoolopleiding voor het grootste gedeelte op internaten. Na zijn eindexamen gymnasium B ging hij in Groningen geologie studeren. Tijdens zijn studie werkte hij bij de Stichting Film en Wetenschap voor het maken van films voor het onderwijs en als leraar biologie en maatschappijleer. Na zijn kandidaatsexamen specialiseerde hij zich op de universiteit van Utrecht in de paleontologie en paleomagnetisme. Toen het Noorder Dierenpark hem vroeg of hij het Biochron, een museum over evolutie, mee wilde helpen realiseren, brak hij zijn studie af en ging in Emmen aan de slag. Daar hield hij zich ook bezig met het opzetten van volkenkundige tentoonstellingen, zoals De Masai en De Versierde Mens.

Werkzaamheden[bewerken | brontekst bewerken]

In 1983 besloot hij in Zwijndrecht een eigen bedrijf te beginnen, gespecialiseerd in fossielen, mineralen en edelstenen. Op zoek naar materiaal reisde hij vervolgens jarenlang de hele wereld af. Na het opengaan van de grenzen van de Sovjet-Unie in 1990 was hij een van de eersten die in de Oeral een bedrijf begon. Verschillende expedities in de Polar-Oeral en Siberië waren het gevolg. Toen hij eind 2004 besloot schrijver te worden en te stoppen met zijn bedrijf, lag er in elk groot geologisch museum ter wereld wel een fossiel of mineraal dat in Zwijndrecht gekocht is.

Schrijverscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn debuut als schrijver was Schat (2005), het eerste deel van de Tesoro-trilogie. Daarna volgden Matador (2006) en Te Ver (2007). In 2009 verscheen De Kindervriend, een roman waarin hij in thrillervorm laat zien waartoe kindermisbruik binnen de R.K. Kerk en het niet ingrijpen van bovenaf kan leiden. In 2010 volgde Pater Noster, een semi-autobiografische novelle die als basis voor De Kindervriend had gediend. In november van dat jaar kwam Pjotrs Borsjt uit, een roman waarvoor hij een tijdje in een weeshuis in Wit-Rusland woonde en waarvan de opbrengst in zijn geheel naar de Stichting Weeshuizen Belarus ging voor een zelfstandig-wonen-project voor kinderen met een verstandelijke beperking. In december volgde Ana-Lyse, een psychologische roman/thriller waarbij internetdaten een belangrijke rol speelt. Zowel bij Pjotrs Borsjt als bij Ana-Lyse fungeerde Renata Oosterveen als coauteur. Zijn roman 'De Luiken der Waarneming' (2017) speelt zich zowel in Nederland als op Zuid-Sulawesi af en geeft de lezer een inkijkje in de wereld van (frauduleuze) mediums. In 2020 kwam Hotel California uit, een semi-autobiografische roman over een geologisch veldwerk op Kreta. De blogs die hij samen met zijn partner Renata Oosterveen schreef zijn gebundeld in de Malagaartjes.

Voor zijn boeken reist Hennekam de gehele wereld af en schrijft ze in Spanje. Enkele van zijn boeken zijn vertaald in het Engels, Duits en Russisch.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2005: Schat (Tesoro-trilogie). Unieboek
  • 2006: Matador (Tesoro-trilogie). Unieboek
  • 2007: Te Ver (Tesoro-trilogie). Unieboek
  • 2009: De Kindervriend (thriller). Karakter Uitgevers
  • 2010: Pater Noster (novelle). Karakter Uitgevers
  • 2010: Ana-Lyse (roman, samen met Renata Oosterveen). Arroba
  • 2010: Pjotrs Borsjt (roman). Arroba
  • 2016: "Eeuwige Stilte" (thriller)
  • 2016: "Huis in Alhama" (jeugdthriller)
  • 2017: "Luiken der Waarneming" (roman)
  • 2018: "Het Ooievaarsnest (roman)
  • 2020: "Hotel California" (roman)
  • 2020: "Malagaartje 1 (korte verhalen)
  • 2020: "Malagaartje 2 (korte verhalen)
  • 2020: "Malagaartje 3 (korte verhalen)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]