Josef Harpe
Josef Harpe
| ||
![]() | ||
General der Panzertruppe Josef Harpe, 1943
| ||
Geboren | 21 september 1887 Gelsenkirchen-Buer, Westfalen, Duitse Keizerrijk | |
Overleden | 14 maart 1968 Nürnberg, Bondsrepubliek Duitsland | |
Begraven | Alter Friedhof, Eschau, Beieren, Duitsland[1] | |
Land/partij | ![]() ![]() ![]() | |
Onderdeel | ![]() ![]() ![]() | |
Dienstjaren | 1909 - 1945 | |
Rang | ![]() ![]() Generaloberst | |
Eenheid | Infanterie-Regiment „Vogel von Falckenstein“ (7. Westfälisches) Nr. 56 | |
Leiding over | 2. Infanterie-Division (5 oktober 1940 – 10 januari 1941) 12. Panzer-Division | |
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
Onderscheidingen | Zie decoraties |
Josef Harpe (Gelsenkirchen-Buer, 21 september 1887 – Nürnberg, 14 maart 1968) was een Duits Generaloberst tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Tijdens de inval van Polen voerde Josef Harpe als Oberst een gepanterserde brigade aan. Op 15 februari 1940 werd hij benoemd tot commandant van een opleidingsinstituut voor pantsertroepen in Wünsdorf in Zossen. Op 1 augustus 1940 werd hij bevorderd tot Generalmajor en werd op 5 oktober 1940 commandant van de 12. Panzer-Division. Tijdens de Slag om Bialystok–Minsk en verdere inval in Wit-Rusland leidde Josef Harpe dan ook de 12. Panzer-Division. Hiervoor werd hij op 15 januari 1942 bevorderd tot Generalleutnant en werd hij de bevelhebber van XXXXI. Armeekorps.
Op 1 juni 1942 volgde de bevordering tot General der Panzertruppen en werd zijn korps hernoemd tot XXXXI. Panzerkorps. Voor zijn aandeel en moed tijdens de Slag om Koersk werd hij op 4 november 1943 benoemd tot commandant van de 9. Armee. In die rol werd Josef Harpe op 20 april 1944 bevorderd tot Generaloberst en nam hij op 1 mei het commando van 4. Panzerarmee in Noord-Oekraïne op zich. Op 28 juni 1944 nam hij de leiding van Generalfeldmarschall Walter Model van Heeresgruppe Nordukraine over. Na herbenoeming van Heeresgruppe Nordukraine op 23 september in Heeresgruppe A bleef hij de bevelhebber. Na de Russische doorbraak bij Baranów Sandomierski tijdens het Wisła-Oderoffensief werd Josef Harpe door Adolf Hitler als zondebok beschouwd en werd hij op 17 januari 1945 vervangen door Generaloberst Ferdinand Schörner.
Op 9 maart 1945 werd hij benoemd tot commandant van de 5. Panzerarmee en viel hij op 17 april 1945 in handen van de Amerikanen na de belegering van het Roergebied. Josef Harpe kwam vrij op 14 april 1948.
Militaire loopbaan[bewerken]
- Fahnenjunker: 28 september 1900[2]
- Fahnenjunker-Unteroffizier: 1 maart 1910[3][2]
- Fähnrich: 17 mei 1910[3][2]
- Leutnant: 20 maart 1911[3][2]
- Oberleutnant: 18 april 1915[3]
- Hauptmann: 18 april 1918[3][2]
- Major: 1 april 1931[3]
- Oberstleutnant: 1 augustus 1934[3]
- Oberst: 1 januari 1937 (mit Wirkung vom 1 januari)[3][2][4]
- Generalmajor: 30 augustus 1940 (mit Wirkung vom 1 augustus)[3][2][4]
- Generalleutnant: 15 januari 1942[3][2]
- General der Panzertruppe: 1 juni 1942[3][2]
- Generaloberst: 20 april/mei 1944[3][4]
Decoraties[bewerken]
- Ridderkruis (nr.418) op 13 augustus 1941 als Generalmajor en Commandant 12.Panzer-Division / XXXIX.Armee-Korps / 9.Armee / Heeresgruppe Mitte[5][6]
- Ridderkruis met Eikenloof (nr.55) op 31 december 1941 als Generalmajor en Commandant 12.Panzer-Division / Heeresgruppe Nord[7][6]
- Ridderkruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.36) op 15 september 1943 als General der Panzertruppe en Bevelvoerend-generaal XXXXI.Panzerkorps[8][6]
- IJzeren Kruis 1914, 1e klasse (3 september 1915) en 2e klasse (21 september 1914)[9][6]
- Gewondeninsigne in zwart[2]
- Erekruis voor de Wereldoorlog in 1936[2]
- Dienstonderscheiding van Leger en Marine (Duitsland) voor (4, 12, 18 en 25 dienstjaren)[2]
- Panzerkampfabzeichen in zilver[2]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e klasse en 2e klasse[6]
- Anschlussmedaille met Gesp Prager Burg[2]
- Sudetenlandmedaille[2]
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42[2]
- Duitse Kruis in goud op 19 februari 1943 als General der Panzertruppe en Bevelvoerend-generaal XXXXI.Panzerkorps[10][6]
- Grootkruis in de Orde van de Kroon van Roemenië met Kroon en Zwaarden[2]
- Hij werd eenmaal genoemd in het Wehrmachtbericht. Dat gebeurde op 1 januari 1944.[6][2]
Bronnen, noten en/of referenties
|