Katie Bouman
| Katie Bouman | ||
|---|---|---|
| ||
| Persoonlijke gegevens | ||
| Volledige naam | Katherine Louise Bouman | |
| Geboortedatum | 1989 | |
| Geboorteplaats | West Lafayette
| |
| Nationaliteit | Amerikaanse | |
| Wetenschappelijk werk | ||
| Vakgebied | Informatica | |
| Bekend van | Eerste beeld van een zwart gat. | |
| Promotor | William T. Freeman[1] | |
| Alma mater | MIT, UM | |
| officiële website | ||
Katherine Louise Bouman (1989) is een Amerikaanse informaticaonderzoeker aan het California Institute of Technology. Ze maakte deel uit van een samenwerkingsverband van een driehonderdtal onderzoekers die het eerste beeld ooit van een zwart gat maakten.[2] De 'foto' werd op 10 april 2019 gepubliceerd.
Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]
Bouman groeide op in West Lafayette in de Amerikaanse deelstaat Indiana. Ze liep school in de West Lafayette Junior-Senior High School en studeerde er in 2007 af. Van 2007 tot 2011 studeerde ze aan de Universiteit van Michigan en behaalde er een ingenieursdiploma. Vervolgens studeerde ze aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) en behaalde er in 2017 haar doctorstitel in elektrotechniek en informatica. Van 2017 tot 2019 werkte ze als postdoc aan het Harvard–Smithsonian Center for Astrophysics. Katie Bouman is docent aan het California Institute of Technology.[3]
Event Horizon Telescope[bewerken | brontekst bewerken]
Bouman leidde sinds 2016, toen ze nog aan het MIT studeerde, de ontwikkeling van een algoritme om een beeld van de omgeving van een zwart gat te maken. De grootste radiotelescoop ter wereld heeft een diameter van 500 meter. Een foto van een zwart gat maken zou een telescoop vereisen met een doorsnee van 10.000 kilometer. De oplossing van het project Event Horizon Telescope was het coördineren van de gegevens van meer telescopen op uiteenlopende plaatsen op aarde door middel van Very-long-baseline interferometry (een techniek die gebruikt wordt bij veel langere golflengtes sinds jaren 50 van de twintigste eeuw). Om die gegevens van die telescopen samen te brengen en de gaten in de data in te vullen waren algoritmes nodig. Bouman bedacht een algoritme dat uiteindelijk niet gebruikt zou worden. Ze noemde het algoritme 'CHIRP' (Continuous High-resolution Image Reconstruction using Patch priors).[4]
Op 10 april 2019 slaagde men er dan uiteindelijk in met de gegevens van acht radiotelescopen over de hele wereld en drie geïntegreerde algoritmes een beeld te vormen van het zwarte gat in het sterrenstelsel Messier 87.[5]
Controverse[bewerken | brontekst bewerken]
Bouman werd het gezicht van het eerste beeld van het zwart gat. Toen de resultaten van het onderzoek aan haar werden toegeschreven, ontstond er een tegenstroming (onder meer door internettrollen)[6] die trachtte aan te tonen dat andere onderzoekers een belangrijker rol hadden gespeeld. Dit resulteerde in een discussie over seksisme, in het bijzonder ten opzichte van succesvolle vrouwelijke onderzoekers.[7][2] Bouman had overigens al vanaf het begin aangegeven dat het onderzoek niet mogelijk was geweest zonder de samenwerking tussen meer dan driehonderd onderzoekers.[8][9][10]
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Thesis, Extreme Imaging via Physical Model Inversion: Seeing Around Corners and Imaging Black Hole, MIT, Cambridge, MA, USA, promotor William Freeman, 2017.[11]
- (en) Thesis, Estimating the Material Properties of Fabric Through the Observation of Motio, MIT, Cambridge, MA, USA, promotor William Freeman, 2013.[12]
|