Kleine langoorbuideldas
Kleine langoorbuideldas Status: Uitgestorven (jaren 1960)[1] (2012) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Macrotis leucura (Thomas, 1887) Originele combinatie Peragale leucura | |||||||||||||
Voormalig verspreidingsgebied van de kleine langoorbuideldas | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Kleine langoorbuideldas op Wikispecies | |||||||||||||
|
De kleine langoorbuideldas (Macrotis leucura) is een uitgestorven buideldas uit de familie der langoorbuideldassen. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Oldfield Thomas in 1887.[2][3]
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De bovenkant van het lichaam was grijsbruin, de onderkant lichtgrijs. De staart was met lange, witte haren bedekt. De kop-romplengte bedroeg 200 tot 270 millimeter, de staartlengte 120 tot 170 millimeter, de oorlengte zo'n 63 millimeter en het gewicht 300 tot 435 gram.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
De kleine langoorbuideldas was 's nachts actief; overdag sliep het dier in een diep hol in een zandduin, waarvan de ingang met zand bedekt werd als het dier binnen was. Deze soort was deels carnivoor.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort is alleen maar bekend van de zandwoestijnen van Centraal-Australië, waar hij sinds de jaren 1950 van de 20e eeuw niet meer gezien is.
Bronnen, noten en/of referenties
|