Kwantielfunctie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

In de kansrekening en statistiek verstaat men onder de kwantielfunctie van een stochastische variabele de (gegeneraliseerde) inverse functie van de verdelingsfunctie van , mits deze inverse functie correct gedefinieerd kan worden. De kwantielfunctie bepaalt voor een kans het bijbehorende kwantiel dat het waardenbereik van verdeelt in de fracties kleinere en grotere waarden.

Is dus de verdelingsfunctie van , en is voor een zekere , dan wordt de kwantielfunctie gegeven door:

Het bereik van de verdelingsfunctie kan ook het open interval zijn. Het gesloten interval in bovenstaande definitie dient dan door dit open interval te worden vervangen.

Als een continue, monotoon stijgende functie is, is de inverse functie van de verdelingsfunctie.

hoeft echter noch continu, noch monotoon stijgend te zijn. In het geval van bijvoorbeeld een discrete toevalsvariabele bevat de grafiek van de verdelingsfunctie verticale sprongen en is dus niet-continu. Een verdelingsfunctie is monotoon niet-dalend, dus kan ook op bepaalde intervallen constant zijn. In deze gevallen wordt de kwantielfunctie als volgt gedefinieerd:

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

De uniforme verdeling[bewerken | brontekst bewerken]

De op uniform verdeelde toevalsvariabele heeft als verdelingsfunctie met:

De bijbehorende kwantielfunctie wordt gegeven door: .

De logistische verdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Een tweede voorbeeld is een logistisch verdeelde toevalsvariabele met parameters en . De verdelingsfunctie wordt gegeven door:

Deze verdelingsfunctie is een op continue, monotoon stijgende functie, waarvan de grafiek een S-vormige kromme is, die sterk lijkt op de grafiek van de verdelingsfunctie van de normale verdeling.

De kwantielfunctie van deze toevalsvariabele wordt gegeven door: