Landgoed Ockenburgh
Landgoed Ockenburgh
| ||
| ||
Landgoed Ockenburgh, 1990
| ||
| Locatie | Den Haag,  Nederland
| |
| Coördinaten | 52° 3′ NB, 4° 13′ OL | |
| Algemeen | ||
| Stijl | Eclecticisme, met neoclassicistische elementen.[1] | |
| Eigenaar | Stichting tot behoud van de Historische Buitenplaats Ockenburgh (SHBO) | |
| Huidige functie | Restaurant, trouw- en evenementenlocatie | |
| Gebouwd in | ca. 1650 | |
| Herbouwd in | 1848[2] (1889 verbouwd) | |
| Monumentnummer | 477021 | |
| Website | Buitenplaats Ockenburgh | |
| Detailkaart | ||
.svg)  | ||
Landgoed Ockenburgh is een voormalig landgoed met buitenhuis in de gemeente Den Haag. Het ligt iets ten Westen van de kern van Loosduinen[3] en op korte afstand van de kust. Het is vrij toegankelijk; de oprijlaan begint bij de Monsterseweg.
Historie[bewerken | brontekst bewerken]
Uit opgravingen blijkt dat er eerder mensen in die buurt woonden, al in de bronstijd.[4] In Romeinse tijd was hier een fort, dat een onderdeel van de kustverdediging was. Naast het fort zijn er bij opgravingen paardegraven gevonden.[5] Nog in 2014 zijn er een Romeins masker en een godenbeeldje gevonden.[6]
Bouw en uitbreiding landhuis[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1650 bracht de dichter en medicus Jacob Westerbaen het woeste duinlandschap ten zuiden van Den Haag in cultuur en richtte Landgoed Ockenburgh op, dat hij in 1652 betrok.[3] Tot die tijd woonde hij met z'n echtgenote op landgoed Westkamp.
Het landgoed werd in de formele classicistische landschapsstijl ontworpen. Rond 1840 werd de formele tuin veranderd in een landschapstuin. Sinds 1889 is de indeling van de tuin niet meer aangepast. In 1898 werd de buitenplaats verkocht aan notaris Solko Johannes van den Bergh[7]. Later werd het landgoed samengevoegd met het aangrenzende Landgoed Santvoort.
Oorlogsjaren[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens de Eerste Wereldoorlog waren 1500 Belgische militairen geïnterneerd op het landgoed. In 1919 werd het vliegveld Ockenburg aangelegd (waar nu het einde van de Machiel Vrijenhoeklaan is). Het landgoed werd op 9 augustus 1931 door de gemeente Den Haag aangekocht en voor het publiek opengesteld.
Voor de Tweede Wereldoorlog - in 1938 - werden Joodse kindervluchtelingen uit Duitsland en Oostenrijk op het landgoed gehuisvest.[8]
Tijdens de Tweede Wereldoorlog is in de meidagen van 1940 gevochten om het vliegveld. Vanaf 1944 werden V2-raketten vanaf het Landgoed Ockenburgh afgeschoten op Londen en Parijs.
Na de oorlog[bewerken | brontekst bewerken]
Sinds 1954 heeft Ockenburgh een camping. Het witte landhuis was als jeugdherberg in gebruik. In de jaren negentig is op een deel van de camping een bungalowpark gebouwd. Daarnaast ligt de golfclub Ockenburgh.
In september 2015 werd er een brasserie in een kas achter het pand geopend. In 2016 werd het pand uitwendig gerenoveerd, en op 11 september 2020 werd het landhuis na een grondige restauratie opgeleverd.[9]
Hyacintenbos[bewerken | brontekst bewerken]
Het Santvoortsche Bosch, dat deel uitmaakte van Landgoed Santvoort, staat nu bekend als het Hyacintenbos. De ingang is aan de Monsterseweg. In het Hyacintenbos zijn nog hakhoutrabatten (smalle houtbedden) die de "Wallen van Zantvoort" genoemd worden. In april bloeien de wilde hyacinten. Enkele weken later staan het lelietje-van-dalen en de salomonszegel in bloei. Voor het bezoeken van dit bos is geen aparte toegangskaart meer nodig.
Sinds 16 augustus 1990 maakt het landgoed deel uit van het beschermd natuurmonument Solleveld[10]. In 2002 is het Hyacintenbos overgedragen aan de Stichting Het Zuid-Hollands Landschap.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Landgoed Ockenburgh, Het Zuid-Hollands Landschap
Fotogalerij[bewerken | brontekst bewerken]
Landgoed Ockenburgh, 2018
Kasserie en moestuin, 2018
Vrijwilligers SHBO, 2018
Kunstwerk Buitenplaats Ockenburgh, 2020
Zijgevel Buitenplaats Ockenburgh, Kerstmis 2020
|
Zie de categorie Landgoed Ockenburgh van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
Bronnen, noten en/of referenties
|
