Lecanicillium longisporum

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lecanicillium longisporum
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Ascomycota (Ascomyceten)
Klasse:Sordariomycetes
Onderklasse:Hypocreomycetidae
Orde:Hypocreales
Familie:Cordycipitaceae
Geslacht:Lecanicillium
Soort
Lecanicillium longisporum
R. Zare & W. Gams (2001)
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Lecanicillium longisporum is in 2001 de goedgekeurde naam van een entomopathogene schimmelsoort, die voorheen algemeen bekend stond als Verticillium lecanii (Zimmerman) Viegas), maar wordt nu gezien als een anamorfe vorm in de Cordyceps groep van geslachten, die tot de familie Cordycipitaceae behoren.[1] Eerder geclassificeerde isolaten als V. lecanii kunnen L. attenuatum, L. lecanii, L. longisporum, L. muscarium of L. nodulosum zijn.[2] Bijvoorbeeld verschillende recente artikelen, zoals Kouvelis et al. die mitochondriaal DNA-onderzoeken uitvoerden[3] verwijzen naar de naam L. muscarium.

Deze schimmel werd voor het eerst beschreven in 1861 en komt voor in Zuid-Amerika en Europa. Insecten worden geïnfecteerd wanneer ze in contact komen met de kleverige schimmelsporen die vervolgens uitgroeien en het lichaam binnendringen, waarna de inwendige organen worden verteerd, wat leidt tot hun dood.

De fialiden zijn 20-40 × (1-)2-2,7 μm lang en lopen naar de top taps toe. De ellipsvormige tot langwerpig-ovale conidia zijn 5,3-10,7 × 1,5-2,5 μm groot en meestal 1-cellig.[4]

De schimmel wordt ter bestrijding van bladluizen in gewassen op de markt gebracht onder de merknaam Vertalec.[5]). 'Vertalec' is gebaseerd op het isolaat IMI 179172.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Zare R, Gams W. (2001) A revision of Verticillium sect. Prostrata. III. Generic classification. Nova Hedwigia. 72: 329-337
  2. Gottel MS, Koike M, Kim JJ, Aiuchi D, Shinya R, Brodeur J (2008) Journal of Invertebrate Pathology 98: 256–261
  3. Kouvelis VN, Ghikas DV, Typas MA (2004). The analysis of the complete mitochondrial genome of Lecanicillium muscarium (synonym Verticillium lecanii) suggests a minimum common gene organization in mtDNAs of Sordariomycetes: phylogenetic implications Fungal Genetics and Biology Volume:41, 930-940
  4. Rasoul Zare and Walter Gams, July 2003, DOI: 10.1079/DFB/20056401566. Gearchiveerd op 14 juli 2023.
  5. Verticillium lecanii-m mycelium & Trialeurodes vaporariorum adult Koppert Biological Systems 4030 (19 August 2008). Gearchiveerd op 25 mei 2023.