Lepelblad

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lepelblad
Cochlearia pyrenaica
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Magnoliopsida
Onderklasse:Magnoliidae
Superorde:Dilleniidae
Orde:Capparales
Familie:Brassicaceae (Kruisbloemenfamilie)
Geslacht
Cochlearia
L. (1753)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Lepelblad op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Lepelblad (Cochlearia) is een geslacht van circa dertig soorten één-, twee- en meerjarige planten uit de kruisbloemenfamilie. Dit in Europa inheemse plantengeslacht komt op het hele noordelijk halfrond in het wild voor. Hoewel nu een vrijwel vergeten keukenkruid, werd lepelblad in vroegere tijden gewaardeerd om zijn smaak en hoog vitamine C-gehalte. Het was een veelgebruikt kruid om scheurbuik tegen te gaan en in de volksgeneeskunde werden aan de verschillende soorten binnen dit geslacht heilzame werkingen toegedicht. De smaak is kruidig en licht scherp, enigszins vergelijkbaar met waterkers of mosterd. Met name Echt lepelblad, Engels lepelblad en Deens lepelblad werden in de Lage Landen voor deze doeleinden gebruikt.

Door hun hoge zouttolerantie worden deze kruidachtige planten opvallend veel aangetroffen in kuststreken, op bergtoppen en langs kwelders of zoute steppen. Hier hebben zij minder concurrentie van andere planten. De snelle verspreiding van Lepelblad in sommige streken wordt mogelijk gestimuleerd door het grootschalig gebruik van zout om gladheid tegen te gaan.

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Zo'n dertig soorten worden algemeen binnen het geslacht Lepelblad erkend. Over enkele soorten bestaat discussie. Zo werd onder meer mierikswortel (Armoracia rusticana, synoniem: Cochlearia armoracia) veelal tot het geslacht Lepelblad gerekend en nu doorgaans anders ingedeeld.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]