Lessenaar

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:1811:ce1c:9300:9576:1aac:3bb5:87cd (overleg) op 7 aug 2017 om 19:42. (→‎Afbeeldingen)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Deel van de serie over
kerkelijk gerei

gebruikt in de liturgie
Monstrans

Lezenaar in de Sint-Stephanuskerk te Hoeselt

Een lessenaar, lezenaar of ook wel boekstandaard is een standaard waarop een boek of bladtekst kan worden gelegd, zodat men erachter staand kan voorlezen. Het blad van de lessenaar ligt meestal een beetje schuin. Een moderne lessenaar heeft vaak een leeslamp en een microfoon.

Bevindt een lessenaar zich in een congrescentrum, dan is meestal de naam of het logo van dat centrum op de voorzijde van de lessenaar afgebeeld. Dat heeft een reclamefunctie als een foto van een spreker in de krant verschijnt.

Als onderdeel van het kerkinterieur bestaat de lessenaar (dan wel lezenaar genoemd) uit hout of uit steen en stelt het de lezer of de zanger in de gelegenheid staande te zingen, te reciteren of te lezen.

Ook een standaard voor bladmuziek of een muziekboek wordt doorgaans lessenaar genoemd (een muzieklessenaar), net als de plank op piano's waarop bladmuziek kan worden geplaatst. In Vlaanderen spreekt men in een muzikale context meestal over een pupiter, naar het Franse woord pupitre.

Schoolmeubel

In Vlaanderen werd een schoolmeubel, bestaande uit zitting en het blad voor schrijfgerei, ook lessenaar genoemd. In Nederlandse scholen noemt men vooral de verhoogde tafel van de leraar de lessenaar.

Afbeeldingen

Zie ook