Love Symbol Album

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Love Symbol Album[1]
Studioalbum van Prince and The New Power Generation
Uitgebracht 13 oktober 1992
Opgenomen 1991–1992
Genre r&b, pop, soul, funk, rock[2][3]
Duur 74:12[3]
Label(s) Paisley Park Records / Warner Bros.
Producent(en) Prince and The New Power Generation
Professionele recensie
Chronologie
1991
Diamonds and Pearls
  1992
Love Symbol Album[1]
  1994
Come

(en) Allmusic-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Het Love Symbol Album of het Symbol Album[1] is het veertiende album van de Amerikaanse popartiest Prince, het tweede album van Prince and The New Power Generation, dat verscheen in 1992. Het album heeft als titel een onuitspreekbaar symbool. Hierdoor ontstonden er in de media en onder fans diverse alternatieve titels, waarvan Love Symbol Album, of in mindere mate Symbol Album, het meest worden gebruikt. Prince gebruikte het symbool tussen 7 juni 1993 en 1 januari 2000 tevens als zijn naam. Het album werd als een enkele cd en in een gelimiteerde oplage als dubbel-lp uitgebracht.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Commercieel gezien deed het album het iets minder dan zijn voorganger Diamonds and Pearls. In Nederland kwam het op nummer vijf terecht in de albumlijst, in de Verenigde Staten ook op nummer vijf en in het Verenigd Koninkrijk haalde dit album de eerste plek.

Artistiek gezien waren recensenten en liefhebbers, ondanks enkele als vulmateriaal aangemerkte nummers, meer tevreden over dit album dan over zijn voorganger. Vooral het optreden van The New Power Generation, het ingetogen en volwassen rappen van Tony M., alsmede de meer gewaagde composities, waren voer voor lof.

Het album presenteert zich als een conceptalbum rond een, volgens velen niet goed uit de verf komend verhaal over een Arabische prinses (Mayte) en de verdwijning van drie magische gouden kettingen (3 Chains O' Gold).

Tussen de nummers door zijn er op de cd enkele onderbrekingen (Segues) waarin actrice Kirstie Alley te horen valt als de fictieve journaliste Vanessa Bartholomew.[5] Ze is in dezelfde rol te zien in de videoclip van My Name Is Prince.

The New Power Generation bestond op dit album uit Levi Seacer jr., Tony M., Tommy Barbarella, Kirky J., Damon Dickson, Sonny T., Michael B. en Mayte.

Tracklist[bewerken | brontekst bewerken]

Alle muziek en teksten zijn geschreven door Prince, tenzij anders aangegeven. 

Kant één
Nr. Titel Duur
1. My Name is Prince (Prince/Tony Mosley) 6:39
2. Sexy M.F. (Prince/Levi Seacer Jr./Tony Mosley) 5:25
3. Love 2 the 9's 5:45
Kant twee
Nr. Titel Duur
4. The Morning Papers 3:57
5. The Max 4:30
6. Segue 0:21
7. Blue Light 4:38
8. I Wanna Melt with U 3:50
9. Sweet Baby 4:01
Kant drie
Nr. Titel Duur
10. The Continental 5:31
11. Damn U 4:25
12. Arrogance 1:35
13. The Flow (Prince/Tony Mosley) 2:26
Kant vier
Nr. Titel Duur
14. 7 3:18
15. And God Created Woman 3:18
16. 3 Chains O' Gold 6:03
17. Segue 1:30
18. The Sacrifice of Victor (Prince/Lowell Fulsom/Jimmy McCracklin) 5:41
Totale duur: 74:12[3]

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Er werden in het totaal vijf singles van het album uitgebracht: Sexy M.F., My Name Is Prince, 7, The Morning Papers en Damn U (alleen in de VS).

De vijf singles bevatten één nummer dat nog niet eerder was uitgebracht: 2 Whom It May Concern (B-kant 7 en Damn U). Dit nummer was meer een soort van commerciële boodschap met samples van nummers van het album.

Sexy M.F. en My Name Is Prince werden in Europa toptienhits, in de Verenigde Staten deden ze echter opvallend genoeg weinig in de hitlijsten. Dit in tegenstelling tot 7, dat in de Verenigde Staten juist wel een toptienhit werd.