Lyoness Open 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Titelverdediger Wiesberger

Het Lyoness Open van 2013 werd gespeeld van 6-9 juni op de Diamond Country Club in Atzenbrugg.

Het Oostenrijks Open heet officieel weer het Lyoness Open powered by Greenfinity, maar BMW is dit jaar ook sponsor.
Het prijzengeld is nog € 1.000.000 waarvan de winnaar € 166.660 krijgt. Titelverdediger is Bernd Wiesberger, die in 2012 zeven birdies in de laatste tien holes maakte en met -19 won.

De baan is open en vlak en heeft veel waterhindernissen. Hole 9, een par 3 van 168 meter, waarbij je over een meer naar de green afslaat, heeft onlangs een nieuwe tee gekregen en de 'apron' voor de green is vernieuwd.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 71.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Robert-Jan Derksen en Maarten Lafeber speelden in de ochtenronde en scoorden beiden boven par. Joost Luiten startte pas na 1 uur en had een droomstart: 5 birdies in de eerste zes holes. Na 11 holes stond hij op -6 en deelde hij de leiding met Graeme Storm en Alexander Levy, die al klaar waren, en met Tom Lewis en Simon Dyson, die nog in de baan waren. Op zijn 17de hole kwam Richard McEvoy ook op -6. Daarna maakte Luiten nog een birdie waardoor hij aan de leiding ging. Ook Tom Lewis kwam op -7 met nog drie holes te gaan. Op zijn 17de hole maakte hij zijn 8ste birdie waarna hij alleen aan de leiding kwam. Ook op zijn laatste hole maakte hij een birdie.

Amateur Matthias Schwab, de nummer 5 op de wereldranglijst, staat als enige Oostenrijker in de top-10.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Joost Luiten heeft in ronde 2 mooi stand gehouden en de leiding met -11 op zich genomen. Paul Waring, Eduardo de la Riva en Callum Macaulay delen de 2de plaats met -10.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Thomas Bjørn had een matige score na twee rondes, maar verbeterde dat in ronde 3 met een ronde van 64, waardoor hij met -11 aan de leiding kwam naast Joost Luiten, die net gestart was. Jorge Campillo en Eduardo de la Riva hadden ook een late starttijd dus er kon nog veel veranderen.
De grote concurrent van Luiten bleek Jorge Campillo te zijn, die op hole 13 met Luiten op -12 kwam. Luiten maakte daarna nog birdies en eindigde met -16 aan de leiding, met drie slage voorsprong op Campillo en De la Riva.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Amateur Matthias Schwab was de vierde spelers van de week die een eagle op de eerste negen holes maakte, waarna hij weer even in de top-10 stond, want de laatste spelers moesten nog starten. Derksen slaagde er deze week niet in onder de 70 te scoren en eindigde op de 48ste plaats.
Joost Luiten begon aan zijn laatste ronde met een voorsprong van drie slagen. Nadat François Wattell in vijf holes vier birdies had gemaakt, was er nog maar 1 slag verschil. Ook Wenchong Liang speelde erg goed. Toen hij op hole 15 zijn 7de birdie maakte, stond hij nog maar twee slagen achter Luiten, die nog zes holes moest spelen. Luiten maakte op hole 16 nog een mooie birdie en behaalde zijn tweede overwinning van het jaar. Wattell en Liang werden derde, Bjørn eindigde met een birdie en werd tweede.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Nederland Joost Luiten
65
-7
2
68
-4
-11
1
67
-5
-16
1
71
-1
-17
1
Vlag van Denemarken Thomas Bjørn
71
-1
T45
70
-2
-3
T37
64
-8
-11
T4
68
-4
-15
2
Vlag van Frankrijk Romain Wattel
68
-4
T12
68
-4
-8
T4
69
-3
-11
T4
69
-3
-14
T3
Vlag van China Wen-chong Liang
67
-5
T7
72
par
-5
T19
69
-3
-8
T10
66
-6
-14
T3
Vlag van Spanje Jorge Campillo
70
-2
T31
67
-52
-7
T7
66
-6
-13
T2
72
par
-13
T5
Vlag van Engeland Paul Waring
67
-5
T7
67
-5
-10
T2
72
par
-10
T6
69
-3
-13
T5
Vlag van Spanje Eduardo de la Riva
69
-3
T20
65
-7
-10
T2
69
-3
-13
T2
73
+1
-12
7
Vlag van Spanje Miguel Ángel Jiménez
67
-5
T7
70
-2
-7
T7
69
-3
-10
T6
75
+3
-7
T19
Vlag van Engeland Graeme Storm
66
-6
T3
74
+2
-4
T25
71
-1
-5
T28
68
-4
-9
T11
Vlag van Frankrijk Alexander Levy
66
-6
T3
75
+3
-3
T36
68
-4
-7
T15
70
-2
-9
T11
Vlag van Oostenrijk Matthias Schwab (Am)
67
-5
T7
74
+2
-3
T36
70
-2
-5
T28
69
-3
-8
T14
Vlag van Engeland Simon Dyson
66
-6
T3
74
+2
-4
T25
69
-3
-7
T17
73
+1
-6
T25
Vlag van Engeland Tom Lewis
63
-9
1
74
+2
-7
T7
71
-1
-8
T10
75
+3
-5
T30
Vlag van Engeland Richard McEvoy
66
-6
T3
74
+2
-4
T25
73
+1
-3
T44
74
+2
-1
T47
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen
74
+2
T104
70
-2
par
T65
72
par
par
T58
71
-1
-1
T47
Vlag van Nederland Maarten Lafeber
73
+1
T87
72
par
+1
MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Voormalige winnaars
Invitaties
Nationale rangorde
  • Vlag van Oostenrijk Leonhard Astl
  • Vlag van Oostenrijk Christoph Bausek
  • Vlag van Oostenrijk Lukas Nemecz
  • Vlag van Oostenrijk Roland Steiner
  • Vlag van Oostenrijk Uli Weinhandl
  • Vlag van Oostenrijk Philipp Fendt (homepro)
  • Vlag van Oostenrijk Rene Gruber (homepro)
  • Vlag van Oostenrijk Jurgen Maurer (homepro)
Amateurs
  • Vlag van Oostenrijk Sam Straka
  • Vlag van Oostenrijk Sepp Straka
  • Vlag van Oostenrijk Nikolaus Wimmer
  • Vlag van Oostenrijk Tobias Nemecz
  • Vlag van Oostenrijk Matthias Schwab
  • Vlag van Oostenrijk Alexander Kleszcz

Matthias Schwab is de beste amateur van Oostenrijk. Op de wereldranglijst staat hij nummer 5. Hij won in 2013 het Sloveens Amateur.