Möbiusfunctie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De klassieke möbiusfunctie is een belangrijke multiplicatieve functie in getaltheorie en combinatoriek. De functie is genoemd naar de Duitse wiskundige August Ferdinand Möbius (1790-1868), door wie deze functie werd geïntroduceerd in 1831.

Definitie[bewerken | brontekst bewerken]

De möbiusfunctie is gedefinieerd voor alle strikt positieve natuurlijke getallen en kan waardes aannemen in {−1, 0, 1} afhankelijk van de factorisatie van in priemfactoren. De functie is als volgt gedefinieerd:

  • als een positief kwadraatvrij geheel getal is met een even aantal verschillende priemfactoren.
  • als een positief kwadraatvrij geheel getal is met een oneven aantal verschillende priemfactoren.
  • als niet kwadraatvrij is.

Dit impliceert dat

  • (0 priemfactoren, 1 telt zelf niet mee)
  • (1 priemfactor: 2)
  • (1 priemfactor: 3)
  • (kwadraat)
  • (1 priemfactor: 5)
  • (2 priemfactoren: 2 en 3)
  • (1 priemfactor: 7)
  • (2x kwadraat, 2x4)
  • (kwadraat)

De eerste 50 functiewaarden staan in deze grafiek:

Mobiusfunctie voor '"`UNIQ--postMath-00000014-QINU`"'
Mobiusfunctie voor