Naar inhoud springen

Martin Kližan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Martin Kližan
Martin Kližan
Persoonlijke informatie
Bijnaam Klizko
Nationaliteit Vlag van Slowakije Slowaaks
Geboorteplaats Vlag van Slowakije Bratislava, Slowakije
Geboortedatum 11 juli 1989
Woonplaats Vlag van Slowakije Bratislava, Slowakije
Lengte 1,91 m
Gewicht 85 kg
Profdebuut 2007
Slaghand Links, dubbelhandige backhand
Totaal prijzengeld 5.531.532 US dollar
Coach Martin Hromec
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 149–153
Titels 6
Hoogste positie 24 (27 april 2015)
Olympische Spelen 1e ronde (2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2014)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2012)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 38–58
Titels 4
Hoogste positie 73 (4 mei 2015)
Olympische Spelen 1e ronde (2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2013)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2013-2017)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2014)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2012-2016)
Laatst bijgewerkt op: 1 juli 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Martin Kližan (Bratislava, 11 juli 1989) is een Slowaaks tennisser. Hij heeft zes ATP-toernooien in het enkelspel en vier ATP-toernooien in het dubbelspel op zijn naam staan, en deed mee aan enkele grand slams. Ook heeft hij zeven challengers op het enkelspel en vier challengers op het dubbelspel op zijn naam staan.

Jaarverslagen

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij bereikte ITF Future finale in Roemenië (verloor van Niels Desein). Gefaald om zich te kwalificeren voor Roland Garros en ATP Los Angeles. Hij maakte zijn ATP-debuut in ATP Washington, waar hij Konstantinos Economidis versloeg, maar verloor in de 2de ronde van Gaël Monfils.

Hij bereikte ITF Future finale in Kroatië (verloor van Franko Škugor).Hij eindigde dat jaar als wereld No. 606.

Won twee Back-to-back ITF finales (allebei in augustus, in Slowakije van Jiri Skoloudik en in Italië van Philipp Oswald). Stond ook twee keer in een finale, allebei in Kazachstan. De 1ste verloor hij van Alexey Kedryuk, en de 2de verloor hij van Marek Semjan. Eindigde het jaar als No. 234 van de wereld.

Won zijn eerste ATP Challenger Tour in Bratislava, Slowakije van Stefan Koubek in november. Hij won ook twee ITF Futures finales in Marokko (versloeg Alberto Brizzi) en Koeweit (versloeg Mikhail Vasiliev). Kon zich niet kwalificeren voor Australian Open, ATP München, Roland Garros en ATP Umag. Hij kon zich wel kwalificeren voor het ATP-toernooi van Casablanca, waar hij de eerste ronde won van Oleksandr Dolgopolov, maar de tweede ronde verloor van Stanislas Wawrinka. Hij maakte zijn grandslamdebuut als een gekwalificeerde speler op de US Open, waar hij de eerste ronde verloor van Juan Carlos Ferrero.

Gekwalificeerd voor het ATP-toernooi van Belgrado, maar verloor daar in de eerste ronde van Fernando González. Heeft zich niet kunnen kwalificeren voor Wimbledon. Won één ATP Challenger Tour finale in Genua (won van Leonardo Mayer. Hij verloor twee keer een ATP Challenger Tour finale, eerste keer in Rome (verloor van Thomas Schoorel), en een tweede keer in San Marino (verloor van Potito Starace. Gekwalificeerd voor de ATP Challenger Tour Finals in São Paulo in november. Voor het eerst in de Top 100, op No. 86 (12 september).

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 23 september 2012 Vlag van Rusland ATP Sint-Petersburg Hardcourt (i) Vlag van Italië Fabio Fognini 6-2, 6-3 Details
2. 28 april 2014 Vlag van Duitsland ATP München Gravel Vlag van Italië Fabio Fognini 2-6, 6-1, 6-2 Details
3. 6 april 2015 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Spanje Daniel Gimeno Traver 6-2, 6-2 Details
4. 14 februari 2016 Vlag van Nederland ATP Rotterdam Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 6-7(1), 6-3, 6-1 Details
5. 17 juli 2016 Vlag van Duitsland ATP Hamburg Gravel Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 6-1, 6-4 Details
6. 4 augustus 2018 Vlag van Oostenrijk ATP Kitzbühel Gravel Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 6-2, 6-2 Details
Verloren finales
1. 23 september 2018 Vlag van Rusland ATP Sint-Petersburg Hardcourt (i) Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 3-6, 1-6 Details
Gewonnen challengers
1. 15 november 2010 Vlag van Slowakije Bratislava Hardcourt (I) Vlag van Oostenrijk Stefan Koubek 7-64, 6-2
2. 5 september 2011 Vlag van Italië Genua Gravel Vlag van Argentinië Leonardo Mayer 6-3, 6-1
3. 12 maart 2012 Vlag van Marokko Rabat Gravel Vlag van Italië Filippo Volandri 6-2, 6-3
4. 19 maart 2012 Vlag van Marokko Marrakesh Gravel Vlag van Roemenië Adrian Ungur 3-6, 6-3, 6-0
5. 14 mei 2012 Vlag van Frankrijk Bordeaux Gravel Vlag van Rusland Tejmoeraz Gabasjvili 7-5, 6-3
6. 12 augustus 2012 Vlag van San Marino San Marino Gravel Vlag van Italië Simone Bolelli 6-3, 6-1
7. 4 maart 2018 Vlag van Verenigde Staten Indian Wells Hardcourt Vlag van Barbados Darian King 6-3, 6-3
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 22 juli 2013 Vlag van Kroatië ATP Umag (1) Gravel Vlag van Spanje David Marrero Vlag van Verenigde Staten Nicholas Monroe
Vlag van Duitsland Simon Stadler
6-1, 5-7, [10-7] Details
2. 18 mei 2014 Vlag van Frankrijk ATP Nice Gravel Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald Vlag van India Rohan Bopanna
Vlag van Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
6-2, 6-0 Details
3. 16 februari 2015 Vlag van Brazilië ATP Rio de Janeiro Gravel Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald Vlag van Spanje Pablo Andújar
Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
7-6(3), 6-4 Details
4. 24 juli 2016 Vlag van Kroatië ATP Umag (2) Gravel Vlag van Spanje David Marrero Vlag van Kroatië Nikola Mektić
Vlag van Kroatië Antonio Šančić
6-4, 6-2 Details
Gewonnen challengers
1. 11 april 2011 Vlag van Italië Rome Gravel Vlag van Italië Alessandro Motti Vlag van Italië Thomas Fabbiano
Vlag van Italië Walter Trusendi
7-63, 6-4
2. 19 maart 2012 Vlag van Marokko Marrakesh Gravel Vlag van Spanje Daniel Muñoz de la Nava Vlag van Spanje Iñigo Cervantes
Vlag van Argentinië Federico Delbonis
6-3, 1-6, [12-10]
3. 14 mei 2012 Vlag van Frankrijk Bordeaux Gravel Vlag van Slowakije Igor Zelenay Vlag van Frankrijk Olivier Charroin
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Marray
7-65, 4-6, [10-4]
4. 1 oktober 2017 Vlag van Italië Rome Gravel Vlag van Slowakije Jozef Kovalík Vlag van België Sander Gillé
Vlag van België Joran Vliegen
6-3, 7-6(5)

Prestatietabellen

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 3R 2R 1R 1R 1R
Roland Garros 2R 2R 3R 2R 1R 2R 2R 3R
Wimbledon 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R
US Open 1R 4R 1R 2R 2R 1R 1R
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R 2R 2R 2R 2R
Miami 2R 2R 1R 1R
Monte Carlo 1R 1R 1R 2R
Madrid 1R 1R 1R 1R
Rome 1R 1R
Montreal/Toronto 2R 1R
Cincinnati 1R 1R 2R
Shanghai 2R 2R 2R 1R
Parijs 1R 1R 1R
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. 1R g.t. g.t.
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 1 0 1 1 0 0 0 0
Eindejaarsranking 155 117 30 111 34 43 35 141 41 141

Prestatietabel dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2019
Grandslamtoernooien
Australian Open 2R 1R 1R 1R 1R
Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R 1R
Wimbledon 1R 1R 2R 1R
US Open 1R 1R 1R 1R 1R
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 1R
Miami 1R 1R
Monte Carlo
Madrid
Rome 1R 1R
Montreal/Toronto 1R
Cincinnati
Shanghai 1R
Parijs
Olympische Spelen
Olympische Spelen 1R g.t. g.t.
Statistieken
Totaal aantal titels 0 1 1 1 0 0 0
Eindejaarsranking 124 106 218 100 219 334 714
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Martin Kližan.