Naar inhoud springen

Martín Palermo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Martín Palermo
Martín Palermo (2018)
Martín Palermo (2018)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Martín Palermo
Bijnaam Loco, Titán, El optimista del gol
Geboortedatum 7 november 1973
Geboorteplaats La Plata, Argentinië
Lengte 187 cm
Been Links
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2011
Senioren
Seizoen Club W (G)
1991–1997
1997–2000
2001–2003
2003–2004
2004
2004–2011
Vlag van Argentinië Estudiantes
Vlag van Argentinië Boca Juniors
Vlag van Spanje Villarreal
Vlag van Spanje Real Betis
Vlag van Spanje Alavés
Vlag van Argentinië Boca Juniors
90(34)
102(81)
70(18)
11(2)
14(3)
216(112)
Interlands
1999–2010 Vlag van Argentinië Argentinië 15(9)
Getrainde teams
2012–2013
2014–2015
2016–2018
2019
2019–
Vlag van Argentinië Godoy Cruz
Vlag van Argentinië Arsenal Sarandí
Vlag van Chili Unión Española
Vlag van Mexico CF Pachuca
Vlag van Chili Curicó Unido
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Martín Palermo (La Plata, 7 november 1973) is een voormalig Argentijns voetballer en huidig voetbaltrainer. Als voetballer won Palermo met Boca Juniors acht internationale prijzen, waaronder tweemaal de CONMEBOL Libertadores en eenmaal de Intercontinental Cup.

Voetballoopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Palermo begon zijn carrière bij Estudiantes de La Plata in Argentinië. In het seizoen 1995/96 brak hij door met zeventien doelpunten in zevenentwintig wedstrijden. Een jaar later verhuisde hij naar Boca Juniors, samen met River Plate de populairste en grootste club van Argentinië. In vier seizoenen scoorde hij daar eenentachtig doelpunten en werd hij 1998 verkozen tot Zuid-Amerikaans voetballer van het jaar. Dit leverde hem medio seizoen 2001/02 een transfer op naar het Spaanse Villareal. Daar raakte hij echter al snel op bizarre wijze geblesserd. Bij het vieren van een doelpunt bezweek onder het gewicht van uitzinnige Villareal-supporters een muurtje, waar Palermo op stond. Hij kon twee maanden niet voetballen omdat hij hierbij twee botten in zijn linkervoet brak.

In twee en een half seizoen scoorde hij een magere achttien doelpunten in zeventig wedstrijden. In seizoen 2003/04 vertrok Palermo naar Real Betis. Hij speelde er elf wedstrijden en scoorde twee keer. Datzelfde seizoen werd hij uitgeleend aan Deportivo Alavés, waar hij in veertien wedstrijden drie keer scoorde. In 2004 keerde Palermo terug naar Boca Juniors waar hij de status kreeg van een levende legende. Hij kreeg onder anderen wereldwijde bekendheid met een doelpunt van eigen helft. Ook scoorde hij een keer van grote afstand met zijn hoofd. Hij werd acht keer topschutter van de club en verbrak daarmee het ongeveer tachtig jaar oude record van Pedro Calomino.

Palermo was een sterke spits, die het vooral moest hebben van zijn kopkracht. Hij speelde vijftien interlands voor Argentinië en scoorde daarin negen keer. In 2009 kwam de spits onder bondschoach Maradona weer in beeld bij de nationale ploeg, tot verbazing van de buitenwereld. In de kwalificatiereeks voor het WK 2010 maakte Palermo in de stromende regen een heroïsch doelpunt. Dankzij die treffer won Argentinië van Peru en kwalificeerde het zich op het laatste moment voor het WK voetbal in Zuid-Afrika. Op het WK scoorde Palermo in de derde groepswedstrijd de 2–0 voor Argentinië.[1]

Palermo heeft ook een wereldrecord in handen. In het toernooi om de Copa América van 1999 miste hij drie strafschoppen in de groepswedstrijd, gespeeld op 4 juli 1999, tegen Colombia. De eerste ging tegen de lat, de tweede ging hoog over en de derde werd gestopt door doelman Miguel Ángel Calero.

Als speler

Vlag van Argentinië Estudiantes
Vlag van Argentinië Boca Juniors