Ángel Di María

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Ángel Di María
Ángel Di María tijdens het WK 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ángel Fabián di María
Bijnaam El Angelito, El Cigano, El Jopo, El Flaco, El Pibito, Fideo, La Marica
Geboortedatum 14 februari 1988
Geboorteplaats Rosario, Vlag van Argentinië Argentinië
Nationaliteit Vlag van Argentinië Argentijn
Vlag van Italië Italiaan
Lengte 180 cm
Been Links
Positie Flankaanvaller, aanvallende middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Italië Juventus
Rugnummer 22
Contract tot 30 juni 2023
Jeugd
1995–2005 Vlag van Argentinië Rosario Central
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2005–2007
2007–2010
2010–2014
2014–2015
2015–2022
2022– 		Vlag van Argentinië Rosario Central
Vlag van Portugal Benfica
Vlag van Spanje Real Madrid
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Vlag van Italië Juventus 		35(6)
76(7)
124(22)
27(3)
197(57)
7(1)
Interlands **
2005–2007
2008
2008– 		Vlag van Argentinië Argentinië –20
Vlag van Argentinië Argentinië –23
Vlag van Argentinië Argentinië 		13(3)
6(2)
129(28)
* Bijgewerkt op 30 november 2022
** Bijgewerkt op 18 december 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Ángel Fabián di María (Rosario, 14 februari 1988) is een Argentijns profvoetballer die doorgaans als vleugelaanvaller speelt. Hij komt uit voor Juventus. Di María debuteerde in 2008 in het Argentijns voetbalelftal, waarmee hij in 2022 wereldkampioen werd. Naast de Argentijnse bezit hij ook de Italiaanse nationaliteit.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Di María debuteerde in 2005 in het eerste elftal van Rosario Central, na eerder in de jeugd van de Argentijnse club te hebben gespeeld. Na indruk te hebben gemaakt op het WK onder 20, contracteerde de Portugese club SL Benfica hem in de zomer van 2007 voor acht miljoen euro.

Na drie seizoenen in Portugal nam Real Madrid Di María over van Benfica. Hiermee werd hij in het seizoen 2011/12 Spaans landskampioen en won hij in het seizoen 2013/14 de UEFA Champions League. In de finale trof Real stadsrivaal Atlético Madrid. Atletico stond het grootste deel van de wedstrijd op voorsprong, maar via een kopbal van Sergio Ramos in de blessuretijd dwong Real verlengingen af waarna het nog met 4-1 kon winnen. Di María werd tot Man of the Match verkozen.[1]

Na vier seizoenen in Spanje nam Manchester United Di María voor circa 75 miljoen euro over van Real Madrid. Daarmee was hij op dat moment de duurste aankoop in het Britse voetbal ooit.[2] Bij Manchester United maakte hij in zijn eerste half jaar een zodanige indruk dat hij in eigen land werd verkozen tot Argentijns voetballer van het jaar. Hij was hiermee de opvolger van Lionel Messi, die deze titel van 2007 tot en met 2013 elk jaar won. Toenmalig United-trainer Louis van Gaal was minder onder de indruk en zette Di Maria vaker en vaker op de reservebank. Na een jaar mocht hij vertrekken uit Manchester. Di Maria tekende in augustus 2015 vervolgens een contract tot medio 2019 bij Paris Saint-Germain, de kampioen van Frankrijk in de voorgaande drie jaar. Dat betaalde circa 63 miljoen euro voor hem aan Manchester United.[3]

In zijn eerste seizoen in Parijs won Di María met PSG drie prijzen: de Ligue 1, de Coupe de la Ligue en de Coupe de France. In de UEFA Champions League van 2015/16 werd PSG in de kwartfinale uitgeschakeld door Manchester City.

Het seizoen 2016/17 was dan weer minder memorabel voor de Parijse club. In de titelstrijd kwam AS Monaco als ietwat verrassende winnaar uit de bus en in de achtste finale van de UEFA Champions League van 2016/17 ging PSG, ondanks een ruime 4-0-zege thuis waarin Di María tweemaal scoorde, met 6-1 ten onder in het Camp Nou van FC Barcelona na een beslissend doelpunt van Sergi Roberto diep in de toegevoegde tijd.

In augustus 2017 tekende Neymar Jr. voor een recordbedrag van 222 miljoen euro bij PSG. Mede dankzij hem werd de club opnieuw landskampioen. Op 15 april 2018 verzekerden ze zich van de titel door nota bene titelverdediger AS Monaco met liefst 7-1 te verslaan, een wedstrijd waarin Di María twee doelpunten liet noteren. Ook dat jaar kwamen de Parijzenaars echter niet verder dan de achtste finale in de UEFA Champions League, ditmaal was het Real Madrid van Cristiano Ronaldo te sterk.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2005/06 Rosario Central Vlag van Argentinië Primera División 10 0 0 0 0 0 4 0 0 14 0 0
2006/07 25 6 0 0 0 0 — 25 6 0
Club Totaal 35 6 0 0 0 0 4 0 0 39 6 0
2007/08 Benfica Vlag van Portugal Primeira Liga 26 0 4 4 0 1 11 1 1 41 1 6
2008/09 24 2 2 5 1 1 5 1 0 34 4 3
2009/10 26 5 12 5 1 1 14 4 6 45 10 19
Club Totaal 76 7 18 14 2 3 30 6 7 120 15 28
2010/11 Real Madrid Vlag van Spanje Primera División 35 6 13 8 0 7 10 3 3 53 9 23
2011/12 23 5 16 2 0 0 7 2 1 32 7 17
2012/13 32 7 12 9 2 1 11 0 4 52 9 17
2013/14 34 4 18 7 4 2 11 3 5 52 11 25
2014/15 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0 0
Club Totaal 124 22 59 27 6 10 39 8 13 190 36 82
2014/15 Manchester United Vlag van Engeland Premier League 27 3 11 5 1 1 — 32 4 12
Club Totaal 27 3 11 5 1 1 0 0 0 32 4 12
2015/16 Paris Saint Germain Vlag van Frankrijk Ligue 1 29 10 18 8 2 4 10 3 3 47 15 25
2016/17 29 6 7 7 4 7 7 4 1 43 14 15
2017/18 30 11 6 10 9 5 5 1 1 45 21 12
2018/19 30 12 12 7 5 2 8 2 3 45 19 17
2019/20 26 8 14 6 2 2 9 3 7 41 13 23
2020/21 27 5 11 6 0 2 10 1 5 43 6 18
2021/22 20 3 4 0 0 0 5 0 1 25 3 5
Club Totaal 191 55 72 44 22 22 54 14 21 289 91 115
2022/23 Juventus Vlag van Italië Serie A 7 1 1 0 0 0 3 0 3 10 1 4
Club Totaal 7 1 1 0 0 0 3 0 3 10 1 4
TOTAAL 460 94 161 90 31 36 130 28 44 680 153 241

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

In 2007 won Di María met Argentinië onder 20 het WK onder 20 in Canada. Hij scoorde op het toernooi drie doelpunten. In 2008 won Di María met Argentinië goud op de Olympische Zomerspelen. In de met 1-0 gewonnen finale tegen Nigeria scoorde Di María het enige doelpunt. Op 6 september 2008 maakte hij zijn debuut in het nationale elftal van Argentinië tegen Paraguay.[4] Hij scoorde zijn eerste goal voor het nationale team op 24 mei 2010 tegen Canada.

Onder leiding van Maradona mocht Di María mee naar Zuid-Afrika voor het WK 2010. Argentinië eindigde bovenaan in zijn groep met drie zeges tegen Nigeria, Zuid-Korea en Griekenland. In de achtste finales werd met 3-1 gewonnen van Mexico, maar in de kwartfinale werd Argentinië door Duitsland uitgeschakeld met 0-4. Di María kwam in alle wedstrijden in actie maar scoorde niet.

Di María werd door Alejandro Sabella geselecteerd voor het WK 2014 in Brazilië. In de groepsfase behaalde Argentinië 9 op 9 na zeges tegen Bosnië en Herzegovina, Iran en Nigeria. In de achtste finale scoorde hij het enige doelpunt tegen Zwitserland. Argentinië won nadien van België en na strafschoppen ook van Nederland en behaalde zo de finale van het WK. Hierin maakte Mario Götze in de verlengingen het enige doelpunt van de wedstrijd voor Duitsland, waardoor Argentinië een eerste wereldtitel sinds 1986 misliep.

Ook in 2018 mocht Di María van bondscoach Sampaoli mee naar het WK. Tegen IJsland werd gelijkgespeeld en van Kroatië verloren, maar een zege tegen Nigeria stelde kwalificatie voor de volgende ronde alsnog veilig. Hierin was Frankrijk de tegenstander. Di María maakte in deze wedstrijd de 1-1 nadat Argentinië eerder op achterstand was gekomen na een penalty van Antoine Griezmann, maar door onder andere twee doelpunten van Kylian Mbappé won Frankrijk met 4-3 en behaalde Argentinië zo zijn slechtste resultaat op een WK-eindronde sinds 2002, toen het de groepsfase niet overleefde.

Op 10 juli 2021 scoorde Di María de enige treffer in de finale van de Copa América tegen Brazilië, waardoor Argentinië voor het eerst sinds 1993 weer de Copa América won.

Op 18 December 2022 stond Di María voor het eerst weer sinds de groepsfase in de basis in de Finale van de WK 2022 tegen Frankrijk. Waarbij hij in de 36e minuut de 2-0 maakte en daarmee zijn 4e finale goal maakte voor Argentina. De wedstrijd werd uiteindelijk bepaald door een strafschoppen serie die werd gewonnen door de Argentijnen, In mei 2022 kondigde Di María aan na het wereldkampioenschap van 2022 te stoppen bij de Argentijnse nationale ploeg.[5]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Portugal SL Benfica
Primeira Liga 1x 2009/10
Taça da Liga 2x 2008/09, 2009/10
Vlag van Spanje Real Madrid
Primera División 1x 2011/12
Copa del Rey 2x 2010/11, 2013/14
Supercopa de España 1x 2012
UEFA Champions League 1x 2013/14
UEFA Super Cup 1x 2014
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Ligue 1 5x 2015/16, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2021/22
Coupe de France 5x 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2019/20, 2020/21
Coupe de la Ligue 4x 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2019/20
Trophée des Champions 3x 2016, 2018, 2019
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Argentinië Argentinië –20
FIFA WK onder 20 2x Goud 2005, 2007
Vlag van Argentinië Argentinië –23
Olympische Zomerspelen 1x Goud 2008
Vlag van Argentinië Argentinië
FIFA-wereldkampioenschap 1x Goud 2022 1x Zilver 2014
CONMEBOL Copa América 1x Goud 2021 2x Zilver 2015, 2016 1x Brons 2019
CONMEBOL–UEFA Cup of Champions 1x Goud 2022

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Di María trouwde eind juli 2011 met zijn vriendin Jorgelina Cardoso, met wie hij op dat moment twee jaar een relatie had. Het koppel heeft twee dochters, geboren in 2013 en 2017.[6]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Ángel Di María.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ángel_Di_María&oldid=63802122"