Max (1994)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:1810:1c2b:800:a1ca:6a75:4509:a65b (overleg) op 16 jan 2020 om 15:15.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Max
Regie Freddy Coppens
Producent Erwin Provoost
Hoofdrollen Jacques Vermeire
Greet Rouffaer
Muziek Henny Vrienten
Cinematografie Michel Van Laer
Productiebedrijf MMG
Genre Komedie
Speelduur 91 minuten
Land Vlag van België België
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Max is een Vlaamse filmkomedie uit 1994 van Freddy Coppens. De hoofdrol wordt vertolkt door Jacques Vermeire.

De film lokte meer dan 701.000 mensen naar de bioscoop.[1]

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Max de Keukeleire heeft het niet echt onder de knie met een opgroeiende dochter van zestien jaar, Sofie. Dat Max ook zijn ellende ziet met zijn vader is niet onoverkomelijk. Max heeft nog niet veel geluk gehad: zijn vrouw Yasmine is verongelukt toen ze de dakgoot wilde schilderen en zijn hobby (Latijns - Amerikaans tango) loopt daardoor ook niet van een leien dakje. Hij is verplicht om een halfuur te dansen met zijn dansleraar Carlos en dan met zijn makkelijkste partner: de oude kapstok in de danszaal van cafe Den ouden tijd in Herent.

Dan komt Annie Brockaert in zijn leven op een ongelofelijke wijze. Max denkt dat er wordt ingebroken in de dansschool en gaat op onderzoek. Hij glijdt van het dak en ziet zo de danspresentaties van deze dame. Dit verandert zijn leven. Ze wordt Max' danspartner en ze mogen deelnemen aan het tangokampioenschap.

Rolverdeling

Enkele tritagonisten zijn Luc Verschueren, Nolle Versyp, Constant Vanden Stock, Michel Verschueren, spelers van voetbalclub RSC Anderlecht, Jean-Marie Pfaff, Carl Huybrechts, Urbanus, Bea Van der Maat, Luk D'Heu & Warre Borgmans en de figuranten van het dorp Herent zelf.

Muziek en stemmen

Voor stemmen werd een beroep gedaan op onder meer Loes Van den Heuvel en Chris Van den Durpel.

De song van de film is "Max, ik ben gewoon de max", door Jacques Vermeire.