Meat is murder
| Meat is murder | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Studioalbum van The Smiths | |||||||
| (Albumhoes op en.wikipedia.org) | |||||||
| Uitgebracht | 11 februari 1985 | ||||||
| Opgenomen | winter 1984 | ||||||
| Genre | alternatieve rock, indie | ||||||
| Duur | 39:46 | ||||||
| Label(s) | .svg){kind=small} Rough Trade Sire
| ||||||
| Producent(en) | The Smiths | ||||||
| Positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
| Professionele recensie | |||||||
| Chronologie | |||||||
| |||||||
| (en) Allmusic-pagina (en) MusicBrainz-pagina | |||||||
| |||||||
Meat is murder is het tweede studioalbum van de Britse alternatieve rockgroep The Smiths. Het album werd op 11 februari 1985 uitgebracht door Rough Trade Records en is het enige album van The Smiths dat de top van de UK Albums Chart bereikte. Rolling Stone plaatste het album op de 296ste plaats in hun lijst van de vijfhonderd beste albums aller tijden.[5]
Achtergrond
[bewerken | brontekst bewerken]Na hun doorbraak besloten The Smiths het vervolg van hun gelijknamige debuutalbum zelf te produceren. Als geluidstechnicus werd Stephen Street ingehuurd, die ze hadden ontmoet tijdens de opnamesessie van het nummer Heaven knows I'm miserable now.[6]
Meat is murder verscheen te midden van de turbulente regeringsperiode van premier Margaret Thatcher en is meer politiek geëngageerd dan hun vorige album. In zijn teksten spreekt zanger Morrissey zich uit tegen dieren- en kindermishandeling. De pro-vegetarische boodschap van het gelijknamige slotnummer zou een grote invloed hebben gehad op de verspreiding van het vegetarisme.[7] Morrissey was al van kinds af aan vegetariër en forceerde zijn groepsleden om zijn voorbeeld te volgen.[8] Bij solo-optredens van Morrissey gaat dit lied gepaard met afschrikwekkend beeldmateriaal van slachthuizen op de achtergrond.[9] Het nummer That joke isn't funny anymore werd de enige single van het album en bereikte slechts de 49e plaats in de UK Singles Chart.
Nummers
[bewerken | brontekst bewerken]Alle muziek en teksten zijn geschreven door Morrissey en Johnny Marr.
| Nr. | Titel | Duur | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | The headmaster ritual | 4:52 | |||||||
| 2. | Rusholme ruffians | 4:20 | |||||||
| 3. | I want the one I can't have | 3:14 | |||||||
| 4. | What she said | 2:42 | |||||||
| 5. | That joke isn't funny anymore | 4:59 | |||||||
| 6. | Nowhere fast | 2:37 | |||||||
| 7. | Well I wonder | 4:00 | |||||||
| 8. | Barbarism begins at home | 6:57 | |||||||
| 9. | Meat is murder | 6:06 | |||||||
| Totale duur: 39:46 | |||||||||
De Amerikaanse versie van het album bevat eveneens het nummer How soon is now?, tussen That joke isn't funny anymore en Nowhere fast.
Bezetting
[bewerken | brontekst bewerken]- Morrissey – zang
- Johnny Marr – gitaar, piano
- Andy Rourke – basgitaar
- Mike Joyce – drumstel
- The Smiths – producent
- Stephen Street – geluidstechnicus
- ↑ (en) Meat Is Murder. Official Charts. Geraadpleegd op 6 augustus 2016.
- ↑ (nl) The Smiths - Meat Is Murder. dutchcharts.nl. Geraadpleegd op 6 augustus 2016.
- ↑ (en) Stephen Thomas Erlewine, Meat Is Murder - The Smiths. AllMusic. Geraadpleegd op 30 mei 2016.
- ↑ (en) Douglas Wolk, The Smiths: The Complete Album Review. Pitchfork (18 november 2011). Geraadpleegd op 30 mei 2016.
- ↑ (en) 500 Greatest Albums of All Time. Rolling Stone. Geraadpleegd op 30 mei 2016.
- ↑ (en) Denny Hilton, Interview with STEPHEN STREET, producer for The Smiths, Blur, Kaiser Chiefs. HitQuarters (27 september 2005). Gearchiveerd op 3 juni 2012. Geraadpleegd op 30 mei 2016.
- ↑ (en) How Morrissey helped turn vegetarianism into a mainstream movement in the UK. Vegan.com. Geraadpleegd op 30 mei 2016.
- ↑ (en) Michael Bonner, The Smiths: the making of Meat Is Murder. Uncut (21 september 2015). Geraadpleegd op 30 mei 2016.
- ↑ (en) Joe Lynch, Morrissey Preaches 'Meat Is Murder' to Omnivorous Firefly Festival. Billboard (20 juni 2015). Geraadpleegd op 4 juli 2016.
· 
· 