Meral Uslu
| Meral Uslu | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geboren | 1962 | |||
| Geboorteland | Turkije | |||
| Jaren actief | 1988 - | |||
| Beroep | Regisseur, documentairemaker | |||
| Genre | documentaire, drama | |||
| Films | Snackbar | |||
| Onderscheidingen | ||||
| J.B. Broekszprijs | 1991 | |||
| Gouden Kalf (documentaire) | 2005 | |||
| Zilveren Zebra | 2008 | |||
| Tallinn (jeugdfilm) | 2012 | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (nl) Moviemeter-profiel | ||||
| (mul) TMDB-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Meral Uslu (Afyonkarahisar, Turkije, 1962) is een Turks-Nederlands filmmaker (documentairemaakster, regisseuse en scenarioschrijfster). Zij kreeg haar opleiding aan de Nederlandse Filmacademie in Amsterdam, waar zij in 1988 examen deed.
Enkele van haar films:
- Raamwerk, documentaire, 1988, portret van een prostituée, afstudeerwerk Filmacademie
- Milieuberichten, 1989-1990, berichten over hoe we aan een beter milieu kunnen bijdragen
- Dilek & Kemal, 1991, documentaire over een Turks migrantenkoppel in Nederland
- De Fordfabriek, 1991, documentaire over het leven van de veelal Turkse werknemers van Ford Amsterdam, 10 jaar na de sluiting van deze fabriek, bekroond met J.B. Broekszprijs
- Hoeren, 1991, portretten in de prostitutie in Nederland, behaalde anderhalf miljoen kijkers
- Nieuw Amelands Peil, serie 1992/1993, tijdens 26 afleveringen reageerden de bewoners van een Waddeneiland op een geselecteerd nieuwsfeit
- Pornografie, van Eros tot Megabyte, 1994, een historische kijk op het verschijnsel, behaalde meer dan een miljoen kijkers
- Ontheemde zielen, 1995, tweedelige documentaire over allochtone patiënten en allochtone verplegers.
- Sodad Sodad – De terugkeer van de familie Da Silva (1996),
- De beginnende Turk, documentaire, 1996 over het wel en wee van Uslu’s jongere zuster Günay, die zich vanuit Haarlem in Oost-Turkije vestigt.
- Berlin, klein Istanbul, documentaire, 1998
- Café Chris, over de kastelein van een Jordaans café, NPS 2000
- Roos en Rana, Telefilm, met scenario door Paula van der Oest, 2001
- Schaakkoning Ali, 2002, (VPRO) over de 12-jarige Ali Bitalzadeh uit Hardenberg op de NK schaken; IDFA – Kids&Docs november 2002.
- Zwarte Tulp, 2006, voor het VPRO-programma De Toekomst over de zoektocht van de tweede generatie Turkse jongeren in Nederland.
- Voor de tv-reportage-rubriek Urbania van de NPS bijna vijftig filmportretten van Rotterdammers.
- Allerzielen, 2005, compilatiefilm naar aanleiding van de moord op Theo van Gogh, onderdeel "Goodbye"
- De kinderen van mijn vader, 2005, documentaire, autobiografisch, bekroond als beste korte documentaire met Gouden Kalf in 2005
- Kruispost, documentaire van Maria Mok en Uslu, 2007, bekroond met de prijzen Prix Europa en de ASN Bank Mediaprijs/Zilveren Zebra (voor radio, tv en nieuwe media)
- Longstay, 2009, over tbs’ers die levenslang vastzitten
- Mijn land, 2010,
- Anker en Anker, 2010, documentaire over eeneiige tweeling Wim en Hans Anker, twee Friese strafrechtadvocaten
- De kinderrechter, 2010, documentaire over besloten kinderzaken
- Vals Plat, 2010
- Snackbar, dramafilm in documentaire-stijl, 2012, bekroond als beste jeugdfilm op het filmfestival van Tallinn in 2012
- De verdediging van Robert M., documentaire (met opnieuw de advocaten Anker), met Mok, 2013
- Mijn kanker, ego-documentaire, 2015
- Post Beiroet, documentaire, met Mok, 2016
Persoonlijk
Uslu trouwde in 1999 met journalist en programmamaker Hans Polak.[1] Uslu bediende ook de camera in de ego-documentaire Nieuwe Tieten van haar stiefdochter Sacha Polak, kind van Hans uit zijn eerste huwelijk.
Externe link
- CEM Media (filmproductiebedrijf van Maria Mok en Meral Uslu)
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Filmen in het schemergebied tussen goed en kwaad, Het eeuwige leven Hans Polak (1945-2016), artikel De Volkskrant d.d. 12 mei 2016