Mikojan-Goerevitsj MiG-29
| MiG-29 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemeen | ||||
| Rol | luchtoverwinningsjager | |||
| Bemanning | 1 (of 2 voor MiG-29M2) | |||
| Varianten | MiG-29A, MiG-29B-12, MiG-29UB-12, MiG-29S-13, MiG-29S-13, MiG-29SM, MiG-29M/MiG-33, MiG-29SMT,MiG-29K, MiG-29K, MiG-29UBT, MiG-29M2, MiG-29OVT | |||
| Status | ||||
| Eerste vlucht | 6 oktober 1977 | |||
| Aantal gebouwd | > 1100 | |||
| Gebruik | Sovjet-Unie (1983-1991), Tsjechoslowakije, Tsjechië, Duitsland, DDR, Irak, Moldavië, Roemenië, Joegoslavië Vroeger: Algerije, Bangladesh, Wit-Rusland, Bulgarije, Cuba, Eritrea, Hongarije, India, Iran, Kazachstan, Maleisië, Myanmar, Noord-Korea, Peru, Polen, Rusland, Servië, Slowakije, Soedan, Syrië, Turkmenistan, Oekraïne, Oezbekistan, Jemen. | |||
| Afmetingen | ||||
| Lengte | 17,37 m | |||
| Hoogte | 4,73 m | |||
| Spanwijdte | 11,40 m | |||
| Vleugeloppervlak | 38 m² | |||
| Gewicht | ||||
| Leeggewicht | 11000 kg | |||
| Brandstofgewicht: | 16800 kg | |||
| Max. gewicht | 21000 kg | |||
| Krachtbron | ||||
| Motor(en) | 2 × Klimov RD-33K turbofans met naverbrander | |||
| Stuwkracht | 2 × 86,4 kN | |||
| Prestaties | ||||
| Topsnelheid | 2445 km/h | |||
| Vliegbereik | 2900 km | |||
| Actieradius | 700 km | |||
| Dienstplafond | 18000 m | |||
| Bewapening | ||||
| Boordgeschut | 1 x snelvuurkanon 30 mm Grjazev-Sjipoenov GSj-30-1 met 150 granaten | |||
| Ophangpunten | 6 | |||
| Bommen | tot 3500 kg | |||
| Raketten | R-60, R-27, R-73, R-77, FAB 500-M62, FAB-1000, TN-100, ECM Pods, S-24, AS-12, AS-14 | |||
| ||||
De MiG-29 (Russisch: Микоян и Гуревич МиГ-29) (NAVO-codenaam: Fulcrum) is een Russische straaljager, opvolger van de MiG-23, van het ontwerpbureau Mikojan.
In de jaren 70 wenste de USSR een opvolger voor de MiG-23 van dezelfde klasse als de Amerikaanse F-15 en F-16. De NAVO-codenaam is Fulcrum. De MiG-29 is in verschillende versies gebouwd, waaronder de MiG-29A, de MiG-29UB tweezitter en de MiG-29K voor de marine. Hij is geëxporteerd naar 21 landen. Toen Duitsland herenigd werd, werden de MiG-29’s van de Oost-Duitse luchtmacht opgenomen in de luchtmacht van herenigd Duitsland. In 2003 werden 23 stuks "verkocht" aan de Poolse luchtmacht. Dit voor het symbolische bedrag van 1€/st. Op verzoek van Polen heeft Berlijn reeds eerder -binnen enkele uren- (benodigde) toestemming aan Polen gegeven (een aantal van) deze MIG-29's aan Oekraïne te mogen leveren. Op 3 april 2023 zijn 4 stuks al fysiek overgedragen (oorspronkelijk eigen Poolse exemplaren), Polen wil op termijn haar totale aantal van ca. 30 stuks aan Oekraïne schenken. Ook Slowakije heeft in 2023 reeds 4 stuks daarvan aan Kyiv geleverd. In april 2023 gaf Oekraïne aan nu over 3 complete squadrons te beschikken (na deze pas geleverde- samen met hun eigen reeds in bezit zijnde). De MiG-29 kan zich meten met zijn NAVO-tegenhangers de F-16 en F/A-18. In luchtgevechten blijkt de MiG-29 extreem wendbaar. Ook kan de piloot raketten richten met een in zijn vliegerhelm geïntegreerd vizier. De piloot hoeft dus alleen naar het doel te kijken om een raket te richten. Met het geavanceerde vuurgeleidingssysteem en lucht-luchtraketten is de MiG-29 nog altijd een geducht jachtvliegtuig.
In 1989 stortte een Mig-29 neer tijdens de Paris Air Show, maar er vielen geen slachtoffers.
Een nieuwe versie MiG-29K is ontwikkeld en getest voor gebruik op het vliegdekschip Admiraal Koeznetsov. Er zijn er ook van aan India geleverd voor gebruik op het ook aan India verkochte vliegdekschip Admiraal Gorsjkov.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- MiG-29 Enthousiast (Engels)[dode link]
- MiG-29 Vlucht, informatie over dit type (Engels)
- Warbirds site informatie over dit type[dode link]
