Naar inhoud springen

NGC 260

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
NGC 260
NGC 260
Sterrenbeeld Andromeda
Type Spiraalvormig sterrenstelsel
NGC NGC 260
Rechte klimming 00u48m34,9s
Declinatie
(Epoche 2000)
+27° 41′ 30″
Magnitude 13,6 mag
Afstand 215 × 106 lichtjaar
Schijnbare afmeting 0,78′ × 0,72′
Roodverschuiving 0,017342
Radiële snelheid 5154 km/s
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

NGC 260 (ook wel PGC 2844, UGC 497, MCG 4-3-6, ZWG 480.9 of IRAS00458+2725) is een spiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Andromeda. NGC 260 staat op ongeveer 215 miljoen lichtjaar van de Aarde.

NGC 260 werd op 27 augustus 1865 ontdekt door de Duits-Deense astronoom Heinrich Louis d’Arrest.

Vanaf de Aarde gezien staat het stelsel NGC 260 schijnbaar in de buurt van de dubbelster 65-i Piscium. Deze dubbelster werd door de Engelse astronoom Maxwell Hall (1845-1922) aanzien als de centrale zon van het universum (Central Sun of the Universe).[1]

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie NGC 260 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.