Nathalie Muylle
Nathalie Muylle | ||||
---|---|---|---|---|
Geboortedatum | 8 februari 1969 | |||
Geboorteplaats | Roeselare | |||
Kieskring | West-Vlaanderen | |||
Regio | Vlaanderen | |||
Land | België | |||
Partij | CD&V | |||
Federaal minister van Werk, Economie en Consumenten, belast met Armoedebestrijding, Gelijke Kansen en Personen met een beperking | ||||
Aangetreden | 3 oktober 2019 | |||
Einde termijn | 1 oktober 2020 | |||
Regering | Michel II Wilmès I Wilmès II | |||
Niveau | België | |||
Voorganger | Wouter Beke | |||
Opvolger | Pierre-Yves Dermagne (Werk en Economie) Eva De Bleeker (Consumentenzaken) Karine Lalieux (Armoede, Personen met een beperking) Sarah Schlitz (Gelijke Kansen) | |||
Functies | ||||
2007-heden | Gemeenteraadslid Roeselare | |||
2010-2019 2020-heden |
Schepen Roeselare | |||
2004-2020 2020-heden |
Volksvertegenwoordigster[1] | |||
2019-2020 | Federaal minister van Werk, Economie en Consumenten | |||
2022-heden | Nationaal ondervoorzitter CD&V | |||
Website | ||||
|
Nathalie Muylle (Roeselare, 8 februari 1969) is een Belgisch politica voor CD&V.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Nathalie Muylle studeerde Politieke Wetenschappen aan de KU Leuven. Na haar studies werd ze winkeldirecteur bij GB, later Carrefour. In 2001 werd ze adviseur bij KBC Verzekeringen. Ze nam voor de eerste maal deel aan gemeenteraadsverkiezingen in 2000 in haar thuisstad Roeselare.
In 2004 werd ze lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers als opvolger van Yves Leterme die minister-president werd. Ze werd herkozen bij de verkiezingen van 2007, 2010, 2014 en die van 2019. Ze werd vast lid van de commissie volksgezondheid en leefmilieu en plaatsvervangend lid van de commissie buitenlandse zaken en de commissie bedrijfsleven. In maart 2020 verliet ze de Kamer toen ze minister werd in de regering-Wilmès II.
De wet Muylle-Vandenbergh die in de legislatuur 2007-2010 tot stand kwam, zorgde voor de invoering van het algemeen rookverbod. De wet voorzag enkel een overgangsperiode voor de cafés waar niet wordt gegeten. Door de uitspraak van het grondwettelijk hof in maart 2011 verviel deze overgangsregeling en kwam er dus op 1 juli 2011 een algemeen rookverbod in alle horecazaken. En ander wetgevend initiatief uit 2015 aangaande de erkenning van de klinisch psychologen en orthopedagogen draagt eveneens haar naam.
Muylle is sinds 2007 lid van de gemeenteraad van haar woonplaats Roeselare, waar ze fractieleider was van de CD&V. In februari 2010 volgde ze schepen Frans Dochy op en werd ze bevoegd voor duurzaamheid, patrimonium en jeugd. Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 bleef ze aan als schepen voor duurzaamheid, patrimonium en stedenbouw. Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd ze opnieuw schepen, bevoegd voor omgevingsvergunningen, stadsontwikkeling, patrimonium en onderwijs. Ze bleef schepen tot in oktober 2019, toen ze minister werd.[2] Ze werd opgevolgd door Tom Vandenkendelaere. Na het einde van haar ministerschap werd ze in december 2020 opnieuw schepen van Roeselare.[3]
Op 2 oktober 2019 deelde CD&V mee dat Muylle Wouter Beke zal vervangen als federaal minister van Werk, Economie en Consumentenzaken in de aftredende regering-Michel II. Beke zelf verhuisde naar de Vlaamse regering-Jambon. Een dag later legde ze bij koning Filip van België de eed af als minister.[4] Als minister van Werk en Economie stond ze in de frontlinie tijdens de Coronacrisis. Belangrijke maatregelen nam ze o.a. met de snelle invoering van de tijdelijke werkloosheid corona in België en het corona-ouderschapsverlof, dat ouders opvangmogelijkheden bood tijdens de sluiting van het onderwijs. Voor de evenementen en de reissector introduceerde ze het vouchersysteem, waardoor deze sectoren niet in liquiditeitsproblemen kwamen. Vanaf april tot eind september 2020 was ze ook lid van de Nationale Veiligheidsraad waar ze de exitstrategie voor bedrijven, retail en horecasector mee trok.
Muylle bleef minister tot 1 oktober 2020, toen de regering-De Croo de eed aflegde. Vervolgens werd ze opnieuw lid van de Kamer. Als ondervoorzitter van de commissie volksgezondheid behartigt ze thema's zoals de organisatie en financiering van de ziekenhuizen en de erkenning van de zorgberoepen. Muylle is bestuurder van verschillende zorginstellingen, waaronder het ziekenhuisnetwerk TRIaz in West-Vlaanderen. Vanaf 2021 nam ze haar mandaat als schepen in Roeselare terug op.
In oktober 2022 werd zij samen met Robrecht Bothuyne aangesteld tot nationaal ondervoorzitter van CD&V. In die hoedanigheid diende Muylle de lokale afdelingen van de partij te begeleiden en de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2024 strategisch voor te bereiden.[5]
Ereteken[bewerken | brontekst bewerken]
- 2019: Officier in de Leopoldsorde[6]
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger: Wouter Beke |
Belgisch minister van Werk 2019-2020 |
Opvolger: Pierre-Yves Dermagne |
Voorganger: Wouter Beke |
Belgisch minister van Economie en Consumenten 2019-2020 |
Opvolger: Pierre-Yves Dermagne (Economie) Eva De Bleeker (Consumentenbescherming) |
Voorganger: Wouter Beke |
Belgisch minister van Armoedebestrijding 2019-2020 |
Opvolger: Karine Lalieux |
Voorganger: Wouter Beke |
Minister van Gelijke Kansen 2019-2020 |
Opvolger: Sarah Schlitz |
Voorganger: Wouter Beke |
Belgisch minister van Personen met een Beperking 2019-2020 |
Opvolger: Karine Lalieux |