Natriumsulfiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Natriumsulfiet
Structuurformule en molecuulmodel
2 Na+
Structuur van natriumsulfiet
Natriumsulfiet-kristallen
Algemeen
Molecuulformule Na2SO3
IUPAC-naam natriumsulfiet
Molmassa 126,04 g/mol
CAS-nummer 7757-83-7
EG-nummer 231-821-4
Wikidata Q407806
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 2,633 g/cm³
Smeltpunt 600 °C
Oplosbaarheid in water 220 g/L
Goed oplosbaar in water
Slecht oplosbaar in ethanol
Nutritionele eigenschappen
E-nummer E221
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Natriumsulfiet (Na2SO3) is een zout van natrium en zwaveligzuur. De stof komt voor als een wit geurloos poeder, dat goed oplosbaar is in water. Natriumsulfiet wordt in de loop der tijd bij aanwezigheid van zuurstof omgezet in natriumsulfaat (Na2SO4). Deze reactie met zuurstof gebeurt bij elk sulfiethoudend zout.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het wordt gebruikt om fruit en vlees te conserveren en kleurverlies te voorkomen (E221). Net als natriumthiosulfaat wordt natriumsulfiet gebruikt om elementaire halogeniden in het respectievelijke zuur om te zetten en als antioxidant in de fotografische industrie.

Zo wordt bijvoorbeeld bij de reductie van koper(II)bromide met sulfiet koper(I)bromide verkregen, samen met waterstofbromide:


Na2SO3 kan, opgelost in demiwater (20-30gr per liter), gebruikt worden om zero kalibraties uit te voeren van sensoren voor de meting van opgeloste zuurstof (DO of Disolved Oxygen) in vloeistoffen. Deze zero kalibraties vragen normaal veel tijd tot stabilisatie.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De ADI (Acceptabele Dagelijkse Inname) bedraagt maximaal 0,7 mg/kg lichaamsgewicht.[1]