Meander (wiskunde)
In de wiskunde wordt met meander een configuratie aangeduid van twee krommen in het vlak, die zichzelf niet snijden maar die elkaar een aantal maal snijden. Wanneer de twee krommen open zijn en homeomorf met een rechte, spreekt men van een open meander. Wanneer een van de twee krommen gesloten is en de andere open, spreekt men van een gesloten meander. De krommen zijn Jordan-krommen; voor de eenvoud wordt een ervan (een open kromme) steeds voorgesteld als een rechte. Een stelsel van meanders bestaat uit een rechte en meerdere Jordan-krommen die elkaar niet snijden.
Gesloten meander
[bewerken | brontekst bewerken]Een gesloten meander wordt dus gevormd door een gesloten kromme die zichzelf niet snijdt en een rechte. De kromme heeft met de rechte ofwel geen, ofwel een even aantal snijpunten, is de orde van de meander.
Meandrisch getal
[bewerken | brontekst bewerken]Het aantal verschillende gesloten meanders met snijpunten noemt men het meandrisch getal of gesloten-meandrisch getal Hierbij zijn twee meanders verschillend indien men niet door continue vervorming van de kromme van de ene meander naar de andere kan overgaan zonder het aantal of de volgorde van de snijpunten te veranderen.
- (een lijn en een cirkel die elkaar niet snijden)
- (een cirkel die een lijn tweemaal snijdt)
- , namelijk:
- , namelijk:
en hun spiegelingen ten opzichte van de rechte.
Met uitzondering van de triviale gevallen en zijn de gesloten-meandrische getallen even getallen: de ene helft van de mogelijke configuraties is het spiegelbeeld omheen de rechte van de andere helft.
De eerste meandrische getallen vanaf zijn:
Het opsommen van alle mogelijke meanders is een combinatoriaal probleem, waarbij het aantal mogelijke configuraties exponentieel stijgt met toenemende voor Enkel de meandrische getallen tot en met zijn reeds bekend.[1]
Voor een stelsel met gesloten krommen wordt het meandrisch getal voorgesteld als Voorbeelden:
- voor is dit de reeks: 2, 12, 84, 640, 5236, 45164...[2]
- voor is dit de reeks: 5, 56, 580, 5894, 60312, 624240...[2]
Er geldt:[2]
dit is het -de Catalan-getal.
Open meanders
[bewerken | brontekst bewerken]Een open meander van orde voor bestaat uit een open kromme die zichzelf niet snijdt en een rechte, waarbij de kromme de rechte maal snijdt. Twee open meanders worden als gelijkwaardig beschouwd als ze homeomorf zijn in het vlak.
Voorbeelden
[bewerken | brontekst bewerken]- De enig mogelijke open meander van orde nul bestaat uit of is homeomorf met twee evenwijdige lijnen.
- De enig mogelijke open meander van orde 1 snijdt de lijn eenmaal:
- De open meander van orde 2 snijdt de lijn tweemaal:
Bruce Bobier en Joe Sawada hebben een algoritme ontwikkeld dat snel alle open meanders of "meandrische stelsels" van orde kan genereren.[3]
Open-meandrisch getal
[bewerken | brontekst bewerken]Het aantal verschillende open meanders van orde is het open-meandrisch getal Dit is het aantal manieren waarop een rivier een weg maal kan kruisen. Conventioneel wordt hierbij verondersteld dat de kromme vanuit het zuidwesten komt en van west naar oost verloopt, met andere woorden dat ze minstens een uiteinde heeft dat onder de rechte ligt.
De eerste open-meandrische getallen vanaf zijn:
- 1, 1, 1, 2, 3, 8, 14, 42, 81, 262, 538, 1828, 3926, 13820, 30694, 110954, ... (rij A005316 in OEIS).
Iwan Jensen[4] heeft de open-meandrische getallen tot orde berekend.
Verband met gesloten-meandrische getallen
[bewerken | brontekst bewerken]Er is een 1-op-1-relatie tussen een lus (gesloten kromme) die een rechte in punten snijdt en een lijn (open kromme) die een rechte in punten snijdt; er geldt:
Dus de oneven open-meandrische getallen zijn gelijk aan de gesloten-meandrische getallen.
Semi-meander
[bewerken | brontekst bewerken]Bij een (open of gesloten) meander wordt verondersteld dat de rechte lijn aan beide zijden oneindig lang doorloopt. Wanneer de rechte een halflijn is met een eindpunt en slechts aan één zijde oneindig doorloopt, spreekt men van een semi-meander. Ook hier geldt dat twee semi-meanders verschillend zijn als ze niet homeomorf zijn.
Een (gesloten) semi-meander van orde bestaat uit een gesloten zichzelf niet snijdende kromme die de halflijn in punten snijdt. kan nu wel oneven zijn bij een gesloten kromme.
Dit zijn de semi-meanders van orde 3:
Dit zijn de semi-meanders van orde 4:
Het aantal verschillende semi-meanders van orde wordt aangeduid door het semi-meandrische getal
Toepassingen
[bewerken | brontekst bewerken]Wiskundige meanders duiken in diverse studiegebieden op[1], waaronder
- vouwproblemen: bijvoorbeeld
- het kaartenvouwprobleem: op hoeveel manieren kan je een rechthoekige landkaart opvouwen?;
- het postzegelprobleem: op hoeveel manieren kan je een strip postzegels opvouwen?;
- op hoeveel manieren kunnen polymeerketens zich opvouwen?[2]
- in de computerwetenschap staan ze in verband met het sorteren van Jordan-reeksen, die bepaald worden door de opeenvolgende -coördinaten van de snijpunten van een Jordan-kromme met de -as.[5]
- in de theoretische informatica zijn ze in verband gebracht met de Gray-codering van strings in bepaalde formele talen.[6]
- ze houden ook verband met het opsommen van "ovalen" in vlakke algebraïsche krommen.
- ↑ a b Iwan Jensen. Enumerations of plane meanders. arXiv.org, 20 oktober 1999
- ↑ a b c d P. Di Francesco, O. Golinelli, E. Guitter. "Meander, folding, and arch statistics." Mathematical and Computer Modelling (Okt.-nov. 1997), vol. 26 nrs. 8-10, blz. 97-147. DOI:10.1016/S0895-7177(97)00202-1
- ↑ Bruce Bobier, Joe Sawada. "A Fast Algorithm to Generate Open Meandric Systems and Meanders." ACM Transactions on Algorithms (2010), vol. 6 nr. 2, blz. 42:1-42:12. DOI:10.1145/1721837.1721858
- ↑ Iwan Jensen: number of plane meanders. Gearchiveerd op 12 mei 2013. Geraadpleegd op 18 december 2013.
- ↑ Kurt Hoffmann, Kurt Mehlhorn, Pierre Rosenstiehl. "Sorting Jordan Sequences in Linear Time Using Level-Linked Search Trees." Information and Control (1986), vol. 68 nr. 1-3, blz. 170-184.
- ↑ Yue Li, Joe Sawada. "Gray codes for reflectable languages." Information Processing Letters (2009), vol. 109 nr. 5, blz. 296-300. DOI:10.1016/j.ipl.2008.11.007