Onley won in 2022 de vijfde etappe in de Ronde van het Aostadal, hij kwam hier solo over de eindstreep terwijl hij een voorsprong had van 22 seconden op Walter Calzoni. Nadat hij twee jaar voor de opleidingsploeg van Team DSM reed, stapte hij per 2023 over naar de hoofdmacht. Bij zijn eerste deelname in een Grote Ronde, de Ronde van Spanje maakte hij deel uit van de ploeg die de ploegentijdrit naar zijn hand zette. De volgende etappe was hij wegens val de enige renner die niet finishte. In zijn tweede professionele seizoen won hij vroeg in het seizoen de vijfde etappe in de Tour Down Under. In een sprint om de zege hield hij landgenoot Stephen Williams en Jhonatan Narváez achter zich.[1] Ook in de rest van het seizoen startte hij vooral in meerdaagse wedstrijden waarin hij meermaals in de top tien eindigde in etappes. In de Ronde van Groot-Brittannië eindigde hij op een tweede plaats in het eindklassement, ditmaal was Williams de sterkere.[2] Het jongerenklassement schreef Onley wel op zijn naam, voor landgenoot Joseph Blackmore. Ook in 2025 legde Onley zich toe op de meerdaagse wedstrijden, overal waar hij startte bereikte hij minstens tweemaal een top tien klassering. In de Ronde van Zwitserland zette hij de vijfde etappe naar zijn hand, hij versloeg in een sprint-à-deux de Portugees João Almeida.[3] In het eindklassement eindigde Onley als derde, achter Almeida en Kévin Vauquelin. Met deze voorbereiding op zak verscheen Onley voor de tweede maal aan de start in de Ronde van Frankrijk. Maar liefst achtmaal eindigde hij bij de beste tien van een etappe, in het hooggebergte kon hij lang mee met favorieten voor de eindzege Tadej Pogačar en Jonas Vingegaard. Samen met Florian Lipowitz vocht Onley een strijd uit om de jongerentrui en de derde plaats in het algemeen klassement.[4]