Pablo Cruise (album)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pablo Cruise
Studioalbum van Pablo Cruise
(Albumhoes op en.wikipedia.org)
Uitgebracht 1975
Genre softrock
Duur 43 minuten
Label(s) A&M Records
Producent(en) Michael James Jackson[1]
Chronologie
  1975
Pablo Cruise
  1976
Lifeline

(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Pablo Cruise is het debuutalbum van de gelijknamige band.

Inleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Pablo Cruise werkte vanuit Californië, hetgeen terug te vinden in de plaatsen waar de betrokken geluidsstudio's gevestigd waren, Los Angeles (A&M Studios en Sunset Sound) en Sausalito (Record Plant). Pablo Cruise was voornamelijk een Amerikaanse en Japanse aangelegenheid. Van dit album zijn er op een Britse (AMLH64528) na, geen Europese persingen bekend, noch noteringen in albumlijsten in Europa. In de Billboard 200 stond het vier werken genoteerd met hoogste plaats 174.

De platenhoes werd ontworpen door Junie Osaki Mangione, die volgens Discogs meer dan 150 albumhoezen zou ontwerpen, in deze periode meest voor A&M Records, zo ook voor een van de oprichters daarvan Herb Alpert en jazzmusicus Chuck Mangione met wie ze in 1981 trouwde.[2]

Musici[bewerken | brontekst bewerken]

Met

  • Michael Utleyorgel Rock ‘n’ roller, Sleeping dogs en Not tonight
  • Bobbye Hall Porter – aanvullende percussie Island woman en Denny
  • Carolyn Brand – achtergrondzang Not tonight

Bekendste medewerker aan dit album was David Paich, hij verzorgde arrangementen voor en leiding over het strijkorkest.

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

LP kant 1
Nr. Titel Duur
1. Island woman (David Batteau, Jenkins, Lerios) 5:02
2. Denny (Jenkins, Lerios) 3:01
3. Sleeping dogs (Cockrell) 3:52
4. What does it take (Jenkins, Lerios) 4:51
5. Rock ‘n’ roller (Cockrell) 5:21
LP kant 2
Nr. Titel Duur
1. Not tonight (Ron Nagle) 3:01
2. In my own quiet way (Bradford Craig, Jenkins, Lerios) 4:15
3. Ocean breeze (Jenkins, Lerios) 12:24

Island woman werd met Denny uitgebracht op single in Engeland en de Verenigde Staten. Ook What does it take werd een single met In my own quiet way, maar alleen in de Verenigde Staten.