Pachyramphus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pachyramphus
Eksterbekarde (Pachyramphus albogriseus). Voor mannetje; onder vrouwtje.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Tityridae
Geslacht
Pachyramphus
Gray, GR, 1839
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Pachyramphus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Pachyramphus (bekarden) is een geslacht van zangvogels uit de familie Tityridae. De wetenschappelijke naam Pachyramphus is in 1840 geldig beschreven door de Engelse natuuronderzoeker George Robert Gray. De geslachtsnaam is ontleend aan het Oudgriekse woord pachys (dik) en ramphus (snavel). De Nederlandse naam bekarde komt uit het Frans en is bedacht in de 18e eeuw door Georges-Louis Leclerc de Buffon en afgeleid van bec (snavel) met het bijvoeglijke achtervoegsel -ard.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De vogels uit dit geslacht zijn middelgroot met een lengte van 13 tot 18,5 cm. Ze hebben een relatief grote kop en een brede snavel. Ze vertonen opvallend gedrag; ze komen voor in bossen en aan bosranden, meestal in de onderste lagen van het bos. Bij de meeste soorten is er een verschil in verenkleed tussen man en vrouw (seksuele dimorfie).

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht kent de volgende soorten:[1]