Paul Capdeville

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Paul Capdeville
Paul Capdeville op de US Open in 2008
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Chili Chileense
Geboorteplaats Vlag van Chili Santiago, Chili
Geboortedatum 2 april 1983
Woonplaats Vlag van Chili Vitacura, Chili
Lengte 1,90 m
Gewicht 78 kg
Profdebuut 2002
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.150.846 US dollar
Coach Andres Schniter
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 48–79
Titels 0
Hoogste positie 76e (18 mei 2009)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2007, 2008)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2006, 2008)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2009)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2005, 2007, 2009)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 16–22
Titels 1
Hoogste positie 147e (23 juli 2007)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2008)
Laatst bijgewerkt op: 2 januari 2012
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Paul Gerald Capdeville Castro (Santiago, 2 april 1983) is een voormalige Chileens tennisser. Hij is prof sinds 2002 en haalde voor het eerst de top 100 in 2007. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst is de 76e, die hij behaalde op 18 mei 2009.

Capdeville heeft in zijn carrière nog geen enkeltoernooi en één herendubbeltoernooi op zijn naam geschreven. Hij won ook acht challengers in het enkelspel. Zijn beste resultaat in het enkelspel op een grandslamtoernooi is de tweede ronde.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jaarverslagen[bewerken | brontekst bewerken]

2002 - 2005[bewerken | brontekst bewerken]

Capdeville speelde tijdens deze jaren hoofdzakelijk futures- en challengertoernooien. Hij speelde zijn eerste ATP-toernooi in 2003 in Costa Do Sauipe, waar hij in de eerste ronde verloor. In 2005 won hij zijn eerste challenger, in Bogota. Hij nam dat jaar ook voor het eerst deel aan een grandslamtoernooi: de US Open, waar hij ook meteen zijn eerste zege op ATP-niveau behaalde door in de eerste ronde te winnen van Paul-Henri Mathieu. Capdeville sneuvelde vervolgens in de tweede ronde tegen Fernando Verdasco.

2006 - 2009[bewerken | brontekst bewerken]

In februari 2006 haalde hij zijn eerste ATP-kwartfinale in Memphis, die hij verloor van Kristof Vliegen. Op Roland Garros - het enige grandslamtoernooi waaraan hij dat jaar deelnam - haalde hij de tweede ronde.

Op de Australian Open en de US Open van 2007 haalde Capdeville de tweede ronde. Op Roland Garros sneuvelde hij al in de openingsronde. In januari won hij aan de zijde van Óscar Hernández zijn eerste ATP-dubbelspeltitel in Viña del Mar. In april won hij de challenger van Florianopolis en in juli haalde hij de kwartfinale van het ATP-toernooi van Washington. In oktober van 2007 haalde Capdeville voor het eerst de top 100. Hij sloot het jaar ook af binnen de top 100, op plaats 100.

In 2008 haalde Capdeville de tweede ronde op de Australian Open en op Roland Garros. Tijdens de zomer haalde hij de kwartfinale in Indianapolis en won hij de challenger van Binghamton. Hij wist zich te kwalificeren voor de US Open, maar werd in de eerste ronde uitgeschakeld. In het najaar won hij nog de challenger van Aracaju.

In februari 2009 haalde Capdeville de kwartfinale van het ATP-toernooi van Viña del Mar en in mei haalde hij de halve finale in Estoril. Op Roland Garros en Wimbledon verloor hij in de eerste ronde. In augustus won hij voor de tweede maal de challenger van Binghamton. Op de US Open werd hij in de tweede ronde uitgeschakeld. Eind 2009 zakte hij weer weg uit de top 100. Hij sloot het jaar af op plaats 129.

2010 - 2011[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste helft van 2010 was weinig succesvol met vroege uitschakelingen of uitschakelingen in de kwalificaties in de toernooien waaraan hij deelnam. Op het einde van het jaar kwamen de twee beste prestaties van het jaar: finale op de challenger van Santiago en winst op de challenger van Guayaquil. Capdeville eindigde het jaar op plaats 165. Net zoals het jaar ervoor was 2011 maar matig. Zijn beste prestaties waren de overwinningen op de challengers van Guadalajara in juni en die van Binghamton in augustus. Hij sloot het jaar af op plaats 131.

Davis Cup[bewerken | brontekst bewerken]

Capdeville speelde voor het eerst voor het Chileense Davis Cupteam in 2004, in een duel tegen Ecuador in Groep 1 van de Amerikaanse zone. Hij heeft in elk jaar van 2004 tot en met 2011 in de Davis Cup gespeeld. Tijdens deze periode speelde hij in totaal zestien enkelpartijen, waarvan hij er acht won, en vier dubbelpartijen, die hij allemaal verloor.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
Gewonnen challengers
1. 18 april 2005 Vlag van Colombia Bogota Gravel Vlag van Colombia Pablo González 6-3, 6-4
2. 23 april 2007 Vlag van Brazilië Florianopolis Gravel Vlag van Argentinië Juan Pablo Guzman 7-6, 6-0
3. 4 augustus 2008 Vlag van Verenigde Staten Binghamton Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram 4-6, 6-3, 6-1
4. 29 september 2008 Vlag van Brazilië Aracaju Gravel Vlag van Brazilië Thiago Alves 7-5, 6-4
5. 10 augustus 2008 Vlag van Verenigde Staten Binghamton Hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 7-6(7), 7-6(11)
6. 8 november 2010 Vlag van Ecuador Guayaquil Gravel Vlag van Argentinië Diego Junqueira 6-3, 3-6, 6-3
7. 20 juni 2011 Vlag van Mexico Guadalajara Hardcourt Vlag van Canada Pierre-Ludovic Duclos 7-5, 6-1
8. 8 augustus 2011 Vlag van Verenigde Staten Binghamton Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Wayne Odesnik 7-6(4), 6-3

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 29 januari 2007 Vlag van Chili ATP Viña del Mar Gravel Vlag van Spanje Óscar Hernández Vlag van Spanje Albert Montañés
Vlag van Spanje Rubén Ramírez Hidalgo
4-6, 6-4, 10-6 Details
Gewonnen challengers herendubbel
1. 31 oktober 2011 Vlag van Colombia Medellín Gravel Vlag van Chili Nicolás Massú Vlag van Italië Alessio Di Mauro
Vlag van Italië Matteo Viola
6-2, 4-6, 10-8

Prestatietabellen[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 2 januari 2012.

Toernooi 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Carrière w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 2R 2R 2-2
Roland Garros 2R 1R 2R 1R 2-4
Wimbledon 1R 0-1
US Open 2R 2R 1R 2R 3-4
Winst-verlies 0-0 0-0 1-1 1-1 2-3 2–3 1-3 0-0 0-0 0-0 29-36
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 1R 1R 1-5
Miami 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1-7
Monte Carlo 1R 0-1
Rome 0-0
Hamburg l.c. 0-0
Madrid 0-0
Montréal/Toronto 0-0
Cincinnati 1R 0-1
Shanghai geen Masters 1000 0–0
Parijs 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Totaal winst-verlies 0-1 1-1 2-2 9-11 13-12 6-15 9-16 1-2 2-9 0-0 43-69
Eindejaarsranking 447 390 134 149 100 112 129 165 131 n.v.t.

N.B. "l.c." = lagere categorie

Prestatietabel dubbelspel (grand slam)[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Carrière w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 0-0
Roland Garros 1R 0-1
Wimbledon 0-0
US Open 0-0
Winst-verlies 0-0 0-1 0-0 0-0 0-0 0-0 0-1
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 1 0 0 0 0 0 1
Eindejaarsranking 188 655 669 521 372 n.v.t.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Paul Capdeville.