Pebulaat

Pebulaat
Structuurformule en molecuulmodel
	Structuurformule van pebulaat
Algemeen
Molecuulformule	C10H21NOS
IUPAC-naam	S-propyl butyl(ethyl)thiocarbamaat
Molmassa	203,34 g/mol
SMILES	O=C(SCCC)N(CCCC)CC
InChI	1/C10H21NOS/c1-4-7-8-11(6-3)10(12)13-9-5-2/h4-9H2,1-3H3
CAS-nummer	1114-71-2
EG-nummer	214-215-4
Wikidata	Q2425263
Beschrijving	Gele tot kleurloze vloeistof
Vergelijkbaar met	cycloaat, butylaat, vernolaat
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
H-zinnen	H302 - H411
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P273
EG-Index-nummer	006-034-00-2
LD50 (ratten)	(oraal) 1120 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vloeibaar
Kleur	kleurloos tot geel
Vlampunt	124 °C
Oplosbaarheid in water	(bij 20°C) 0,1 g/L
Goed oplosbaar in	aceton, benzeen, tolueen, xyleen
log(Pow)	4
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Pebulaat (ISO-naam) is een herbicide uit de groep van thiocarbamaten.

Pebulaat werd voor het eerst geregistreerd in de Verenigde Staten in 1961.^[1] Het werd ontwikkeld door de Stauffer Chemical Company.^[2] In 1987 nam ICI Americas (dat later Zeneca Ag Products werd) het product over. Het wordt verkocht onder de merknaam Tillam.

Pebulaat wordt gebruikt bij de teelt van suikerbieten, tabak en tomaten.

In de Europese Unie is pebulaat sedert 2002 niet meer toegelaten.^[3]

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Pebulaat kan bereid worden door de reactie van fosgeen met 1-propaanthiol, waardoor n-propylchloorthioformaat gevormd wordt. De reactie van deze verbinding met N-ethylbutylamine levert pebulaat.^[4]