Naar inhoud springen

Peroxodizwavelzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Capaccio (overleg | bijdragen) op 22 aug 2013 om 22:40. (→‎Synthese: extra spatie in reactievergelijking voor equidistantie met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Peroxodizwavelzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van peroxodizwavelzuur
Algemeen
Molecuulformule H2S2O8
IUPAC-naam peroxodizwavelzuur
Molmassa 194,14108 g/mol
SMILES
OS(=O)(=O)OOS(=O)(=O)O
InChI
1S/H2O8S2/c1-9(2,3)7-8-10(4,5)6/h(H,1,2,3)(H,4,5,6)
CAS-nummer 13445-49-3
PubChem 24413
Wikidata Q410526
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Smeltpunt (ontleedt) 65 °C
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Peroxodizwavelzuur is een anorganisch perzuur met als brutoformule H2S2O8. De stof komt voor als een kleurloze vaste stof, die bij 65°C ontleedt. Het wordt ook wel aangeduid als Marshalls zuur.

Het zuur heeft weinig relevante betekenis, maar de zouten ervan (zoals kaliumpersulfaat) worden in de industrie toegepast. Het zijn krachtige oxidatoren.

Synthese

Peroxodizwavelzuur wordt gewoonlijk bereid door de reactie van zwaveltrioxide met waterstofperoxide:

Als alternatief wordt ook de elektrolyse van zwavelzuur toegepast.

Zie ook