Persoonsgebonden nummer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een persoonsnummer of persoonsgebonden nummer is een nummer dat als identificatiecode gekoppeld is aan een natuurlijk persoon en het mogelijk maakt een mens uniek te identificeren in een gegevensbestand.

Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

In de Nederlandse wetgeving bestaan twee van deze nummers:

Naast het burgerservicenummer bestaat nog het sofinummer. Vanaf 26 november 2007 wordt door de Belastingdienst alleen nog maar een sofinummer toegekend aan personen die niet in aanmerking komen voor een burgerservicenummer, maar wel een relatie hebben met het sociaalfiscale domein. Deze zgn. niet-ingeschrevenen dienen zelf zo'n sofinummer aan te vragen bij de Belastingdienst zodra ze in Nederland willen werken en daarbij gebruik willen maken van sociale verzekeringen.

België[bewerken | brontekst bewerken]

België kent iedere inwoner een rijksregisternummer toe, deze worden toegekend na het invoeren van de basisgegevens door de dienst Bevolking in het Rijksregister. Men vindt het terug op de (elektronische) identiteitskaart of men kan het persoonlijk opvragen aan het loket van de dienst Bevolking.

Gevaren[bewerken | brontekst bewerken]

Het centraal administreren van persoonlijke gegevens van individuele (natuurlijke) personen is in de Tweede Wereldoorlog dodelijk gebleken voor veel burgers, die door de administratie op persoonskenmerken konden worden geselecteerd. Nog sneller werd het fataal, als in de concentratiekampen zo'n nummer op het lichaam werd getatoeëerd.