Ananaskorst

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Pertusaria amara)
Ananaskorst
Ananaskorst
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Ascomycota (Zakjeszwammen)
Klasse:Lecanoromycetes
Orde:Pertusariales
Familie:Pertusariaceae
Geslacht:Lepra
Soort
Lepra amara
(Ach.) Hafellner (2016 [1])
Ananaskorst
Synoniemen

Pertusaria amara

Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Ananaskorst op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

De ananaskorst (Lepra amara) is een korstmos uit de familie Pertusariaceae. Hij leeft op vochtige, niet-eutrofe locaties. Hij groeit op naalbomen en loofbomen met licht zure schors. Hij komt voor op bomen zoals esdoorn, es, linde en fruitbomen zoals appel en peer. In bossen groeit hij het liefst op beuken en eiken. Hij leeft in symbiose met een chlorococcoïde alg.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Het thallus is korstvormig, meestal vrij dik, maar soms dun. Het oppervlak is ruw, bobbelig of gerimpeld, soms verdeeld in percelen. Het is lichtgrijs tot donkergrijs van kleur en heeft een zeer bittere smaak. Het prothallus is bleker en soms gestreept. Soralia zijn altijd in grote aantallen aan de oppervlakte aanwezig, alleen of in groepen en versmelten vaak met elkaar. Ze hebben een diameter van 0,2-2 mm. rond of halfrond van vorm en ver naast het thallus. Het thallus bevat protococcoïde algen. Slechts zeer zelden worden vruchtlichamen (apothecia) gevormd.

Deze soort heeft de volgende kenmerkende kleurreacties: P- of zelfde P+ (rood oranje), K-, C-, KC+ (violetrood) [2].

Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

In elke ascus wordt slechts één eencellige, kleurloze en dikwandige spore gevormd van 130-150 × 40-50 μm.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Pertusaria amara is wijd verspreid, voornamelijk op het noordelijk halfrond. Hij is het talrijkst in Noord-Amerika en Europa, maar komt ook voor in Azië, Midden-Amerika, de noordelijke regio's van Zuid-Amerika en Afrika, en in Australië.

In Nederland komt hij vrij zeldzaam voor. Hij staat op de rode lijst in de categorie 'Kwetsbaar'.[3]