Naar inhoud springen

Pieter Barbiers (I)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pieter Barbiers
Pieter Barbiers
Persoonsgegevens
Geboren Amsterdam, april 1717
Overleden Amsterdam, 7 september 1780
Geboorteland Nederland
Land(en) van nationaliteit Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden
Beroep(en) Schilder, graveur en tekenaar
Oriënterende gegevens
Bekende werken Jagers in de duinen
Werklocatie(s) Amsterdam[1]
Lid van Barbiers
RKD-profiel
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Pieter Barbiers (gedoopt Amsterdam, 23 april 1717 – aldaar, 7 september 1780) was een Nederlandse schilder, graveur en tekenaar.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Barbiers, lid van de schildersfamilie Barbiers, werd gedoopt in de rooms-katholieke kerk 't Boompje in Amsterdam als zoon van kunstschilder Anthoine Barbiers (1676-1726) en Geertruij Natrop. Hij trouwde met Pieternella de Maagd (1716-1779). Uit dit huwelijk werden dertien kinderen geboren, onder wie Bartholomeus Barbiers (1743-1808) en Pieter Barbiers (1749-1842).

Barbiers leerde de beginselen in schilderen van zijn vader en was verder autodidact.[2] Hij fabriceerde aanvankelijk waaiers. Later legde hij zich toe op behangselschilderen en schilderde hij toneeldecors voor de Stadsschouwburg Amsterdam. Hij trad daarnaast op met een 'Theatrum Artificiosum', een mechanisch miniatuurtoneel.[3] Hij gaf les aan onder anderen zijn zoons Bartholomeus en Pieter, Jan Hulswit en Jan Kamphuijsen.[4]