Portaal:Japan/Uitgelichte artikels/41

Oorsprong van hiragana

Hiragana (平仮名,letterlijk 'makkelijke kana') is een van de vier schrifttypen die tezamen het Japans schrift vormen. Het is een fonetisch schrift bestaande uit 46 basiskarakters, enkele geaccentueerde karakters en een aantal combinatiekarakters. Hiragana is vrij eenvoudig te leren. Alle Japanse woorden kunnen in hiragana worden geschreven en hiragana is het eerste schrift dat kinderen in Japan wordt geleerd.

Een hiragana weergeeft een mora en is een medeklinker gevolgd door een klinker (bijvoorbeeld 'na'), een klinker apart ('e') of het karakterんdat in het Nederlands klinkt als 'n' of 'm'. Dit karakter wordt de 'syllabische n' genoemd.

In de dagelijkse praktijk worden in het Japans kanji-tekens gebruikt (Chinese tekens), tezamen met hiragana voor verbuigingen en vervoegingen (o.a. naamvallen), voor verbindingswoorden en voor woorden waarvoor geen kanji beschikbaar is. (Lees verder)