Portaal:Steden/Uitgelicht stad Internationaal/46

Milaan (Milano) is de tweede stad van Italië en de belangrijkste stad van Noord-Italië. De naam komt van het Latijnse Mediolanum. Dit betekent "in het midden van de vlakte" en verwijst naar het feit dat de stad midden in de Povlakte ligt (zie: Po). De stad ligt ten noordoosten van Turijn en ten westen van Verona.

Milaan is hoofdstad van Lombardije, een van de meest ontwikkelde regio's van Italië. Tevens is het de hoofdstad van de provincie Milaan. De stad zelf heeft ongeveer 1,3 miljoen inwoners, maar met de omliggende stedelijke gebieden erbij gerekend komt men op vier miljoen.

Milaan wordt verondersteld rond 600 v.Chr. gesticht te zijn door Noord-Italiaanse Kelten, de Insubri, wier hoofdstad het was. In 222 v.Chr. namen de Romeinen het in. In 313 verkondigde keizer Constantijn er het Edict van Milaan. Onder de Romeinse keizer Theodosius I was Milaan enige tijd hoofdstad van het West-Romeinse Rijk. In 452 werd Milaan door Attila en zijn Hunnen geplunderd. Eind 5e eeuw stichtten de binnengevallen Ostrogoten hun rijk in de regio. In 568 deden de Longobarden hetzelfde. In de 11e eeuw leidde Milaan andere steden tot semi-onafhankelijkheid van het Heilige Roomse Rijk. Gedurende de Renaissance werd Milaan geregeerd door hertogen van de families Sforza en Visconti, die kunstenaars als Leonardo da Vinci en Bramante in dienst hadden.

In 1500 namen de Fransen onder Lodewijk XII de stad in. Daarna werd het door Spanje en later Oostenrijk overheerst. Na de Napoleontische tijd werd Milaan een van de belangrijkste centra van het Italiaanse nationalisme. In 1859 bevrijdden de Piëmontezen Lombardije met hulp van de Fransen. Twee jaar later was het koninkrijk Italië een feit.