Portaal:Steden/Uitgelicht stad Internationaal/6

Straatbeeld

Tokio (ook wel als Tokyo gespeld volgens het Hepburn-systeem) is de hoofdstad van Japan. De stad is gelegen in de prefectuur Tokio in de regio Kanto op het eiland Honshu. In de prefectuur wonen zo'n 12 miljoen mensen. De Tokio-Yokohama agglomeratie (Groot-Tokio) is de grootste ter wereld en telt 35,5 miljoen inwoners. Tokio wordt naast Parijs, New York en Londen als een van de Grote Vier wereldsteden beschouwd.

Tokio heette aanvankelijk Edo. Dit vissersdorpje groeide uit tot de de facto hoofdstad van Japan, toen de Tokugawa-familie in 1603 het shogunaat overnam. De officiële hoofdstad bleef Kioto, waar de keizers resideerden. Die keizers waren slechts in naam staatshoofd; de werkelijke macht berustte bij de Tokugawa shoguns. In 1868 trok keizer Meiji de macht echter weer aan zich (Meiji-restauratie). Hij besloot dat Edo de officiële hoofdstad van Japan zou worden, en doopte de stad om in Tokyo, dat oostelijke hoofdstad betekent.

In 1923 werd de stad getroffen door een zeer zware aardbeving, met een kracht van 8,2 op de schaal van Richter. Door de daaropvolgende branden werd de stad nagenoeg geheel verwoest. Meer dan 140 duizend inwoners kwamen om. De plannen voor de wederopbouw waren nog lang niet voltooid, toen Japan deelnemer werd aan de Tweede Wereldoorlog. Vooral aan het eind van de oorlog werd Tokio zwaar gebombardeerd. Het totaal aantal slachtoffers overtrof dat van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. Toen de oorlog was afgelopen woonden er in Tokio nog maar de helft van het aantal inwoners van 1940. De bewoners bouwden zo snel mogelijk hun eigen huizen weer op uit alle materiaal dat ze konden vinden. Daardoor heeft het oude gedeelte van Tokio zijn originele stratenpatroon behouden.