Radziwiłłkroniek

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Folio 68 uit de Radziwiłłkroniek (documentnummer "34.5.30"), bewaard in de Bibliotheek van de Russische Academie van Wetenschappen in Sint-Petersburg.[1]

De Radziwiłłkroniek,[2] ook wel bekend als de Kroniek van Koningsbergen,[1] is een collectie van Oudoostslavische verluchte handschriften uit de 15e eeuw (circa 1490[3]). Er wordt gedacht dat het een kopie is van een 13e-eeuws origineel. Het handschrift bevat een kopie van de Primaire Kroniek tot 1116 en een kopie van de Soezdal-Vladimirkroniek tot 1206.[4]

Provenance en naam[bewerken | brontekst bewerken]

De naam is afgeleid van de familie Radziwiłł uit het Grootvorstendom Litouwen (later het Pools-Litouwse Gemenebest), die het bewaarden in hun Kasteel van Njasvizj (heden in Belarus) in de 17e eeuw. Meer specifiek gaat het om Janusz Radziwiłł (1612-1655).[3] Een familielid van Janusz doneerde het Handschrift van Radziwiłł in 1668 aan de slotbibliotheek van Koningsbergen (Duits: Königsberg, heden Kaliningrad) in Pruisen, waardoor het ook wel het Koningsbergse Handschrift wordt genoemd.[3] Nadat Russische troepen tijdens de Zevenjarige Oorlog (1756-1763) Koningsbergen veroverden, is het handschrift als oorlogsbuit in 1758[3] of 1761 uit Koningsbergen weggehaald en aangeworven door de Bibliotheek van de Russische Academie van Wetenschappen in Sint-Petersburg, waar het momenteel wordt bewaard met documentnummer "34.5.30".[1][5]

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Radzivill Chronicle van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.