Resolutie 248 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 248
Van de	Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum	24 maart 1968
Nr. vergadering	1407
Code	S/RES/248
Stemming	voor; 11 onth.; 0 tegen; 0
Onderwerp	Zesdaagse Oorlog, aanval Israël op Jordanië
Beslissing	Oproep tot naleving staakt-het-vuren
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1968
	Permanente leden
	Taiwan · Frankrijk · Sovjet-Unie · Verenigd Koninkrijk · Verenigde Staten
	Niet-permanente leden
	Algerije · Brazilië · Canada · Denemarken · Ethiopië · Hongarije · India · Pakistan · Paraguay · Senegal

Resolutie 248 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd aangenomen op 24 maart 1968. Dat gebeurde op de 1407^ste vergadering van de Raad.

Achtergrond

Sinds het uitroepen van de staat Israël in 1948 had geen enkel Arabisch land Israël erkend en velen verwachtten niet dat Israël nog erg lang zou blijven bestaan. Na de oorlog van 1956 ontstond opnieuw een fragiel evenwicht. Spanningen liepen in 1967 hoog op. Op 1 juni verklaarde de Egyptische president Nasser:

De legers van Egypte, Jordanië, Syrië en Libanon staan klaar aan de grenzen van Israël... om de uitdaging aan te gaan...

Israël voerde een preventieve aanval, hetgeen op zijn beurt leidde tot de Zesdaagse Oorlog. De VN greep onmiddellijk in, waardoor er na zes dagen een staakt-het-vuren kwam.

Inhoud

De Veiligheidsraad had de verklaringen van de vertegenwoordigers van Jordanië en Israël gehoord. De documenten die waren voorgelegd door de permanente vertegenwoordigers van Israël en Jordanië, S/8470, S/8475, S/8478, S/8483, S/8484 en S/8486 werden in beschouwing genomen. Ook werden de documenten die waren voorgelegd door de stafchef van UNTSO, zoals in de documenten S/7930/Add.64 en Add.65, in beschouwing genomen.

De Veiligheidsraad riep resolutie 236 in herinnering, waarin iedere vorm van inbreuk op het staakt-het-vuren was veroordeeld. Opgemerkt werd dat de militaire actie van Israël op het grondgebied van Jordanië een geplande grootscheepse militaire actie was. Voorts werd opgemerkt dat militaire acties, gezien het bestand, niet toegestaan waren en dat vorige zulke acties mee waren gewogen. De Veiligheidsraad herinnerde aan resolutie 237, waarin de regering van Israël werd opgeroepen de veiligheid, welzijn en beveiliging te garanderen voor de bewoners van gebieden waarin militaire operaties hadden plaatsgevonden.

De dodelijke slachtoffers en de zware schade aan eigendommen werden betreurd.
De militaire actie van Israël, welke een grove schending waren van het VN-grondvest en de staakt-het-vuren-resoluties, werden veroordeeld.
De Veiligheidsraad betreurde alle gewelddadige acties die ingingen tegen het staakt-het-vuren en verklaarde dat dergelijke militaire acties en andere grove schendingen van het staakt-het-vuren niet konden worden getolereerd. De Veiligheidsraad verklaarde dat hij zich zou moeten beraden op verdere en meer effectieve stappen zoals voorzien in het VN-handvest, teneinde herhalingen van dergelijke acties te voorkomen.
Israël werd opgeroepen om geen acties te ondernemen die in strijd waren met resolutie 237.
De secretaris-generaal werd verzocht de situatie in de gaten te houden en op passende wijze verslag aan de Veiligheidsraad uit te brengen.

Verwante resoluties

Sjabloon:Wikisource-en-klein