Ricinolzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ricinolzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ricinolzuur
Algemeen
Molecuulformule C18H34O3
IUPAC-naam (Z,12R)-12-hydroxyoctadec-9-eenzuur
Andere namen (R)-12-hydroxy-cis-9-octadeceenzuur; 12-hydroxyoliezuur
Molmassa 298,46 g/mol
SMILES
CCCCCC[C@H](C/C=C\CCCCCCCC(=O)O)O
InChI
1S/C18H34O3/c1-2-3-4-11-14-17(19)15-12-9-7-5-6-8-10-13-16-18(20)21/h9,12,17,19H,2-8,10-11,13-16H2,1H3,(H,20,21)/b12-9-/t17-/m1/s1
CAS-nummer 141-22-0
EG-nummer 205-470-2
PubChem 643684
Wikidata Q424484
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeistof
Kleur kleurloos tot geel
Dichtheid 0,94 g/cm³
Smeltpunt 5,5 °C
Vlampunt 224 °C
Goed oplosbaar in ethanol, aceton, di-ethylether, chloroform
Slecht oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Ricinolzuur is een enkelvoudig onverzadigd omega-9-vetzuur. Het komt, in triglyceridevorm, voor in wonderolie. Ongeveer 90% van het vetzuurgehalte van wonderolie is ricinolzuur.

Productie[bewerken | brontekst bewerken]

Ricinolzuur kan uit wonderolie gewonnen worden. De eenvoudigste manier is de hydrolyse van wonderolie, gevolgd door verzeping of fractionele destillatie van de gehydrolyseerde wonderolie.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Ricinolzuur wordt gebruikt in cosmetica, bijvoorbeeld in zepen. Het zorgt voor een luchtig en stabiel schuim.

Het zinkzout van ricinolzuur, zinkricinoleaat, wordt onder meer in deodorant gebruikt. Het is een geurabsorberende stof omdat het zich chemisch kan binden aan zwavel- of stikstofhoudende reukintensieve stoffen als mercaptanen, thio-ethers of amines.[1][2]

Ricinolzuur is ook een geschikte grondstof voor estolides, dit zijn polyesters die als biologisch afbreekbare smeermiddelen inzetbaar zijn.